Ball Hog’s NBA Weekly Report S05E42: “Dog Days”

Posted on Mar 27 2019 - 3:17pm by Nicolas Radicopoulos
Categorized as
1881
Tagged as
Related

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 13

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 12

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 11

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 10

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 9

Ομάδες που στοχεύουν σε καλό πλασάρισμα εν όψει post season και ομάδες που στοχεύουν σε καλό πλασάρισμα εν όψει lottery. Ο Μάρτης είναι αργός και βασανιστικός για τη Λίγκα, μια ανάσα χαλάρωσης και μαζέματος ενέργειας πριν τα Playoffs που περιμένουν στην επόμενη στροφή. Ως τότε, Νίκος Ραδικόπουλος και Gus Χρυσοχού παρουσιάζουν όλα τα άξια αναφοράς του “Μαγικού Κόσμου” κατά την εβδομάδα που προηγήθηκε σε ένα Ball Hog’s -κανονικό αυτή τη φορά!- Weekly Report.

“Κερδίστε Χάνοντας”

Όσο περνούν οι μέρες, τόσο και πιο κοινή γίνεται η πεποίθηση στα HogQuarters πως τα νέα ποσοστά του lottery έχουν κάνει πιο δύσκολες τις τελευταίες τρεις βδομάδες τις σεζόν. Και τούτο γιατί μειώνοντας τα ποσοστά για το #1 του lottery στις χειρότερες ομάδες, αυτομάτως αυξήθηκαν εκείνα των λιγότερο κακών ομάδων. Η συγκεκριμένη κατάσταση έδωσε μεγάλο κίνητρο στις ομάδες που έβλεπαν τις πιθανότητες του για παρουσία στην post season να μειώνονται, αυτομάτως να κοιτάνε προς τα κάτω και τα νέα αυξημένα ποσοστά τους για ένα top-4 draft.

Συγκεκριμένα, ακόμα και οι ένατοι από το τέλος αυτή την στιγμή Pelicans, έχουν πάνω από 20% πιθανότητες να έχουν top-4 pick φέτος. Οπότε πιο το κίνητρό τους να είναι έστω στοιχειωδώς ανταγωνιστικοί;

  H ανωτέρω κατάσταση είναι όπως έχει πρωί 27ης Μαρτίου, από το εξαιρετικό tankathon.com

Όλο αυτό έχει κάνει μία σειρά από ματς να είναι παρωδίες. Για να δεις αγώνα που να βλέπεται, πρέπει να πετύχεις έναν τέτοιο ανάμεσα σε ομάδες που αγωνίζονται ακόμα για είσοδο ή καλύτερο πλασάρισμα στα Playoffs. Γιατί αν πετύχεις αγώνα των τελευταίων 11 ομάδων που tankάρουν χωρίς αύριο με κάποια από τις άλλες 19 που εξακολουθούν να έχουν αγωνιστικούς στόχους, θα δεις αγώνα πυγμαχίας ανάμεσα σε παίχτες κατηγορίας βαρέων βαρών και κατηγορίας φτερού. Οι αγώνες δε, μεταξύ των ομάδων του πάτου είναι πια επιπέδου summer league. “Κάτι σαν μπάσκετ, αλλά όχι ακριβώς1)Με τις εξαιρέσεις να υπάρχουν φυσικά, αλλά να είναι ελάχιστες.”.

Κάπως έτσι, οι τελευταίες τρεις βδομάδες της σεζόν περνάνε αργά και βασανιστικά, κυρίως με κολεγιακό και Madness. Η Λίγκα, για ακόμα μία φορά, απέδειξε, πως για να διορθώσει κάτι, νομοτελειακά θα καταφέρει να χαλάσει κάτι άλλο. Εν προκειμένω, η προσπάθεια περιορισμού του χυδαίου tanking των τελευταίων ομάδων, φαίνεται σαν πρώτη εικόνα όχι να μην κατάφερε να το περιορίσει, αλλά, αντίθετα, να το διευρύνει! Και, το ανησυχητικότερο, για εμένα είναι πως όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του φετινού lottery, η κατάσταση δεν θα αλλάξει εύκολα στα επόμενα δύο με τρία χρόνια. Γιατί αν το πρώτο pick πάει σε μία από τις τρεις χειρότερες ομάδες, τότε απλά δεν θα έχει αλλάξει τίποτα σε σχέση με τα παλαιότερα drafts. ενώ αν πάει σε κάποια από τις ομάδες #6 ως #14, τότε θα παγιώσει για κάποιο διάστημα την φετινή κατάσταση και τη λογική εκείνου του επιτραπέζιου των late ’80s/early ’90s “Κερδίστε χάνοντας“. Μόνο που σε εκείνο, η παραδοξότητα της νίκης μέσω της ήττας ήταν εγγενής και δομική. Στο NBA δεν είναι δομική -και δεν θα έπρεπε να είναι-, αλλά αντίθετα λειτουργεί στρεβλωτικά.

The Iron Throne

Πολύς είναι ο θόρυβος τελευταία για την επόμενη μέρα των Lakers, όσον αφορά τον πάγκο τους. Η αποτυχία -για μια ακόμα χρονιά- να καταφέρουν να φτάσουν στην post-season, παρά την έλευση του LeBron, έχει κάνει τους Magic Johnson και Rob Pelinka να ψάχνουν τον αντικαταστάτη του Luke Walton. Κι ενώ κανείς δεν έχει παραδεχτεί κάτι επίσημα, η όλη συμπεριφορά του front office της ομάδας δείχνει πως οι μέρες του Walton είναι μάλλον μετρημένες. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, πως μετά την ήττα από τους Pelicans τον περασμένο Φεβρουάριο, οι Lakers έφυγαν από το γήπεδο ξεχνώντας (;) τον Walton. Τα ονόματα που έχουν ακουστεί κατά καιρούς είναι αρκετά, με το πιο πρόσφατο να είναι αυτό του Doc Rivers. Η σεζόν που πραγματοποιούν οι Clippers, άλλωστε, αποτελεί ένα μικρό θαύμα, το οποίο πηγαίνει κόντρα στα όσα μας είχε συνηθίσει ως τώρα ο Doc: Στο ότι δεν θέλει να κοουτσάρει ομάδες που θέλουν να κάνουν rebuild.

Κι όμως. Οι Clippers κατάλαβαν κάτι πολύ βασικό το καλοκαίρι του 2017, κάτι που έχουμε αναφέρει πολλάκις και μέσα από τις γραμμές του Ball Hog: Δεν είναι πρακτικό στο σημερινό NBA να κατέχεις πολλές θέσεις και κυρίως αυτές που εμπλέκουν τα καθήκοντα προπονητή και president of basketball operations. Ρωτήστε τους Timberwolves και τον Thibodeau σχετικά. Οι Clippers ήταν σε μια ανάλογη κατάσταση με τον Rivers, ο οποίος όταν ανέλαβε καθήκοντα προπονητή, ήταν παράλληλα vice president of basketball operations. Όλα αυτά τελείωσαν από τον Ιούνιο του ’17, όταν ο Jerry West πήρε θέση στο front office των Clippers και έκτοτε ο Rivers κοιτάζει μόνο το κοουτσάρισμα, πηγαίνοντας περίφημα. Και μπορεί τη θέση του General Manager να την κατέχει ο Michael Winger, ωστόσο αποτελεί κοινό μυστικό πως ο West είναι αυτός που κινεί τα νήματα σε διοικητικό επίπεδο. Και σε σχέση με τον Magic στους Lakers, τουλάχιστον φέτος, η διαφορά τους είναι χαοτική, με τον μεν West να έχει “σκυμμένο” κεφάλι και να δουλεύει σιωπηλά και τον δε Magic να αγγίζει, φοβούμαστε, τα όρια της γραφικότητας πλέον:

Την στιγμή, λοιπόν, που αρκετοί θα “σκότωναν” για να είναι οι επόμενοι προπονητές των Lakers, ο Rivers δεν είναι ένας από αυτούς. Ο ίδιος έσπευσε να διαψεύσει κατηγορηματικά το γεγονός πως σκέφτεται να αλλάξει ομάδα, λέγοντας πως μαζί με τον ιδιοκτήτη Steve Ballmer έχουν συμφωνήσει προφορικά για επέκταση του συμβολαίου του, με κάποιες λεπτομέρειες να απομένουν για την σχετική επισημοποίηση. Κι ενώ έχουμε δει αρκετές φορές πως όπου δεν υπάρχουν υπογραφές, τα πάντα αλλάζουν πολύ γρήγορα, εδώ τείνουμε να πιστέψουμε τον Rivers. Ο τρόπος που “τρέχει” αυτή την στιγμή ο οργανισμός των Lakers θυμίζει reality show, την στιγμή που οι “απέναντι” βγάζουν υγεία. Συνεπώς, δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον Rivers να αλλάξει ομάδα και περιβάλλον. Και κάπου μετά την διάψευση του Doc, η Rachel Nichols ρώτησε τον Jason Kidd, που ήταν καλεσμένος της στο “The Jump”, αν είχε την ευκαιρία να κοουτσάρει τους Lakers τι θα έκανε:

Καλά κουράγια Lakers fans.

Κάπως έτσι, όταν σχεδόν όλοι είχαν κλειδωμένους τους Lakers για Playoffs και τους Clippers για κάπου στο βάθος της Δύσης, οι Clippers ξημερώματα Τετάρτης “κλείδωσαν την παρουσία τους στη φετινή post season.

Mόνο μπράβο για τον coach Doc, που, όπως ο ίδιος δήλωσε στο pod του Woj πρόσφατα, είχε να απολαύσει το coachάρισμα τόσο πολύ από την πρώτη του τριετία στους Celtics.

The Cursed Franchise

Και με τους τρίτους Blazers να τελειώνουν τη σεζόν τόσο χωρίς τον McCollum, όσο και χωρίς τον εξαιρετικό Nurkic φέτος, οι Clippers ίσως έχουν μια πιθανότητα να έχουν ακόμα και πλεονέκτημα έδρας στην πρώτο γύρο. Και τούτο την στιγμή που μέχρι προχτές ο Gus, μελετώντας και ετοιμάζοντας την ανάλυσή του για τους Blazers που θα βγει σε λίγες μέρες, μάς τσίγκλαγε πως η φετινή ομάδα του Portland ήταν ικανή να πάει ως τους τελικούς της Δύσης. Ο Damian Lillard είχε μια εξαιρετική σεζόν, μα μετά τον τραυματισμό του McCollum έδειχνε σεληνιασμένος έχοντας κόντρα σε Pacers 30 πόντους και 15 assists, κόντρα στους Mavs 33 πόντους και 12 assists και κόντρα στους Pistons 28 πόντους και εννέα assists, οδηγώντας την ομάδα του σε τρεις νίκες.

Ώσπου ήρθε το παιχνίδι κόντρα στους Nets.

Που μπορεί να το κέρδισαν και αυτό οι Blazers, όμως η νίκη παραήταν πύρρειος.

Ο δεύτερος καλύτερος παίχτης της ομάδας φέτος, ο Jusuf Nurkic, έσπασε το πόδι του και χάνει -τουλάχιστον- το υπόλοιπο της φετινής σεζόν. Ο τεράστιος Βόσνιος είχε φέτος κατά μέσο όρο 15,4 πόντους και 10,3 rebounds, όντας ταυτόχρονα και στο top 20 της Λίγκας σε Player Efficiency Rating με 23,1.

Το πρόβλημα, πλέον, των Blazers είναι τεράστιο, καθώς όχι μόνο έχασαν τους δύο από τους τρεις καλύτερους παίχτες τους μέσα σε διάστημα 10 ημερών, μα με την απώλεια του Βόσνιου έχασαν και τον pick’n roll partner του Lillard. Ο Nurkic ήταν τέταρτος πιο αποτελεσματικός finisher (σε απόλυτους αριθμούς) φέτος στο πρωτάθλημα ως roller μετά από πικερό, δημιουργώντας πλέον πρόβλημα και στον Lillard, καθώς οι άμυνες δεν θα έχουν άλλον να κλείσουν πέρα από αυτόν.

Καναπεδάκια

1/ Οι άμυνες που αντιμετωπίζουν τους Hornets δεδομένα δεν έχουν κανέναν άλλον να κλείσουν οι άμυνες που αντιμετωπίζουν τους Hornets πέρα από τον Kemba. Ωστόσο οι Celtics σε κανένα σημείο του αγώνα δεν τον ντούμπλαραν, χάνοντας από τους Hornets με 36 πόντους του Kemba. O καθόλου φειδωλός στις δηλώσεις του φέτος, Kyrie Irving, τόνισε το συγκεκριμένο γεγονός μετά τον αγώνα, σε μία δήλωση/απορία/ευθεία βολή εναντίον του προπονητή του Brad Stevens. Μετά το “ταξίδι της χαράς” στο αεροπλάνο προς την California, όπου εμφατικά οι Κέλτες δήλωναν πως τα συζήτησαν όλα και έλυσαν και ξαναβρήκαν τη χαρά του παιχνιδιού, έχουν μόλις 6-5. Και με δείγμα 75 αγώνων, να με συμπαθάτε, αλλά προσωπικά δεν μπορώ να δω τι μπορεί να αλλάξει στα Playoffs και αυτή η ομάδα να μας καταπλήξει θετικά.

2/ Με ενδιαφέρον αναμένουμε να δούμε την αντίδραση των Bucks στους τραυματισμούς πρωτίστως των Malcolm Brogdon και Nikola Mirotic και δευτερευόντως σε εκείνους των Pau Gasol και Donte DiVincenzo. Ο Ισπανός άλλωστε, έχει αγωνιστεί σε μόλις τρία παιχνίδια από τότε που μετακόμισε στους Bucks και αναμένεται να προσφέρει πολλά την δύσκολη στιγμή, δηλαδή στα Playoffs και δη όταν θα έχει προβλήματα με fouls ο “Splash Mountain” Lopez. Ο δε rookie από το Villanova δεν είχε ούτε αυτός ιδιαίτερα σημαντική προσφορά ως τώρα στη σεζόν, έχοντας αγωνιστεί μόλις σε 27 παιχνίδια. Ωστόσο, ενδεχομένως ο τραυματισμός του Brogdon τώρα να του έδινε μια ευκαιρία να δείξει παραπάνω το τι μπορούσε να συνεισφέρει. Από την άλλη όμως, οι απουσίες των Brogdon και Mirotic είναι σημαντικές. Όπως είναι στημένο το Milwaukee, αμφότεροι παίκτες προσφέρουν πολλές δυνατότητες στο spacing, στο περιφερειακό σουτ, ενώ ο Brogdon έχει την δυνατότητα να απειλήσει και με τα drives του. Και επί της ουσίας εδώ ακριβώς είναι και το ενδιαφέρον της όλης κατάστασης: Οι Bucks καλούνται για πρώτη φορά μέσα στην σεζόν να αντιμετωπίσουν προβλήματα τραυματισμών και απουσίες και να προσαρμόσουν το παιχνίδι τους χωρίς δύο εξαιρετικές λύσεις. Ας μην ξεχνάμε πως ο Brogdon αποτελεί την τέταρτη πηγή σκοραρίσματος για τους Bucks, έχοντας true shooting στο 61,4%, όντας πίσω μόνο από τον Αντετοκούνμπο. Ο δε Mirotic, στο Milwaukee μπορεί να παίζει τα λιγότερα λεπτά της καριέρας του από τότε που ήταν rookie, ωστόσο μάλλον παίρνει τα πιο ξεκούραστα σουτ που έχει πάρει ποτέ. Και τα 2,2 τρίποντα είναι ένας αριθμός που δεν μπορεί να περάσει στα “ψιλά” για τους Bucks. Χωρίς τον Brogdon, πάντως, οι Bucks μετρούν ένα επί μέρους ρεκόρ 3-2.

Και ερχόμαστε στους κύριους αντιπάλους των Bucks, τους Raptors. Τουλάχιστον έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η σεζόν ως τώρα. Οι Raptors έχουν ταλαιπωρηθεί ουκ ολίγες φορές φέτος με τραυματισμούς, ενώ στην trade deadline day αντάλλαξαν τους Jonas Valanciunas, Delon Wright, C.J. Miles και ένα pick β’ γύρου για το 2024 για τον Marc Gasol. Σαφώς στο πρόσωπο του Gasol πήραν έναν center που καταδεικνύει την “win now” νοοτροπία που έχουν εκεί στο Toronto, την οποία και έδειξαν από το περασμένο καλοκαίρι όταν και απέκτησαν τον Kawhi Leonard. Ωστόσο, δεν παύει να ισχύει το εξής: Παραχώρησαν τρεις παίκτες που ήταν εδώ και καιρό στην ομάδα και επομένως υπήρχε χημεία μεταξύ αυτών και των υπολοίπων για έναν παίκτη που χρειάζεται μια περίοδο προσαρμοστικότητας. Και από την πλευρά τους οι Raptors τα έχουν πάει θαυμάσια όλη την σεζόν, παρά τα χτυπήματα των τραυματισμών που είχαν, ιδίως στη θέση του point guard, με τους Lowry και VanFleet να χάνουν αμφότεροι σημαντικό χρόνο, αλλά και από τότε που απέκτησαν τον Gasol. Αυτό που βλέπουμε από το κοουτσάρισμα του Nurse είναι μια συνεχή προσαρμογή plays και πειραματισμών, στα οποία ανταποκρίνονται θαυμάσια οι παίκτες του. Και όταν έρθει η ώρα των Playoffs, σε ενδεχόμενη σειρά των δύο ομάδων στους τελικούς της Ανατολής, αυτή η ικανότητα των Raptors ίσως κάνει την διαφορά. Η “σειρά” της σεζόν πάντως είναι στο 3-1 υπέρ των Bucks. Αναμένουμε.

3/ Σε μια Ανατολή που το τρίποντο-προσευχή του Lamb έβαλε φωτιά αναφορικά με τις τρεις τελευταίες θέσεις της post season της περιφέρειας:

οδηγώντας την κατάσταση ξανά σε ξενύχτι της τελευταίας στιγμής για να δούμε ποιος θα καταλήξει εντός και σε ποια θέση, και ποιος εκτός:

Η κατάσταση πλέον είναι ενδιαφέροντα οριακή, ιδίως μετά τη νίκη των Magic μέσα στο Miami τα ξημερώματα της Τετάρτης:

4/ Σε έναν αγώνα που οι Heat απέσυραν τη φανέλα με το #1 του Chris Bosh:

ο Bosh αγωνίστηκε με τους Heat για έξι σεζόν και 384 παιχνίδια, έχοντας μέσους όρους 18 πόντων και 7,3 rebounds και βοηθώντας την ομάδα να φτάσει σε τέσσερις συνεχόμενους Τελικούς, από το 2011 ως το 2014, κατακτώντας τους δύο ενδιάμεσους αυτών.

5/ Αυτή, ωστόσο, δεν ήταν η μόνη απόσυρση φανέλας την εβδομάδα που προηγήθηκε. Οι Oklahoma City Thunder, που by the way, δεν πατάνε πολύ καλά τελευταία, έχοντας το πενιχρότατο 6-12 στα τελευταία 18 τους παιχνίδια, και με τον George να δείχνει πως ταλαιπωρείται ακόμα από τον τραυματισμό του στον ώμο, μην έχοντας καταφέρει να επιστρέψει στα στρατοσφαιρικά προ-All-Star επίπεδα απόδοσής του, (ανάσα γιατί συνεχίζει μια πρόταση που ξεκίνησε τρεις γραμμές παραπάνω…) απέσυραν τη φανέλα με το #4 του Nick Collison, την πρώτη φανέλα παίχτη των Thunder που αποσύρεται. O Collisson αγωνίστηκε για 14 σεζόν στους Thunder για συνολικά 910 παιχνίδια στο NBA, τέσσερα με τη φανέλα των Sonics και 10 με αυτή των Thunder.

6/ Για τον Kevin Durant, ωστόσο, η εβδομάδα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, μιας και έξω από μπαρ της Atlanta δολοφονήθηκε ο θετός αδερφός του Cliff Dixon, τον οποίον η μητέρα του Durant τον είχε υιοθετήσει στα 15 του.

Ο Dixon ήταν παιδικός φίλος και του guard των Warriors Quinn Cook, που επίσης είχε μεγαλώσει στην περιοχή της Washington D.C./Maryland.

7/ Τελευταίο καναπεδάκι για σήμερα, αφιερωμένο στον D’Angelo Russell. Στον παίχτη που έβαλε το τελευταίο καρφί στην φετινή ομάδα-παρωδία των Lakers.

Ωστόσο, προσωπικά δεν θα ήθελα να σταθώ στα όργια που κάνει φέτος με τη φανέλα των Nets. Αυτό το έχει κάνει ο Χάτσιος και μάλιστα ιδιαίτερα αναλυτικά. Θέλω να σταθώ στο ότι από όλα όσα μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους Magic και Pelinka, μάλλον το trade του Russell είναι το τελευταίο. Στον καιρό του στους Lakers ο οργανισμός των στήριξε, παρότι ήταν σαφές πως μετά το σκηνικό με το video που αυτός διέρρευσε με τον Nick Young (και οδήγησε στον χωρισμό του τελευταίου), δεν υπήρχε επιστροφή μάλλον για αυτόν στο μεγάλο σκηνικό του L.A. Aκόμα και έτσι, ο Walton του έδινε διαρκώς ευκαιρίες να γίνει ο πρωταγωνιστής της ομάδας κατά τις δύο κοινές σεζόν τους στους Lakers. Ευκαιρίες που ο Russell αδυνατούσε να αρπάξει, όντας αποκρουστικός τόσο αμυντικά, όσο και οργανωτικά και εκτελεστικά. Νομοτελειακά, συνεπώς, ήρθε η “θυσία” του για να βρεθεί το salary cap για τον LeBron, σε μία κίνηση που κανείς (και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού) δεν είχε κατακρίνει όταν λάμβανε χώρα το καλοκαίρι του 2017.

Το trade του Russell στους Nets ήταν το απαραίτητο “wake up call” για τον ίδιο. Βρέθηκε σε ένα περιβάλλον πολύ πιο υγιές από το αντίστοιχο των Lakers, στοχοπροσηλωμένο στην ανάπτυξη young talent.

Αντίθετα, οι Lakers θα πρέπει σιγά-σιγά και με το σβέρκο κόκκινο από τις φετινές σφαλιάρες αγωνιστικά και διοικητικά, να δουν τόσο τους Nets, όσο και τους γείτονες Clippers, ως προς το πως πρέπει να στήνεται ένας οργανισμός top to bottom. Συγκεκριμένα, όταν οι Clippers έχουν αυξήσει το δυναμικό τους στα 68 άτομα, σε front office, analytics, scouters, ιατρικό team και φυσιοθεραπευτές, οι Lakers έχουν μονοπρόσωπο analytics department, ιατρό αποκατάστασης αυτόν της οικογένειας Kardasian (δεν κάνω πλάκα), και δεν έχουν shooting coach παρότι είναι από τις χειρότερες ομάδες σε τρίποντα και βολές.

Το μπάσκετ, όπως οτιδήποτε έχει αγκαλιαστεί και εξελιχθεί από τις επιστήμες, είναι απλά πράγματα: διαβάζεις, μορφώνεσαι και καταλαβαίνεις πως η γη έχει σχήμα σφαίρας, δεν διαβάζεις και ξεφτιλίζεσαι δημόσια φωνασκώντας “μας κοροϊδεύουν, είναι επίπεδη”. Κοινώς, η όποια επένδυση των Lakers πρέπει να ξεκινήσει από την σωστή στελέχωση όλων των υποστηρικτικών του μπάσκετ δραστηριοτήτων του οργανισμού.

Το μόνο θετικό δείγμα σοβαρότητας που μας έχουν παρουσιάσει φέτος είναι πως το τελευταίο κεφάλαιο του Big Baller Brand της οικογένειας Ball, περνάει στα ψιλά, και εμείς, ομοίως, θα το προσπεράσουμε επιδεικτικά.

Και πάμε τώρα “στις γωνίες” μας.

“Στις Γωνίες”
H Γωνιά του MVP

Καμία έκπληξη και για αυτό το κατόρθωμα του Harden, ο οποίος έγινε ο πρώτος παίχτης που βάζει τουλάχιστον από μία 30άρα σε κάθε ομάδα της Λίγκας μέσα σε μία σεζόν.

Επιπλέον, με την 60άρα που έβαλε, ο Harden μπήκε στην παρέα των Wilt, Kobe και Jordan, ως οι μόνοι παίχτες στην Ιστορία με πάνω από μία 60άρα σε μία σεζόν.

Με την 50άρα δε που ακολούθησε έφτασε τις οχτώ τέτοιες στη σεζόν, με τους Kobe με 10 και Jordan με οχτώ να τον συντροφεύουν στα ψηλά και αυτής της λίστας, με τις περισσότερες 50άρες σε μια σεζόν.

Και τα μαγικά του “Μούσια” δεν σταματάνε στο σκοράρισμα:

Ωστόσο, όσο και αν ο D’Antoni θεωρεί πως είναι ο μόνος που μπορεί να τον σταματήσει,

εγώ θα πω πως είναι ο μόνος που μπορεί να τον προστατέψει.

Όσο και αν οι Rockets χρειαζόντουσαν τις ασύλληπτες φετινές επιδόσεις του Ηarden για να καταφέρουν να βρίσκονται στην τέταρτη -με προοπτική και για την τρίτη- θέση της Δύσης, κάτι που ως τον Δεκέμβρη μάλλον φάνταζε αδύνατο, πλέον δεν υπάρχει καμία λογική στον τρόπο που ο προπονητής του τον χρησιμοποιεί.

Για παράδειγμα, δεν έχει καμία απολύτως λογική ο Harden να παίζει 33,28 λεπτά κόντρα στους Hawks και το αμέσως επόμενο βράδυ να παίζει 45,5 λεπτά κόντρα στους Grizzles, με την ομάδα του να χάνει στην παράτασή, παρά τους δικούς του 57 πόντους. Οι Rockets πλέον χρειάζονται έναν όσο πιο ξεκούραστο Harden γίνεται για τα Playoffs, και όλα δείχνουν πως ούτε φέτος θα τον έχουν. Χαρακτηριστικό είναι, άλλωστε, πως στα 12 παιχνίδια που ακολούθησαν το All Star break, και με τους Paul και Capela υγιείς δίπλα του, ο Harden σουτάρει μόλις με 40,7% από το παρκέ και με το πενιχρότατο 26% από το τρίποντο.

Πόσες ακόμα καμπάνες πρέπει να χτυπήσουν ώστε να αρχίσει η ομάδα του να τον ξεκουράζει και να τον προστατεύει;

Εκτός και αν ο στόχος είναι το δεύτερο σερί MVP, και όχι ο αποκλεισμός των Warriors…

H Γωνιά του Giannis

Ενός MVP, που τόσο εντός, όσο και εκτός παρκέ, στα social media, οι Bucks και ο Giannis το αμφισβητούν σοβαρά.

Και εύλογα.

Ο Giannis είναι ο καλύτερος παίχτης της καλύτερης ομάδας της Λίγκας.

Και στις δύο πλευρές του παρκέ.

Και σε πολύ λιγότερα αγωνιστικά λεπτά.

Ενώ, μετά τη νίκη τους και την Τετάρτη το ξημέρωμα κόντρα στους Rockets, φαίνεται πως έχουν βρει τα αμυντικά κλειδιά της ομάδας του Houston, μιας και κατάφεραν τόσο να τους κερδίσουν, όσο και κρατήσουν ομάδα και Harden σε πολύ χαμηλές πτήσεις.

Σε άλλα νέα της φαμίλιας Antetokounmpo, με τη συμμετοχή του Κώστα σε παιχνίδι των Mavericks, πλέον έχουν μια θέση στην Ιστορία:

Τέλος, το πολυαναμενόμενο signature shoe του Giannis, το Freak 1, αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στα Playoffs. Για να δούμε τους σχεδιαστές της Nike τι έχουν στο μυαλό τους.

H Γωνιά της Αγνής Σλοβένικης Καύλας

Συζήτηση έχει ανοίξει τελευταία αναφορικά με το αν ο Trae Young πρέπει να είναι ο Rookie της Σεζόν. Donovan Mitchell, Κyle Kuzma και Blake Griffin τάχθηκαν ανοιχτά υπέρ του στο twitter, με τα νούμερα μετά το All Star να ευνοούν την συγκεκριμένη θέση:

Post All-Star Stats:

  • Trae Young: 24,9/4,5/8,7 με ποσοστά 44/40/87 ανά κατηγορία, για ένα συνολικό 58,8% TS%)
  • Luka Doncic: 22,3/9,1/6,3 με ποσοστά 41/26/65 ανά κατηγορία, για ένα συνολικό 50,6% TS%

Όμως η σεζόν κρατάει 82 παιχνίδια και όχι ένα δίμηνο. Ο Young είχε πολύ κακό ξεκίνημα, ενώ είναι σαφές πως τελευταία ο Doncic έχει πέσει πάνω στο “rookie wall”.

H συνολική σεζόν της Καύλας, ωστόσο, παραμένει συγκλονιστική:

κερδίζοντας συνολικά κάθε head-to-head κατηγορία για το σύνολο αυτής:

Παράλληλα, ο Luka κατάφερε να πιάσει τα εφτά triple-doubles της rookie σεζόν του Magic, καθήμενος πλέον πλάι στο κορυφαίο PG της Ιστορίας της Λίγκας.

Και αν κάτι μας έκανε να κοιτάμε με λαχτάρα την οθόνη μας, ήταν η εμφάνισή του δίπλα στον vintage Dirk, στην ισοπέδωση των αδιάφορων Warriors, από τους επίσης αδιάφορους αλλά σε τρελό φεγγάρι Mavericks.

Πόσο, μα πόσο θα θέλαμε να τους δούμε στα καλά τους τον έναν δίπλα στον άλλον, όμως…

Μια χρονομηχανή κάποιος παρακαλώ, να πάμε 10 χρόνια πίσω τον Γερμανό!

Για τον οποίο Γερμανό και τη διαφορετική νοοτροπία τους σε σχέση με την επικρατούσα λογική του “player movement” μίλησε ο Kobe (στο 11:20 αυτού του video), λέγοντας χαρακτηριστικά:

“I remember calling Dirk back when he was a free agent, I said ‘Dirk, listen, I know you’re not leaving Dallas, I get it, but I gotta make the call, what do you think?’ He says ‘Yeah man you’re right, bro, I’m a lifer like you man, we don’t leave”

Η Γωνιά των Lakers και του LeBron

Και ο Kobe είναι η ιδανική πάσα για να περάσουμε στην μοναδική ομάδα της οποίας τη φανέλα φόρεσε.

Και ας παρουσιάσουμε όλη η χρονιά του φετινού τσίρκου των Lakers σε ένα εξαιρετικό video:

O LeBron πάντως, λέει πως του χρόνου όλα θα είναι διαφορετικά:

Όπως και ανωτέρω εμείς γράψαμε πάντως, για να είναι του χρόνου διαφορετικά πρέπει να τα κάνουν αλλιώς. Γιατί μόνο οι ηλίθιοι περιμένουν διαφορετικό αποτέλεσμα με την επανάληψη της ίδιας διαδικασίας. Και το διαφορετικό σημαίνει σωστή στελέχωση του οργανισμού σε όλα τα επίπεδα, πρωτίστως στα διοικητικά/υποστηρικτικά.

#Shaqtin’ Moments

Λίγο ακόμα να στρίψουμε το μαχαίρι στην πληγή του Ραδικόπουλου:

“Ναι, φυσικά, γιατί να μην κάνει έτσι ο πάγκος σου όταν σε όλη σου την ιστορία ως το 2013 είχες μείνει τέσσερις φορές εκτός Playoffs και φέτος μένεις για έκτη σερί εκτός;!”

Η Γωνιά του Καλύτερου Προπονητή της Ιστορίας

Στην τελευταία αναμέτρησή του απέναντι στον Wade ο coach Pop του χάρισε υπογεγραμμένες εμφανίσεις των Tim Duncan, Manu και Tony Parker. Σαν να έστριψε και αυτός το μαχαίρι στην πληγή του Wade του 2014 νομίζω, ε;!

Η Γωνιά της Δυναστείας των Warriors

Ακολουθούν σερί videos με τον κορυφαίο shooter όλων των εποχών, Steph Curry, για να πάρουμε όλοι/ες μας μια ανάσα.

Μoneyball Corner

Και αφού χαλαρώσαμε, συνεχίζουμε.

1/ Σε περίπτωση που αναρωτιέστε και εσείς, όπως ένας φίλος των Knicks στο twitter, ποια θα είναι η κατάσταση των οικονομικών των Knicks

Φαντάζομαι πως κανένας φίλος της ομάδας δεν θα προβληματιστεί με το πως θα συμπληρώσει το roster αν κάποιος του εξασφαλίσει την τριάδα KI-KD-AD, έτσι;!

2/ Για τη νομιμοποίηση του στοιχιματισμού στις Η.Π.Α. και την επίπτωση αυτής της απόφασης στα οικονομικά της Λίγκας είχαμε γράψει από πέρσι, μέσα από την στήλη Moneyball. H κουβέντα αναφορικά με το συγκεκριμένο θέμα εύλογα συνεχίζεται, και αφορά και τους τρόπους που θα αποτρέψουν τους παίχτες από το να συμμετέχουν και αυτοί στο όλο πανηγυράκι:

Κατηγορία “Συστατικά”

1/ Kαι μιας και μόλις ανωτέρω τον αναφέραμε, να πούμε πως ο Mitchell Robinson έχει τουλάχιστον δύο blocks σε 20 συνεχόμενα παιχνίδια, μόλις ο πέμπτος rookie που καταφέρνει κάτι τέτοιο στην Ιστορία της Λίγκας, μετά τα 45 συνεχόμενα του Manute Bol το 1986, τα 25 του David Robinson το 1990, τα 23 του Shaquille O’Neal το 1992, τα 21 του Alonzo Mourning το 1993 και τα 21, πάλι του Manute Bol το 1986.

Παράλληλα, με το 29ο σερί παιχνίδι του με τουλάχιστον ένα block, ο Robinson έσπασε το σχετικό ρεκόρ για τους Knicks που είχε ο Ewing με 28.

2/ Στη μαγική σεζόν που κάνει ο ο De’Aaron Fox να πούμε πως είναι ο δεύτερος point guard σε κοψίματα, με 39, πίσω μόνο από τα 54 του Jrue Holliday, ενώ είναι και δεύτερος pg σε κλεψίματα με 115, πίσω μόνο από τα 126 του Westbrook.

3/ Ρεκόρ καρφωμάτων σε μία σεζόν για τον Rudy Gobert που κόντρα στους Suns έφτασε τα 275 για την τρέχουσα σεζόν, ξεπερνώντας τα 269 του Dwight Howard από τη σεζόν 2007-08. Πίσω του από κοντά ο Giannis, με 262, που αν δεν είχε χάσει τα τελευταία παιχνίδια ίσως το είχε σπάσει πρώτος, όχι πως έχει την παραμικρή σημασία αυτό βέβαια.

Γενικά πάντως, για να γυρίσουμε στον Γάλλο, η σεζόν του Gobert είναι εντυπωσιακή, έχοντας συνολικά 418/630 δίποντα, ήτοι το 66% των καλαθιών του είναι καρφώματα.

4/ Και μιας και είμαστε στο παιχνίδι των Jazz με τους Suns, να πούμε πως ο Booker αναδεικνύεται στον Βασιλιά του “Bad team, good -empty- stats” guy.  Στο διασυρμό των Suns από τους Jazz, λοιπόν, ο DB είχε 59 πόντους με 19/34 σουτ, εκ των οποίων 5/8 τρίποντα, την ώρα που όλη η υπόλοιπη ομάδα των Suns είχε 33 πόντους με 12/42 σουτ και 2/15 τρίποντα.

Και το πρόβλημα για εμένα είναι πως φαίνεται πως δείχνει όλο αυτό να το θεωρεί κάτι σημαντικό ο ίδιος παίχτης.

Σφηνάκια

1/ Το ότι ο Ibaka έχει εκπομπή μαγειρικής σας το είχαμε παρουσιάσει μέσα από παλαιότερο Weekly στις αρχές της σεζόν. Τελευταίος του καλεσμένο ο νέος του συμπαίκτης στους Raptros (και παλαιός στην εθνική Ισπανίας) Marc Gasol. Πιάτο σερβιρίσματος, οι διαφορές Kawhi – DeRozan.

2/ Πέντε χρόνια πίσω και ο Blake Griffin τελείωνε τρίτος στην ψηφοφορία για τον MVP της σεζόν. Η εξέλιξη του παιχνιδιού του έκτοτε είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή. Θα έπρεπε να το περιμέναμε;

View post on imgur.com

3/ Δεύτερος kick boxer από τα ψηλά του draft της Λίγκας, μετά τον επαγγελματία πια στο αγώνισμα Darko Milicic.

4/ Να πούμε και κάτι καλό για τον Booker.

Συμπαίκτης του οποίου πλέον είναι ο μύθος του κινέζικου πρωταθλήματος, Jimmer Fredette, που επέστρεψε μετά από 2,5 σεζόν στο NBA. Στα δύο πρώτα του παιχνίδια, ωστόσο, δεν έδειξε κάτι από τα παλαβά τρίποντα του ρεπερτορίου του που με αγωνία περιμέναμε.

5/ Έχοντας χάσει τις οχτώ από τις τελευταίες 10 αναμετρήσεις τους, οι Sixers χρειάζονταν τη νική κόντρα στους Celtics.

And Joel delivered.

Γενικά ήταν παιχνίδι με ένταση playoffs, από αυτά που μας είχαν λείψει πολύ τελευταία, όπως από την εισαγωγή του παρόντος Weekly λέμε.

6/ Στους τραυματισμούς των ημερών, να προσθέσουμε τόσο αυτόν του Kelly Oubre, Jr., που θα χρειαστεί να φτιάξει τον αριστερό του αντίχειρα και θα χάσει το υπόλοιπο της σεζόν. Ο Oubre ήταν εξαιρετικός όσο αγωνίστηκε φέτος με τους Suns, έχοντας 20 πόντους και 5,7 rebounds μέσο όρο μετά το All Star break.

7/ Αντίστοιχα, τέρμα για φέτος και οι Rose, Covington και Teague.

8/ Ζούμε για εκείνες τις στιγμές που σπάει το παγωμένο κενό στο πρόσωπο του Kawhi και κάνει την παραμικρή γκριμάτσα που μας κάνει να σκεφτόμαστε πως μπορεί και να είναι άνθρωπος.

9/ Λατρεμένος είναι ο μπαγάσας ο Ingles!

10/ Ό,τι πιο Simmons είδαμε φέτος!

Προφανώς και οι Sixers έχασαν από τους Hawks στη συνέχεια!

11/ Τhomas Bryant is the best Neymar impersonation on planet earth!

12/ Απότομα φρένα, κανένα φλας… Έλληνας οδηγός και ο Chris Paul…

13/ Εντάξει. Κλείστε το. Φεύγουμε.

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε

The following two tabs change content below.
My Twitter profile

Nicolas Radicopoulos

Επαγγελματίας auditor, εδώ βρέθηκε ως editor. Μέγας μάγιστρος του excel και neat freak, Νομίζει λόγω δουλειάς πως η δημιουργική γραφή δεν του ταιριάζει αλλά κάνει λάθος. Τον συναρπάζει το γρήγορο, αλλά ομαδικό, μπάσκετ, το παιχνίδι του Magic, κάθε point-forward, προεξάρχοντος του μερακλή Boris Diaw, οι αριθμοί του παιχνιδιού, είτε αυτοί αφορούν τα in game stats, είτε τα οικονομικά πίσω από αυτό (και μεταξύ μας ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σου απαντήσει από μνήμης στην ερώτηση "Πόσα παίρνει ο Wayne Selden;", εφόσον δηλαδή η ερώτηση δεν είναι "Ποιος είναι ο Wayne Selden;"), αλλά περισσότερο από όλα το τσίπουρο (με γλυκάνισο!) παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές του Ball Hog στα χωριουδάκια του Πηλίου. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

 

References
↑1 Με τις εξαιρέσεις να υπάρχουν φυσικά, αλλά να είναι ελάχιστες.