Ball Hog’s NBA Weekly Report S05E21: “Το Πρωτοχρονιάτικο”

Posted on Jan 2 2019 - 9:26pm by Nicolas Radicopoulos
Categorized as
1478
Tagged as
Related

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 13

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 12

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 11

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 10

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 9

Με άπαντες στα HogQuarters να βρίσκονται σε μία ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ παρατεταμένης μέθης και έντονης βαρυστομαχιάς, ο Μοσχούλας ήταν εκείνος που συνήλθε πρώτος και άρχισε να σκουντάει τους υπόλοιπους εξ ημών που ήμασταν σκόρπια πεταμένοι μέσα στον χώρο. Αυτός που σηκώθηκε πρώτος από το τραπέζι ήταν ο Νικόλας και αφού τινάξαμε τα πληκτρολόγια από τα ψίχουλα της βασιλόπιτας (και ανάθεμα αν θυμόμαστε σε ποιον έκατσε το φλουρί, οπότε το δώσαμε στο κομμάτι “του Site”, “για το καλό”) ξεκίνησε την σύνταξη ενός -παραδόξως πως, σχεδόν κανονικού αυτή τη φορά Weekly Report, αποτελούμενο με ό,τι NBAικό είχε συγκρατήσει το κεφάλι του ανάμεσα σε φωνές παθιασμένων χαρτοπαιχτών και επίδοξων -άπαξ- καπνιστών πούρων1)Η άνωθεν παράγραφος αποτελεί το πως θα θέλαμε να έχουμε περάσει τις μέρες που προηγήθηκαν, αν ήμασταν ακόμα στα mid-20s μας και ανέμελα blog boys. Η πραγματικότητα, αυτός ο οδοστρωτήρας που περνάει πάνω από τους πάντες και τα πάντα, λέει πως τα περάσαμε όμορφα, μα ήρεμα, με φίλους, συντρόφους και οικογένειες, βλέποντας σκόρπια παιχνίδια και textάροντας μεταξύ μας για σχολιασμό μια στο τόσο. Τι ‘α κάν’ς; Μεγαλώσαμε πολύ διάολε….

Σε κάθε περίπτωση, εμείς στο Ball Hog σας ευχόμαστε καλή χρονιά από καρδιάς, με υγεία, κάθε χαρά, χαμόγελα, τα μικρά, τα όμορφα, τα απροσδόκητα, τα καθημερινά, και τους ανθρώπους που αγαπάτε κοντά σας. 

Στα NBAικά τώρα, καθαρό μυαλό για αναλύσεις και stories δεν υπάρχει, οπότε πάμε να κάνουμε μια κάλυψη στα βασικά εορταστικά πεπραγμένα του “Μαγικού Κόσμου”, καλύπτοντας τις σταθερές μας, μερικά πραγματάκια άξια αναφοράς παραπάνω, και απαντώντας στην πρώτη #AskTheHog ερώτηση που λάβαμε προ ημερών.

“Στις Τέσσερις Γωνίες”
Η Γωνιά του LeBron

Γενέθλια για τον “Βασιλιά”, που στις 30 Δεκέμβρη έκλεισε 34 χρόνια μεγαλείου.

Σε εμφανώς χαλαρή διάθεση, μερικές μέρες έκανε την πιο cool εμφάνισή του, φτάνοντας με ένα ποτήρι κρασί στο γήπεδο:

Οι Lakers έχασαν το συγκεκριμένο παιχνίδι κόντρα στους Clippers, μα κέρδισαν το επόμενο, ανήμερα των γενεθλίων του, σπάζοντας ένα σερί 13 ηττών των ομάδων του χωρίς αυτόν στο παρκέ. Τελευταία φορά που ομάδα του είχε κερδίσει με αυτόν απόντα ήταν τον Μάρτη του 2016.

Είναι εντυπωσιακό δε πως οι ομάδες του με αυτόν στο παρκέ παίζουν σαν ομάδες 54 νικών, ενώ με εκείνον απόντα, με ακριβώς τις μισές, 27 νικών.

Και ο γράφοντας, ξεκάθαρα από τα φανατικότερα μέλη του BronHog, δεν ξέρει τι παραπάνω νούμερα και γραπτά να καταθέσει από όσα έχει ήδη τα τελευταία χρόνια μέσα από τον χώρο που του δίνεται για να γράφει στο Hog, ο ίδιος ο LeBron πάντως, μέσα από την εκπομπή More Than An Athlete δήλωσε πως μετά την κατάκτηση του Πρωταθλήματος του 2016 απέναντι στην κορυφαία ομάδα της Ιστορίας του NBA, τους 73-9 Warriors, θεώρησε πως είχε κάνει κάτι ανεπανάληπτο, που τον έχριζε πια τον Greatest Of All Time.

Η Γωνιά του -σεληνιασμένου- MVP

Με τους Rockets να αντιμετωπίζουν μία σειρά από προβλήματα, με σημαντικότερο την απότομη -μα αναμενόμενη λόγω ηλικίας και συσσώρευσης αγωνιστικών χιλιομέτρων- αγωνιστική πτώση του Paul,  η ομάδα του Houston βρισκόταν σταθερά στα χαμηλά της ιδιαίτερα ανταγωνιστικής Δύσης.

Μέχρι που ο Harden, όχι απλά πήρε μπροστά, αλλά εκτοξεύτηκε!

Ο Harden, λοιπόν, έγινε ο πρώτος παίχτης που “γράφει” 35 πόντους και πέντε assists σε οχτώ συνεχόμενα παιχνίδια, ξεπερνώντας τα εφτά του Oscar Robertson. Μάλιστα, το κάνει τόσο εμφατικά που στο όγδοο σερί παιχνίδι είχε 35 πόντους και 11 assists 3:30 πριν καν λήξει η τρίτη περίοδος!

Αν δε σε αυτά τα νούμερα, το 35/5, προσθέσουμε και την παράμετρο “με πέντε τρίποντα”, τότε βρίσκουμε στα αποτελέσματα τον Jordan τρεις φορές, τον Reggie Miller τέσσερις, τον Steve Nash εφτά, τον Jason Kidd τρεις, ενώ τον δε Larry Bird καμία.

Ε, ο Harden έχει εφτά τέτοια παιχνίδια μόνο τον τελευταίο μήνα…

Οι Rockets πλέον τρέχουν ένα εντυπωσιακό 10-1 σερί και με 21-15 συνολικά βρίσκονται πλέον στην τέταρτη θέση της Δύσης.

Ωστόσο, τα κατορθώματα του Harden δεν τελειώνουν εδώ, μιας και στο τελευταίο παιχνίδι του Houston κόντρα στο Memphis, ο “Μούσιας” πέτυχε 43 πόντους με μόλις οχτώ (!) σουτ.

Αμέ!

Τα υπόλοιπα ήρθαν από βολές, όπου είχε 21/27.

Αυτό το εντυπωσιακό στατιστικό, των 40+ πόντων με λιγότερα από 10 σουτ, ο Harden το πέτυχε για όγδοη φορά στην καριέρα του, την στιγμή που οι υπόλοιποι που το έχουν καταφέρει πάνω από μία φορά (κάτι που έχουν κάνει 21 παίχτες), είναι οι Adrian Dantley, Kevin Durant και Dominique Wilkins, από δύο μόλις φορές ο καθένας!

Για μένα, ωστόσο, το πιο εντυπωσιακό στατιστικό από όλα είναι ότι ο Harden φέτος σκοράρει 11,91 πόντους ανά παιχνίδι (τέσσερα ανά παιχνίδι με απλά λόγια) από unassisted τρίποντα. Και αυτό είναι εντυπωσιακό γιατί το δεύτερο υψηλότερο σχετικό νούμερο είναι οι 6,17 πόντοι από unassisted τρίποντα που είχε ο Curry τη σεζόν 2015-16, όταν πήρε ομόφωνα το MVP, με κανέναν άλλον, ποτέ, να μην έχει “γράψει” πάνω από έξι πόντους σχετικά!

Κλείνουμε τη γωνιά του Harden με αυτή την υπέροχη φάση (που προφανώς και καταλήγει με τρίποντο του Harden):

Mόνος προβληματισμός; Ο συνήθης: μπορεί να κρατήσει με τέτοιες εμφανίσεις στη regular βενζίνη στο ντεπόζιτο και για τα Playoffs, όπου εδώ και τρία χρόνια εμφανίζεται μόνο στο πρώτο παιχνίδι της κάθε σειράς και μετά τον ψάχνουμε;

Η Γωνιά του Giannis

Στην κουβέντα με μία από τις παρέες που βρέθηκα αυτές τις μέρες, ένας φίλος, με αφορμή το τελευταίο Weekly και το video που σε αυτό είχαμε, με την ανάλυση της τρέχουσας μηχανικής του Giannis, μου είπε “ρε συ το παλικάρι όταν πρωτοπήγε απέναντι σούταρε σαν άνθρωπος. Μια χαρά μηχανική είχε. Δεν ήταν τυχαίο το 35% από το τρίποντο την πρώτη του σεζόν στο ΝΒΑ”.

Προβληματίστηκα και το έψαξα λίγο.

Και είχε δίκιο.

Ακολουθεί το video με τον -αγνώριστο πια- Giannis, των μόλις 5,5 χρόνων πίσω και του πρώτου του εύστοχου σουτ στο NBA.

Και εμάς εδώ στο Ball Hog να αναφωνούμε: “Jason Kidd, what the heck have you done to the kid’s shoοt?!?”!!

Ωστόσο!

Η μετατροπή του σε ντουλάπα τρίφυλλη, του έχει χαρίζει αυτήν την ασταμάτητη, μοναδική δύναμη και αποτελεσματικότητα στο “ζωγραφιστό”:

“Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις”, φαντάζομαι…

Η Γωνιά του Doncic

“Μα ο Luka δεν έχει κορμί για ΝΒΑ”

“Μα δεν είναι γρήγορος”

“Πως θα σταθεί απέναντι σε παίχτες όπως ο Paul George για παράδειγμα;”

Τα ακούγατε και εσείς αυτά από τους “ειδικούς” το καλοκαίρι, έτσι;

O Luka δεν σταματά να δίνει αποστομωτικές απαντήσεις.

Πρώτη, δεύτερη, τρίτη, τέταρτη.

Απολαύστε υπεύθυνα.

Το παλικαράκι είναι πια ατελείωτη μπασκετική καύλα, και, μα τον όποιον, αδυνατώ να καταλάβω τι συζητάνε ορισμένοι ακόμα.

Bonus:
Η Γωνιά της Αστείας Άμυνας της Εβδομάδας

A/ Pistons; Κάπου; Κάποιος; Κανείς;!

Β/ Mason Plumlee μπράβο. Όχι, αλήθεια, μπράβο.

(Ναι, στον άλλον έπρεπε να αλλάξει o Beasley, αλλά μάααααλλον, δεν βοήθησε ιδιαίτερα ο τρόπος που του το υπέδειξε!)

Καναπεδάκια
Sixers-οκουβέντα, με αφορμή τον αγώνα κόντρα στους Clippers

Κάτι ο καυγάς μεταξύ Butler και Avery Bradley -και οι αποβολές αμφότερων που ακολούθησαν-, κάτι η φάτσα του Doc όταν στο κρίσιμο play έδωσε εντολή, τόσο για άμυνα με πλάτη στην  επαναφορά, όσο και άφησε έναν αεροδιάδρομο προς τη ρακέτα ανοιχτή για να τον εκθέσει εντυπωσιακά ο Simmons, το ματς ανάμεσα στους Sixers – Clippers το βράδυ της πρωτοχρονιάς είχε φάσεις και θέματα συζήτησης.

Ωστόσο η φάση που ο Simmons διεκδικεί -και παίρνει- το rebound μέσα από τα χέρια του Embiid, χτυπώντας τον παράλληλα στο πρόσωπο στην όλη προσπάθεια, με τον JoJo να σηκώνεται σαφέστατα παρμένος από το γεγονός.

Τόσο ο ίδιος, όσο και ο coach Brown μετά τη λήξη του αγώνα υποβάθμισαν το γεγονός, δικαιολογώντας την έκρηξη του Embiid στο γεγονός πως πέρσι είχε χτυπήσει (πάλι από συμπαίκτη του, τον Fultz τότε) το πρόσωπό του και ήταν αναγκασμένος να φορά μάσκα στα Playoffs και η συγκεκριμένη ανάμνηση, ο φόβος αυτής, ήταν που προκάλεσαν την όλη αντίδραση.

Όμως, πίσω από όλο αυτό φαίνεται σιγά-σιγά να υπάρχουν σοβαρότερα πραγματάκια.

Κάτι το γεγονός πως έφυγαν οι δύο τους την ίδια ώρα από το γήπεδο, αλλά με διαφορετικές παρέες και μη μιλώντας μεταξύ τους, κάτι -και κυρίως- ότι σε κάθε pod από την άλλη όχθη του Ατλαντικού πλέον συζητάνε για το αν και με τι ανταλλάγματα πρέπει να δοθεί ο Simmons, φαίνεται πως το πρόβλημα ίσως να είναι πιο βαθύ και δομικό.

Και ναι, και εμείς γράφαμε στο ακριβώς προηγούμενο Weekly για την ανάγκη ο Simmons να αρχίσει να σουτάρει, κάτι που δειλά-δειλά -μα προφανώς άστοχα- έκανε στο συγκεκριμένο παιχνίδι, μα αν η συζήτηση πλέον έχει πάει για το αν ο Simmons έχει μέλλον δίπλα στους Embiid και Butler, τότε, να με συμπαθάτε, αλλά αυτό που πρέπει να κριθεί αποτυχημένο είναι το trade για τον Butler.

Δεν γίνεται ένα ταλέντο επιπέδου Simmons να “μην χωράει”. Οφείλεις σαν οργανισμός να βρεις τρόπο να χωρέσει. Αν παίρνεις υλικά που δεν το χωράνε ή δεν το διευκολύνουν, τότε εσύ έχεις κάνει το λάθος.

Αν στη Phily καταφέρουν μετά το φιάσκο της όλης περίπτωσης Fultz, να απαξιώσουν και τον Simmons, τότε θα μιλάμε για τα μεγαλύτερα διοικητικά εγκλήματα στην Ιστορία της Λίγκας!

Dennis Smith Jr.

Με τη συζήτηση να έχει ανάψει τις τελευταίες εβδομάδες αναφορικά με το μέλλον του Dennis Smith Jr. στο Dallas ή μακριά από αυτό μέσω κάποιου trade, ο νεαρός PG πρωταγωνίστησε στις τελευταίες δύο φάσεις δύο διαφορετικών παιχνιδιών.

Αρχικά, στις 29/12, κόντρα στους Pelicans, με τους Mavericks να είναι δύο πόντους πίσω στο σκορ και τέσσερα δευτερόλεπτα να απομένουν, ο coach Carlisle σχεδίασε την τελευταία επίθεση με τον Doncic να λειτουργεί σαν αντιπερισπασμός, κρατώντας εκτός play τον καλύτερο περιφερειακό αμυντικό των “Πελεκάνων”, τον Jrue Holliday, και τον Smith να παίρνει πάνω του το τελευταίο σουτ, σε μία κατάσταση τέσσερις εναντίων τεσσάρων. Ο Smith πήρε το drive απελευθερωμένος, αλλά και άργησε να εκτελέσει, με τον χρόνο να τελειώνει, και αστόχησε. Ο εκνευρισμός του Doncic ήταν παραπάνω από εμφανής στη λήξη.

Δύο μέρες μετά, και ο Carlise στηρίζει και πάλι τον παίχτη του. Ο Smith είναι που παίρνει το σουτ για το προσπέρασμα των Mavericks. Για να δικαιώσει τον προπονητή του στη συνέχεια, παίζει την κάτωθι εξαιρετική άμυνα πάνω στον Paul George:

Westbrook

Στο συγκεκριμένο παιχνίδι ο Westbrook τελείωσε το ματς με 4/22 σουτ σε 37:35 αγωνιστικά λεπτά, αστοχώντας και στο τελευταίο σουτ, μένοντας στους εννέα πόντους, με εννέα rebounds και οχτώ assists. Τελευταία φορά που ο Russ είχε μονοψήφιο στις τρεις βασικές στατιστικές κατηγορίες ήταν στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν 2016-17, στις 12 Απριλίου 2017 συγκεκριμένα, όταν όμως είχε αγωνιστεί για μόλις 18:19, για να προφυλαχθεί εν όψει των τότε Playoffs. Παλαιότερα, και πάλι κόντρα στο Dallas, στις 13 Ιανουαρίου του 2016, είχε τελειώσει με μονοψήφιο και στις τρεις αυτές κατηγορίες, μα τότε είχε αγωνιστεί μόλις 14:40 λόγω τραυματισμού. Όπως, λόγω τραυματισμού, είχε αποχωρήσει μετά από μόλις 8:43 στις 30 Οκτωβρίου 2014, που είχε πάλι μονοψήφιο αριθμό και στις τρεις.

Πρέπει, συνεπώς, να φτάσουμε στις 27 Νοεμβρίου του 2013, πέντε και πλέον χρόνια πίσω, για να βρούμε τον Westbrook να έχει αγωνιστεί κανονικά στον αγώνα και να έχει μείνει σε μονοψήφια νούμερα σε πόντους, rebounds και assists, κάτι που είχε συμβεί εκείνη τη μέρα κόντρα στους Spurs, όταν και τέλειωσε τον αγώνα με έξι πόντους, οχτώ assists και τρία rebounds σε 32:12.

Γενικά, πάντως, ο Westbrook περνάει μια παρατεταμένη περίοδο ντεφορμαρίσματος, μιας και τον Δεκέμβρη τον τέλειωσε με 38,9% ποσοστό ευστοχίας, με 29,7% από το τρίποντο. Το γεγονός αυτό αναγνώρισε και ο ίδιος με δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα κόντρα στο Dallas.

Παρόλα αυτά, δεν γίνεται να μην σας δείξουμε αυτή την χορογραφική ομορφιά των Thunder από το παιχνίδι κόντρα στους Mavs:

Wiggins & Towns

Δύο διαδοχικά #1 draft picks, δύο διαδοχικοί Rookies of the Year, δύο παίχτες στην ίδια ομάδα, δύο παίχτες σε τρομακτικά υψηλά συμβόλαια, δύο παίχτες με τρομακτικά διαφορετική πορεία και εξέλιξη.

Και όλα τα παραπάνω συνοψίζονται μέσα σε μία μόνο εβδομάδα.

Από τη μία ο Andrew Wiggins, που στον αγώνα κόντρα στην Atlanta ξέχασε να φορέσει την μπλούζα του, με αποτέλεσμα οριακά να προλάβει να ξεκινήσει το ματς, μα κυριότερα έχασε δύο κρίσιμες βολές στο τέλος2)Bonus η γκριμάτσα του., στερώντας από την ομάδα του τη νίκη και γιουχαΐστηκε από τους ίδιους τους οπαδούς της ομάδας του.

Η δε αντίδρασή του σε όλο αυτό ήταν χαρακτηριστική της δεν-μου-καίγεται-δεκάρα νοοτροπίας του, λέγοντας μέσες-άκρες: “Σε κάθε ομάδα υπάρχουν καλοί και κακοί οπαδοί, δεν τρέχει και τίποτα. Άλλωστε νομίζω πως υπερβάλλουν. Έχω βελτιώσει τις βολές μου από πέρσι, όλα καλά”

Και λέγοντας έχει βελτιώσει τις βολές του, εννοεί πως φέτος είναι στο 75%, από το περσινό 64,3%. Ένας shooting guard σε συμβόλαιο $148 εκατ…

Από την άλλη ο Towns, ανταγωνιστικός ή όχι αρκετά κατά τον Butler, μετά την απομάκρυνση αυτού έχει βρει επιτέλους τα touches που θα έπρεπε να έχει από πέρσι, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας και εύλογα παίζει τις κάλτσες του. Στη νίκη των Wolves απέναντι στους Heat, παιχνίδι που ακολούθησε την ήττα από τους Hawks, ο Towns έγραψε το απολύτως μοναδικό από το 1975 και τον Jabbar, 34 πόντου, 28 rebounds, εφτά assists και έξι blocks.

Tampering Memo

Στον κουρνιαχτό της συζήτησης γύρω από την επόμενη ομάδα του Anthony Davis, το NBA απέστειλε σε όλες τις ομάδες ένα memo που υπενθύμιζε πως το tampering, η παράνομη προσέγγιση παιχτών που είναι υπό συμβόλαιο, απαγορεύεται, καθώς και τις επιπτώσεις τέτοιων ενεργειών.

Σε άλλα νέα, το NBA υπενθύμισε πως το νερό είναι υγρό και πως οι αγελάδες χέζουν στο δάσος.

West vs East

Όσο γράφονται αυτές οι γραμμές, οι αναμετρήσεις ομάδων της δυτικής περιφέρειας ενάντια σε αυτές της ανατολικής είναι στο 108-77 υπέρ των δυτικών. Και ακόμα και με το πρόγραμμα του NBA να προβλέπει τις ομάδες κάθε περιφέρειας να αγωνίζονται τρεις ή τέσσερις φορές μεταξύ τους και μόλις από δύο, μία εντός και μία εκτός έδρας, με τις ομάδες της αντίθετης περιφέρειας, αν τα Playoffs ξεκινούσαν αύριο, δέκα δυτικές ομάδες θα έμπαιναν στα Playoffs έναντι μόλις έξι ανατολικών. Αν δε, έπαιζαν ίσα παιχνίδια μεταξύ τους, τότε δύσκολα θα μιλάγαμε ακόμα και για πέντε ανατολικές. Αν τα Divisions έχουν πάψει εδώ και καιρό να έχουν το παραμικρό νόημα, οι Περιφέρειες, ειδικά όπως είναι τυχαία διασκορπισμένες οι ομάδες στον αμερικάνικο χάρτη, με τις δυτικές να πρέπει να ταξιδέψουν απείρως περισσότερα χιλιόμετρα για τα παιχνίδια της ίδιας τους της περιφέρειας (το Memphis για παράδειγμα, είναι πολύ πιο κοντά στην Atlanta και τη Charlotte από ό,τι σε οποιαδήποτε ομάδα της California), η ανάγκη αναδιάρθρωσης του όλου συστήματος κρίνεται -από εμάς τουλάχιστον- επιτακτικότατη.

Και, κατ’εμέ τουλάχιστον, η πιο ολοκληρωμένη πρόταση αναδιάρθρωσης που έχει κατατεθεί δημόσια παραμένει αυτή η προ πενταετίας του Tom Ziller στο SB Nation.

Κατηγορία “Συστατικά”

1/ Ο Spencer Dinwiddie τις τελευταίες τρεις εβδομάδες “γράφει” 25,2 πόντους, με 2,7 τρίποντα ανά παιχνίδι, 49,6% FG%, 41,4% από το τρίποντο και 65,0% TS%, 6,4 assists, 2,7 rebounds, με τους Nets να τρέχουν ένα σερί 8-1 σε αυτό το διάστημα.

2/ Στις 22 Νοέμβρη ο Anthony Davis γινόταν μόλις ο 13ος στην Ιστορία που πετύχαινε το “Ιερό Δισκοπότηρο” του 5×5 (και τους 13 τους είχαμε παρουσιάσει στο Weekly εκείνης της εβδομάδας), και το βράδυ της Τρίτης ο Jusuf Nurkic έγινε ο 14ος, με μια επίδοση, την 20+ πόντοι, μαζί με 20+ rebounds, με πάνω από πέντε σε assists, steals, blocks, που δεν έχει επαναλάβει ποτέ, κανείς.

Καλώς ήρθες στην αιωνιότητα τίμιε Βόσνιε!

3/ Να μείνουμε στην λατρεμένη για τον γράφοντα Γιουγκοσλαβία, και να περάσουμε στη Σερβία, το τέκνο της οποίας, ο Bogdan Bogdanovic στα τελευταία του πέντε παιχνίδια έχει 20 πόντους με 2,4 τρίποντα, 4,2 assists, 3,8 rebounds, 1,2 κλεψίματα σε 30 αγωνιστικά λεπτά, σουτάροντας με 45,7% από το παρκέ, 38,7% από το τρίποντο και 56,2%.

Με αυτόν, τον De’Aaron Fox και τον Buddy Hield στο παρκέ το Sacramento είναι στο +8.4 ανά 100 κατοχές.

4/ Το ποσοστό του C.J. McCollum πέρσι ήταν στο 40,8%, ενώ ποτέ στην καριέρα του δεν είχε σουτάρει χαμηλότερα από 37,5%. Φέτος, ωστόσο, σουτάρει ως τώρα με μόλις 32,9% πίσω από τα 7,25.

5/ O Kevin Knox από την 1η Δεκεμβρίου τρέχει μέσους όρους ύψους 17,1 πόντων, με 2,3 τρίποντα και 37,6% ποσοστό ευστοχίας σε αυτά.

6/ Με τους Raptors να επισκέπτονται το Texas και το San Antonio, αναντίρρητα το πρόσωπο των επόμενων ημερών αναμένεται να είναι ο Kawhi Leonard. Ένας Kawhi, που δεν ξέρουμε αν θα αγωνιστεί στο συγκεκριμένο παιχνίδι3)Αν απουσιάσει, ωστόσο, θα κάνει τρομακτικό κακό στο status του σαν παίχτης κορυφαίου επιπέδου., αλλά που από το Thanksgiving ως και σήμερα, σε 17 παιχνίδια που έχει αγωνιστεί, “γράφει” 29,6 πόντους με 2,1 τρίποντα, 8,2 rebounds, 2,6 assists και 1,5 κλέψιμο ανά παιχνίδι. Σουτάρει δε, με, 51,2% από το παρκέ, 37,2% από το τρίποντο, για ένα συνολικό 62,7% TS%.

Σε αυτό το διάστημα οι Raptors είναι στο +5,7 ανά 100 κατοχές όποτε είναι στο παρκέ και στο -2,6 όταν είναι εκτός.

7/ Οι Lakers έχουν χάσει τις 22 από τις τελευταίες 25 αναμετρήσεις τους κόντρα στους Clippers.

Σφηνάκια

1/ Αν σας ρωτήσουν για τον Lonzo Ball και θέλετε να συνοψίσετε το παιχνίδι του σε μία μόνο φάση, δείξτε την κάτωθι:

2/ Έλα μου;!

3/ Γιατί όταν ζητάς κάτι, πρέπει να το ζητάς με ακράδαντα επιχειρήματα:

4/ Highlander, NBA edition

5/  Όταν ο manager σου δεν θέλει να υπογράψεις ξανά με τους Warriors, με τους οποίους κέρδισες δύο δαχτυλίδια στις δύο πρώτες σου σεζόν στη Λίγκα, και αντ’αυτού σε στέλνει για σκάρτο $1,5 εκατ. παραπάνω στο Cleveland:

6/ O Wall θα χάσει τους επόμενους έξι με οχτώ μήνες, με τους Wizards να είναι στο 11-21 την ημέρα της απόφασης να μπει στο χειρουργείο, ακριβώς το ίδιο ρεκόρ που είχαν τη σεζόν 2009-10, πριν την αποβολή από την ομάδα του Gilbert Arenas για το υπόλοιπο της σεζόν. Το τέλος εκείνης της σεζόν τους βρήκε με το #1 του draft. E, αφού δεν το διαλύσανε, τουλάχιστον ας tankάρουν. Χυδαία και ξεδιάντροπα. Πιο ανέκδοτο από ό,τι ήταν ως τώρα, δεν μπορούν να γίνουν.

Υ.Γ.: Α ρε ταλαίπωρε Ariza, τι σου λαχαίνει διαρκώς φέτος…

7/ Μέρες που είναι, ας δείτε και λίγο μπαλέτο:

Κλείνοντας, καλή χρονιά και πάλι σε όλες σας και όλους σας εκεί έξω παίδες, με το 2019 να σας έχει υγιείς, δυνατούς και χαμογελαστούς, όπως τον Josh Hart στο συγκεκριμένο video:

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε:
#AskTheHog

Ερώτηση του αναγνώστη μας Αλέξανδρου: “Υπάρχουν ‘analytics’ που να υποστηρίζουν πως οι ομάδες προτιμούν τα trades με ομάδες της άλλης περιφέρειας από αυτήν που αγωνίζονται;”

Καλησπέρα Αλέξανδρε και σε ευχαριστώ για την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ερώτησή σου. Η αλήθεια είναι πως ξεκινώντας να απαντήσω την ερώτησή σου είχα την πεποίθηση πως “τα νούμερα” θα επιβεβαιώσουν τη θέση πως “προτιμούν να κάνουν trades με ομάδες της άλλης περιφέρειας”. Ωστόσο αυτό δεν προκύπτει από τους αριθμούς. Για να απαντήσω την ερώτησή σου μελέτησα τα σχετικά στοιχεία στο Basketball Refernce, στα trackers του Spotrac και του ESPN, στο Basketball Insiders και στο NBA Stats.

Από αυτά προκύπτει πως o συνολικός αριθμός των trades που έχουν γίνει στην Ιστορία μεταξύ των ομάδων του NBA είναι 2.046. Από αυτά το 54,69%, ήτοι 1.119, έχουν γίνει ανάμεσα σε ομάδες (ή περιλαμβανόμενων και ομάδων, στην περίπτωση των 3-ways) διαφορετικών περιφερειών.

Για το αν αυτή η διαχρονική ισορροπία έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, έδωσα βάση στα trades της τελευταίας τριετίας. Σε αυτά είχαμε (τα έτη καταγράφονται ημερολογιακά και όχι ως σεζόν):

  • Το 2018 51 trades, με ομάδες διαφορετικών περιφερειών να συναλλάσσονται στα 31 από αυτά
  • Το 2017 53 trades, με ομάδες διαφορετικών περιφερειών να συναλλάσσονται σε 26 από αυτά
  • Το 2016 44 trades, με ομάδες διαφορετικών περιφερειών να συναλλάσσονται σε 23 από αυτά

Το ποσοστό της τελευταίας τριετίας είναι δηλαδή στο 80/148, δηλαδή 54,05%, ήτοι ακριβώς στον διαχρονικό μέσο όρο.

Εξετάζοντας ταυτόχρονα αν η προτίμηση αλλαγής περιφέρειας είναι μεγαλύτερη στις ανταλλαγές που αφορούν μεγάλα αστέρια, και όχι στα μικροtrades που γίνονται για salary λόγους ή όποιων άλλων μικρότερων, βραχυπρόθεσμων ή μακροπρόθεσμων συμφερόντων, η εικόνα δεν αλλάζει σημαντικά.

Συγκεκριμένα:

  • Το 2018 ανταλλάχθηκαν τρεις μεγάλοι αστέρες, οι Griffin, Butler και Leonard, με όλους πέρα από ομάδες να αλλάζουν και περιφέρειες
  • Το 2017 ανταλλάχθηκαν οι Paul (LAC σε Rockets), Buttler (Bulls σε Wolves), Irving (Cavs σε Celtics) και Cousins (από Kings σε Pelicans), με μόνο τον Buttler να αλλάζει περιφέρεια
  • Το 2016 οι σημαντικότεροι παίχτες που ανταλλάχθηκαν ήταν οι Oladipo/Ibaka (Thunder και Magic) και Rose, όχι δηλαδή τίποτα πρώτης τάξης (τότε ή πια έστω) αστέρες, οι πρώτοι άλλαξαν περιφέρεια και τον δεύτερο απλά ομάδα (από Bulls σε Knicks)

Άρα, από τα νούμερα προκύπτει πως και σε αυτή την περίπτωση πως το 50% αλλάζουν περιφέρεια. Συνεπώς, παρότι και εγώ στο μυαλό μου θεωρούσα πως η τάση είναι για ανταλλαγή με ομάδες της άλλης περιφέρειας, έστω σε επίπεδο superstars, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να υποστηρίζεται από τους αριθμούς.

Για να απαντήσει το Μπασκετικό Γουρούνι και τις δικές σας ερωτήσεις, αυτές τις στέλνετε μέσω των comments στα Weekly, στο mail μας, theballhogsite@gmail.com και με μήνυμα, είτε στη σελίδα μας στο facebook, The Ball Hog, είτε στον λογαριασμό μας στο twitter, @TheBallHogNet, ώστε να αρχίσουμε από το επόμενο Weekly Report την απάντηση αυτών.

The following two tabs change content below.
My Twitter profile

Nicolas Radicopoulos

Επαγγελματίας auditor, εδώ βρέθηκε ως editor. Μέγας μάγιστρος του excel και neat freak, Νομίζει λόγω δουλειάς πως η δημιουργική γραφή δεν του ταιριάζει αλλά κάνει λάθος. Τον συναρπάζει το γρήγορο, αλλά ομαδικό, μπάσκετ, το παιχνίδι του Magic, κάθε point-forward, προεξάρχοντος του μερακλή Boris Diaw, οι αριθμοί του παιχνιδιού, είτε αυτοί αφορούν τα in game stats, είτε τα οικονομικά πίσω από αυτό (και μεταξύ μας ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σου απαντήσει από μνήμης στην ερώτηση "Πόσα παίρνει ο Wayne Selden;", εφόσον δηλαδή η ερώτηση δεν είναι "Ποιος είναι ο Wayne Selden;"), αλλά περισσότερο από όλα το τσίπουρο (με γλυκάνισο!) παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές του Ball Hog στα χωριουδάκια του Πηλίου. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

 

References
↑1 Η άνωθεν παράγραφος αποτελεί το πως θα θέλαμε να έχουμε περάσει τις μέρες που προηγήθηκαν, αν ήμασταν ακόμα στα mid-20s μας και ανέμελα blog boys. Η πραγματικότητα, αυτός ο οδοστρωτήρας που περνάει πάνω από τους πάντες και τα πάντα, λέει πως τα περάσαμε όμορφα, μα ήρεμα, με φίλους, συντρόφους και οικογένειες, βλέποντας σκόρπια παιχνίδια και textάροντας μεταξύ μας για σχολιασμό μια στο τόσο. Τι ‘α κάν’ς; Μεγαλώσαμε πολύ διάολε…
↑2 Bonus η γκριμάτσα του.
↑3 Αν απουσιάσει, ωστόσο, θα κάνει τρομακτικό κακό στο status του σαν παίχτης κορυφαίου επιπέδου.