Η σεζόν 2017-18 για τους Heat δεν ήταν παρά μια μακροσκελής απάντηση σε μια σαφή ερώτηση: “Είμαστε η ομάδα του 11-30 μέχρι τις 13 Γενάρη του ’17 ή του 30-11 έπειτα;”. Η απάντηση φυσικά, ανάμεσα σε δύο τόσο έντονα άκρα είναι κάπου στη μέση. Με αριθμούς; Στο 44-38. Στην ουσία; Αν αναλογιστούμε το πρωτοφανούς εύρους tanking της περσινής σεζόν, οι Heat άγγιξαν την σχεδόν “απόλυτη μεσότητα” (καταπληκτικά ελληνικά) 1)Oκ, υπήρξαν και οι Clippers του 42-40 και των τριων συνολικών πόντων διαφοράς επίθεσης άμυνας σε 82 παιχνίδια. Τριών! You get the point anyway….
Ενώ Εμείς Φτιάχναμε Γουρουνάκια στην Άμμο
Η επένδυση των Miami Heat στην σταθερότητα ήταν εμφανής πέρσι, όταν αποφάσισαν να επιβραβεύσουν σχεδόν όλα τα μέλη μιας καθαρά overachieving ομάδας. Βραχυπρόθεσμα δεν έκαναν άσχημα. Παρά τα προβλήματα τραυματισμών βασικών στελεχών, ολοκλήρωσαν τη σεζόν με +3 νίκες σε σχέση με το 2016/17. Ταυτόχρονα όμως δέθηκαν μόνοι τους σε ένα άρμα που δεν φαίνεται να έχει σαφή οδό προς την εξέλιξη. Αυτή η εμπιστοσύνη αναδείχθηκε ακόμα πιο ξεκάθαρα φέτος. Οι θέσεις 1-13 του rotation παρέμειναν αμετάβλητες, ο Dwyane Wade θα κλείσει την καριέρα του εκεί που την ξεκίνησε πριν 16 χρόνια μαζί με το τοτέμ του Udonis Haslem των 67 παιχνιδιών και 98 πόντων την τελευταία τριετία. In Miami they take care of their guys, κι αυτή είναι μια στρατηγική που μπορεί να είναι προσοδοφόρα στο μεσοπρόθεσμο μέλλον.
Ο μόνος παίκτης που κάπως θα μπορούσε να λείψει από τους Heat είναι ο Luke Babbit και η ικανότητά του να απλώνει το γήπεδο, σε μια ομάδα που πραγματικά χρειάζεται αυτό το ταλέντο του. Briante Weber, Yante Maten, Malik Newman, Duncan Robinson, Marcus Lee και Jarnell Stokes θα διεκδικήσουν την τελευταία θέση του ρόστερ, με τον πρώτο να είναι μάλλον ο μόνος που έχει αξιώσεις.
Depth Chart
Το Storyline της Χρονιάς
Με έναν τρόπο παρόμοιο με αυτόν της Indiana, οι Miami Heat δεν έχουν “άμπαλους” στο ρόστερ τους, με μια ομοιομορφία στην απόκλιση ταλέντου του ρόστερ τους που θυμίζει θάλασσα το βραδάκι με άπνοια. Το θετικό αυτής της κατάστασης είναι πως ο Erik Spoelstra είναι σε θέση να σκάβει βαθιά στο ρόστερ του και να βρίσκει λύσεις χωρίς να χάνει σε ποιότητα. Το αρνητικό βέβαια, είναι πως από το ρόστερ λείπει ένας top-30 παίκτης που μπορεί να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα και να τραβήξει το σκορ, και ούτε να φαίνεται να υπάρχει κανείς που να μπορεί να κάνει step up αντίστοιχο του Victor Oladipo.
Το μεγαλύτερο στοίχημα και η ανεκπλήρωτη μέχρι στιγμής υπόσχεση του ρόστερ, δεν είναι άλλος από τον Justise Winslow. Ο πρώην αθλητής του Duke αντιμετώπισε άλλη μια χρονιά αστάθειας και προβλημάτων τραυματισμού, ωστόσο είναι ακόμα 22 ετών, και πλέον παίζει για το συμβόλαιό του. Ανάμεσα στα προβλήματα και τον ασαφή ρόλο του χρόνο με τον χρόνο βλέπουμε ψήγματα βελτιώσεων. Στην χαμένη προπέρσινη χρονιά ο Spoelstra τον έκανε κάτι σαν point-forward, στο κακό διάστημα, όμως, των Heat. Πέρσι σούταρε με 38% από το τρίποντο, όχι όμως σε αρκετές προσπάθειες για να κερδίσει των σεβασμό των αμυνών. Και ίσως αξίζει να σημειωθεί ότι όταν ο Winslow ήταν εκτός, οι Heat είχαν ρεκόρ 11-3. Πιθανότατα δεν σημαίνει τίποτα, αλλά ίσως και να αντικατοπτρίζει λίγο το γεγονός ότι ο Winslow δεν είναι ένας παίκτης που κολλάς εύκολα στην ομάδα, αλλά πρέπει να βρεθούν οι τρόποι να είναι αποτελεσματικός, παρά το σταθερά πολύ χαμηλό usage του. Αξίζει όμως την προσπάθεια. Ένα μέλλον με αυτόν και τον Josh Richardson να σουτάρουν πάνω από τον μέσο όρο από το τρίποντο και να παίζουν μαζί είναι εφιάλτης για κάθε αντίπαλο προπονητή, κι ας μην ξεχνάμε ότι έρχεται και ο Bam Adebayo, οπότε το ολόγραμμα μιας σαδιστικής άμυνας αρχίζει να χαζοφαίνεται, απέχει όμως ακόμα αρκετά από το να είναι playable και στην άλλη πλευρά του παρκέ.
Ο άλλος πόλος αβεβαιότητας είναι ο Hassan Whiteside. Μέσα σε μια τετραετία πέρασε από το καλύτερο feelgood story μετά τη Linsanity στην απάθεια και πλέον μια γενική αντιπάθεια/αμφιβολία, όσο η λίγκα ταχύτατα ξεπέρασε αυτό που ο ίδιος πρόσφερε, και φυσικά και ο center των Heat δεν κατάφερε να αποδείξει ένα διαφορετικό mentality, ή να επεκτείνει το παιχνίδι του σε άμυνα και επίθεση προς την περιφέρεια. Η εκτίμησή μου είναι ότι ούτε ο ίδιος ούτε οι Heat θέλουν να πορευθούν μαζί και μετά το trade deadline, αλλά ένα τοξικό player option της τάξης των $27 εκατ. για την επόμενη σεζόν ίσως να αποτελέσει τον καταλύτη για να συνεχιστεί μια σχέση που ξίνισε.
Τι Περιμένουμε να Δούμε
Οι Heat παίζουν αργά και μεθοδικά, ακόμα κι αν έχουν παίκτες που είναι είτε άλογα στο transition, είτε εκρηκτικοί και ανορθόδοξοι. Μια πρώτη σκέψη είναι ότι το χαλινάρι στον ρυθμό κρατάει πίσω το ρόστερ των Heat. Μια πιο προσεκτική ανάγνωση, όμως, αναδεικνύει το πρόβλημα των αρκετών απρόσεκτων παικτών και την έλλειψη δημιουργικότητας στο ρόστερ. Ήδη σε αυτές τις ταχύτητες οι Heat είναι στο κάτω μισό της κατάταξης σε λάθη. Τι θα έκαναν άραγε αν έλυναν το χειρόφρενο;
Στην περιφέρεια ο Goran Dragic δεν έχει χάσει ποτέ πάνω από δέκα παιχνίδια από τη μέρα που έφυγε από το Phoenix για να γίνει κάπου βασικός, και θα αποτελέσει και πάλι τη σταθερά στον άσσο. Από εκεί και πέρα ο δεύτερος πόλος της περιφέρειας παραμένει ανοιχτός. Ο Dwyane Wade δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα λύνει δίπλα στον Σλοβένο, ιδίως αν στην πεντάδα υπάρχει και ο Winslow. Ο Tyler Johnson μοιάζει κάπως overstretched σαν starter και μοιάζει αρκετά στον Dragic για να παίξει δίπλα του. Το κλειδί είναι ποιος Dion Waiters θα εμφανιστεί. Ο παίκτης που εμφανίστηκε στο δεύτερο μισό της σεζόν 2016/17, δηλαδή ένας ταύρος με μεγάλη αυτοπεποίθηση και έφεση στο να αναλαμβάνει μεγάλα σουτ -ιδίως αν αρχίσει να πηγαίνει συχνότερα στις βολές- λύνει τα χέρια του Spoelstra. Αντίθετα, ο παίκτης με την προβληματική συμπεριφορά που βαράει στον γάμο του καραγκιόζη και “καίει” κατοχές είναι ένα βαρίδι διαρκείας, πριν καν υπολογίσουμε ότι έχει χάσει περισσότερο από το 50% των regular season games την τελευταία διετία. Στην πραγματικότητα, μάλλον αυτός που θα παίξει περισσότερο από όλους είναι ο Wayne Ellington, o οποίος μετά από χρόνια περιπλανήσεων, βρήκε το λιμάνι του στο Miami, και στα 30 του έβγαλε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του μέχρι στιγμής, κάνοντας το ένα πράγμα που ξέρει να κάνει στο υψηλότερο επίπεδο: σουτάροντας χωρίς αναστολές. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, έφτασε έκτος σε εύστοχα τρίποντα σε όλο το NBA, θυμίζοντας έναν Klay Thompson lite, με τακτική “αγγίζω=σουτάρω”. Λίγοι βγαίνουν από τα screens τόσο έτοιμοι να εκτελέσουν όσο ο Ellington, και οι Heat μάλλον θα πρέπει να ευχαριστούν α) τη φήμη τους που λέγαμε πριν, πως δηλαδή φροντίζουν τους παίκτες τους και β) τον Lou Williams που υπέγραψε χαμηλό συμβόλαιο, θέτοντας την αγορά σε ένα σημείο που οι Heat ήταν σε θέση να βρουν τον Ellington χωρίς τρομερό διαπραγματευτικό χαρτί “τα λεφτά που πέφτουν στην αγορά”.
Όμως κάτι που πραγματικά αξίζει να δείτε, και δικαιολογώ τη δυσπιστία σας γιατί δεν είμαι ακριβώς αντικειμενικός με την πάρτη του, είναι ο τρόπος που ο Kelly Olynyk κάνει καλύτερη κάθε πεντάδα που παίζει. Η “καναδέζικη οπτασία” έκανε τους Heat 9,5 πόντους καλύτερους σε σχέση με τα λεπτά που δεν έπαιζε, πάνω από τους διπλάσιους από τον αμέσως καλύτερο, τον Wayne Ellington. Όλα τα advnaced metrics επιρροής είναι ερωτευμένα μαζί του. Πρώτος σε win shares, σε box plus/minus, ό,τι θέλετε. Και δεν είναι τυχαίο, στην άμυνα μπορεί να μην κάνει blocks, αλλά είναι ένα τεράστιο κορμί που κινείται καλά, έχει καλά χέρια και αντίληψη, ενώ μπροστά η απειλή του από τα 7,25 ξεκλειδώνει ένα φαινομενικά ατσούμπαλο driving game, που συνήθως έχει ευτυχή κατάληξη.
Πρόβλεψη για Γέλια και για Κλάματα
Οι όχι ακριβώς σαρωτικές αλλαγές του ρόστερ, η σχετική στασιμότητα στο συνολικό ταλέντο της Ανατολής (Kawhi θέλοντος) και τα ερωτηματικά σχετικά με την σωματική και ψυχική υγεία βασικών στελεχών, τοποθετούν για εμένα τους Heat σε ένα ρεκόρ παρόμοιο της τελευταίας διετίας. Δύσκολα θα είναι κάτω από το .500, δύσκολα θα ανέβουν και πάνω από τις 47-48. 44-38, συνεπώς και πάλι από εμένα.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | Oκ, υπήρξαν και οι Clippers του 42-40 και των τριων συνολικών πόντων διαφοράς επίθεσης άμυνας σε 82 παιχνίδια. Τριών! You get the point anyway… |
|---|
Με τόσο overload στo δύο, απορώ ο Butler πως δεν θα δημιουργήσει μπάχαλο σε περίπτωση ενδεχόμενου trade…
Κατά πρώτο λόγο, πιθανώς όλο και κάποιος θα την κάνει αν έρθει ο Butler. Κατά δεύτερον φαντάζομαι ότι αν πάει θα καλύπτει περισσότερο, για να μην πω το “3” τον big wing ρόλο. Ίσως πιο προβληματικό να είναι ότι μαζεύονται πολλοί παίκτες που θέλουν την μπάλα στα χέρια τους. Παρόλαυτα, μια υποθετική πεντάδα με Dragic, Butler, Richardson, Winslow, Adebayo σημαίνει πολλές μελανιές στους αντιπάλους.
Παράλληλα νομίζω ότι ο Butler στους Heat, με τη σοβαρότητα που έχει αποδείξει το front office είναι μια κίνηση τετραετίας, και όχι κάτι που περιμένουν αποτελέσματα φέτος.