Μετά τον περσινό οδυνηρό αποκλεισμό τους στα χέρια των Pelicans, οι Blazers επέστρεψαν φέτος αποφασισμένοι να κάνουν και τον τελευταίο που αμφέβαλλε γι’ αυτούς να σκεφτεί καλά πριν μιλήσει για τις δυνατότητές τους. Κι ενώ η χρονιά δεν ξεκίνησε καλά σε διοικητικό επίπεδο, καθώς απεβίωσε ο επί χρόνια ιδιοκτήτης Paul Allen, οι παίκτες του Terry Stotts συσπειρώθηκαν γύρω από τον Damian Lillard, ξεπέρασαν τις δυσκολίες που βρήκαν μπροστά τους, όπως τον τραυματισμό του Jusuf Nurkic, υπερέβαλαν εαυτούς και τελικά έφτασαν μέχρι τους τελικούς της Δύσης.
Η Σεζόν που Τελείωσε
Μόνο χαμόγελα περιέχει η φετινή σεζόν για τους Blazers. Η ομάδα του Oregon, πραγματοποίησε μία από τις καλύτερες σεζόν της πρόσφατης ιστορίας της, ενώ το 53-29 αποτελεί και το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ του Terry Stotts, από τότε που ανέλαβε τα ηνία της ομάδας. Ωστόσο, μέχρι να φτάσουμε στο 53-29, στην τρίτη θέση της Δύσης και στην παρουσία του Portland στους τελικούς της περιφέρειας, για πρώτη φορά μετά από 19 χρόνια, οι παίκτες του Stotts χρειάστηκε να ξεπεράσουν αρκετά εμπόδια. Πρώτο και δυσκολότερο, αυτό της αμφισβήτησης. Μετά το περσινό “σκούπισμα” από τους Pelicans, οι φωνές πλήθαιναν ολοένα και περισσότερο πως οι Blazers θα πρέπει να προχωρήσουν σε κάποια ανταλλαγή που να περιλαμβάνει είτε τον Damian Lillard, είτε τον C.J. McCollum. Ο συγχωρεμένος Paul Allen, μαζί με τον General Manager και φυσικά τον Stotts, όχι μόνο έκλεισαν τα αυτιά τους στους αμφισβητίες, αλλά συναντήθηκαν με τον Lillard πριν την έναρξη της σεζόν και τον διαβεβαίωσαν πως έχει την απόλυτη στήριξή τους και πως θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να παρουσιάσουν ένα ανταγωνιστικό Portland.
O θάνατος του Allen προκάλεσε στην ομάδα μερικές αναταράξεις, οι οποίες έφεραν στην επιφάνεια δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για πιθανή πώληση των Blazers στο μέλλον, καθώς η αδερφή του Allen, Jody, που πλέον έχει την ομάδα στην κατοχή της, τόνισε πως δεν ενδιαφέρεται να ασχοληθεί ιδιαίτερα με την ομάδα. Κι ενώ τέτοιου είδους σενάρια συνήθως έχουν ένα αρνητικό αντίκτυπο και έχουμε δει να επηρεάζουν και σε αγωνιστικό επίπεδο, οι παίκτες και το προπονητικό επιτελείο του Portland συνέχισαν να κάνουν την δουλειά τους. Το τέλος της regular season τους έφερε στις υψηλές θέσεις της Λίγκας, όσον αφορά το offensive rating (τρίτη θέση με 114,7), ενώ το defensive rating κατέληξε να είναι απλώς αξιοπρεπές (16η θέση με 110,5). Στο δεύτερο κομμάτι, όμως, θα πρέπει να βάλουμε και έναν αστερίσκο, καθώς ο πολύ σοβαρός τραυματισμός του Jusuf Nurkic, επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την αμυντική λειτουργία των Blazers. Ακόμα κι έτσι όμως, και με βάση του πως εξελίχθηκαν οι επιθέσεις της Λίγκας φέτος, η επίδοση αυτή είναι, όπως είπαμε, αξιοπρεπής.
Σε ατομικό επίπεδο, είδαμε μια ακόμα εξαιρετική χρονιά από πλευράς Lillard, ίσως την πιο ώριμη της ως τώρα καριέρας του. Και δεν ήταν μόνο η αποτελεσματικότητα ή η δημιουργία του, αλλά το γεγονός πως δεν εκβίαζε καταστάσεις και άφηνε τους συμπαίκτες του να συνεχίζουν να παίρνουν προσπάθειες, όταν έβρισκαν ρυθμό. Γενικώς η χρονιά του Dame έδειξε πως είναι “ο πιο ηγέτης” μεταξύ άλλων παικτών της Λίγκας που βρίσκονται στην ίδια κατηγορία, βάσει του πόσα περιμένουν από αυτόν, αλλά και βάσει του υλικού που είχε γύρω του. Ένα υλικό που τόσο ο ίδιος, όσο και ο έτερος αμφισβητούμενος, ο McCollum, το έκαναν καλύτερο παιχνίδι με το παιχνίδι. Και εδώ φυσικά μπαίνει και η παρουσία του Stotts, ο οποίος μοίρασε εξαιρετικά τους ρόλους φέτος, ξεφεύγοντας από το σύνηθες σφιχτό rotation που ακολουθούσε τα προηγούμενα χρόνια – κυρίως στην post season.
Με τους Lillard και McCollum να εκτελούν και να δημιουργούν, τους Al-Farouq Aminu και Moe Harkless να επιδίδονται σε σκυλίσια άμυνα, αλλά και να βοηθούν σημαντικά στην επίθεση και τον Nurkic να “στρετσάρει” την επίθεση, λόγω της εξαιρετικής ικανότητας του -μεταξύ άλλων- να δημιουργεί, οι Blazers παρουσίασαν φέτος ένα από τα πιο σταθερά και αξιόπιστα σύνολα του NBA. Πέραν των βασικών, αιτία αυτού ήταν και σταθερά καλή παρουσία της second unit, με τους Seth Curry, Zach Collins και Evan Turner να προσφέρουν αρκετά. Ο Curry ήταν ο τρίτος καλύτερος σουτέρ του NBA πίσω από τα 7,25 (με 45%), ο Turner είχε τη συνήθη all-around παρουσία, ενώ ο Collins έδινε τον ενθουσιασμό και τον δυναμισμό που χρειαζόταν σε άμυνα και επίθεση. Στο μεταξύ, στις 04 Φεβρουαρίου, οι Blazers προχωρούσαν στην ενίσχυση του πάγκου τους, καθώς αποκτούσαν τον Rodney Hood από τον Cavaliers, έναντι των Nik Stauskas, Wade Baldwin και δύο μελλοντικών picks β’ γύρου.
Μία ενίσχυση που αποδείχθηκε αρκετά σημαντική, καθώς έτσι αποκτούσαν έναν παίκτη που μπορούσε να απειλήσει κοντά και μακρυά από το καλάθι, κάνοντας έτσι μια σαφή αναβάθμιση του πάγκου τους. Κι ενώ όλοι περιμέναμε να δούμε το πως θα παρουσιαστούν οι Blazers στα Playoffs, μετά και την απόκτηση του Hood, η ατυχία τους χτύπησε την πόρτα με τον τραυματισμό του Nurkic. Ευτυχώς για το Portland είχαν ήδη αποκτήσει τον Τούρκο Enes Kanter, ο οποίος είχε γίνει waive προηγουμένως από του Knicks, σε μια κίνηση που θα επηρέαζε κατά πολύ την πορεία της ομάδας στην post season. Σε μια post season, όπου οι Blazers ξόρκισαν μια για πάντα την περσινή “μαύρη” σελίδα γι’αυτούς, αποκλείοντας κατά σειρά τους Thunder με 4-1 και τους Nuggets με 4-3, μέχρι να βρουν μπροστά τους τον “τοίχο” των Warriors και τελικά να αποκλειστούν με 4-0.
Τι την Σημάδεψε;
Δύο πράγματα: Πρώτο και κυριότερο ο τραυματισμός του Nurkic. Ο Βόσνιος πραγματοποιούσε μια εξαιρετική σεζόν, την καλύτερη της ως τώρα καριέρας του, μέχρι το βράδυ της 25ης Μαρτίου, όταν σε μια διεκδίκηση ενός επιθετικού rebound κόντρα στο Brooklyn προσγειώθηκε άτσαλα με αποτέλεσμα να σπάσει το πόδι του.
*viewer discretion is advised*
Blazers big man Jusuf Nurkic suffers a gruesome leg injury late in last night’s game vs Brooklyn.
Nurkic was having the best season of his career: 15.6 ppg 10.4 rpg
pic.twitter.com/Cs1Dt7BgYN— THE FIVE (@TheFiveBlog) March 26, 2019
Ναι μεν οι Blazers ξεπέρασαν -και αυτό- το εμπόδιο πραγματοποιώντας μια εξαιρετική πορεία στα Playoffs, ωστόσο η ερώτηση που θα μείνει στην ιστορία είναι η εξής: “Πως θα παρουσιάζονταν οι Blazers με υγιή τον Nurkic;”. Και με αυτό δεν εννοούμε σε καμία περίπτωση ότι θα απέκλειαν τους Warriors. Ο αντικαταστάτης του, ο Kanter, τα πήγε εξαιρετικά στην post season, προκαλώντας τεράστια προβλήματα στις αντίπαλες άμυνες και μαζεύοντας ό,τι rebound κυκλοφορούσε, ενώ αυτό που κάνει ακόμα πιο συγκινητική την παρουσία του είναι τόσο το γεγονός πως αγωνιζόταν με σχεδόν βγαλμένο ώμο, όσο και το ότι αγωνιζόταν στην περίοδο του Ραμαζανιού, κατά τη διάρκεια του οποίου υπάρχουν αρκετοί περιορισμοί.
Enes Kanter playing a Game 7 while fasting for Ramadan is insanely impressive.
He’s running ~2 miles a game, guarding one of the league’s best big men, and performing at a high level on little sleep and no water.
— Shahbaz Khan (@ShahbazMKhan) May 12, 2019
Ωστόσο, ο τραυματισμός αυτός του Nurkic ανέδειξε το στοιχείο της συσπείρωσης για τους Blazers, οι οποίοι παρά την βασική αυτή απουσία κατάφεραν να κάνουν την πορεία που έφτασαν. Το δεύτερο πράγμα που σημάδεψε την σεζόν τους είναι αυτό, χωρίς πολλά λόγια:
Τι Περιμένουμε να Κάνουν το Καλοκαίρι
Αυτή είναι μια πάρα πολύ καλή ερώτηση, καθώς τα όσα αναφέραμε πιο πάνω για τυχόν πώλησή τους σε συνδυασμό με τον ελάχιστο (ως μηδαμινό) χώρο στο cap τους, τους βάζει σε ένα αρκετά περίεργο καλοκαίρι. Ναι μεν, τέσσερις παίκτες, μένουν ελεύθεροι, αλλά δεν αδειάζουν και πολύ τον χώρο τους, ενώ αν ήταν στη δυνατότητα του Portland θα τους υπέγραφαν όλους. Μιλάμε για τους Aminu, Kanter, Hood και Curry, οι οποίοι αναμένεται να διεκδικήσουν σημαντικά παραπάνω χρήματα ως ελεύθεροι στην αγορά. Οι Blazers έχουν ήδη για την επόμενη χρονιά 10 εγγυημένα συμβόλαια, τα οποία τους φέρνουν λίγο πάνω από τα $120 εκατ. και όλα δείχνουν πως δεν θα γλιτώσουν τον φόρο πολυτελείας για τρίτη χρονιά τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Η περίπτωση του Aminu, ωστόσο, είναι μάλλον η πιο δύσκολη απ’όλες. Είναι σαφές πως το συμβόλαιό του αποτέλεσε ένα καλό “value for money” ($6,9 εκατ.), την στιγμή που ο ετήσιος μέσος όρος του μισθού του τα τελευταία τέσσερα χρόνια ανέρχεται στα $7,5 εκατ. Κι ενώ οι Blazers έχουν πλέον τα bird rights του παίκτη στην κατοχή τους, αν αναλογιστούμε πως πρέπει να γεμίσουν ακόμα δύο με τρεις θέσεις, η ανανέωση του Aminu φαντάζει εξαιρετικά δύσκολη. Επιπλέον, αυτό που δίνει τεράστιο διαπραγματευτικό πλεονέκτημα στον 29χρονο forward, είναι πως οι Blazers δεν μπορούν να κινηθούν στην αγορά, ώστε να καλύψουν την ενδεχόμενη αποχώρησή του. Και εδώ, για μια ακόμα φορά, θα πρέπει να αναφερθούν οι πολύ κακές επεκτάσεις συμβολαίων τόσο του Turner, όσο και του Leonard. Δύσκολη περίπτωση, παραμονής είναι και o Hood, εκτός αν οι Blazers κάνουν χρήση του mid-level exception τους, ύψους $8,8 εκατ. (tax payers γαρ) συν των $4,2 εκατ. που έχουν περιθώριο για να φτάσουν το ανώτατο όριο του φόρου πολυτελείας. Δηλαδή $13 εκατ. Αυτό φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να γίνει, μιας και οι θέσεις των guards δεν είναι άμεσες προς ενίσχυση και συνεπώς κάνει περισσότερη λογική να τους δούμε να χρησιμοποιούν αλλού αυτά τα χρήματα.
Μόνος τρόπος, λοιπόν, να εξοικονομηθεί χώρος στο cap των Blazers είναι να δοθούν τα συμβόλαια των Turner και Leonard σε κάποιο trade και παράλληλα το αντάλλαγμα που θα πάρουν να καλύψει και την ενδεχόμενη αποχώρηση του Aminu. Κάπου εδώ, θεωρούμε ενδιαφέρον για το πιο μακροπρόθεσμο μέλλον των Blazers, να αναφέρουμε πως το καλοκαίρι του 2021 θα μπει στα μισθολόγια της ομάδας και το νέο τετραετές συμβόλαιο του Lillard, το οποίο θα του αποφέρει περίπου $191 εκατ., με τις υπογραφές να μπαίνουν -σύμφωνα με αρκετά Μέσα των ΗΠΑ- κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αυτό το αναφέρουμε, καθώς μέχρι τότε το front office, με επί κεφαλής τον Olshey, πρέπει να κάνει πολύ προσεγμένες κινήσεις, αν δεν θέλει να έχει πρόβλημα με το cap.
Τέλος να αναφέρουμε πως draft της 20ης Ιουνίου, οι Blazers θα επιλέξουν στο #25, με την φετινή διαδικασία να είναι αρκετά πιο δύσκολη για τον Olshey και το επιτελείο του. Ο λόγος, όπως αναφέραμε πιο πάνω, είναι οι περιορισμένες δυνατότητες στον οικονομικό τομέα, κάτι που βάζει περισσότερη πίεση στους ιθύνοντες των Blazers να βρουν κάποιον παίκτη που να είναι σε θέση να συνεισφέρει σχετικά άμεσα σε μια ομάδα που πρωταγωνιστεί τα τελευταία χρόνια.
Θα τα καταφέρουν;
Τα τελευταία χρόνια οι Blazers αποδεικνύουν συνεχώς πως το σημαντικότερο στοιχείο όλων είναι η χημεία και οι σωστοί ρόλοι σε μια ομάδα. Όλος ο οργανισμός το έχει πετύχει αυτό στο έπακρο και ακόμα και αν χάσουν μερικούς παίκτες το φετινό καλοκαίρι, ο βασικός κορμός τους θα παραμείνει εκεί. Ο συνδυασμός αυτού και της ανανέωσης των συμβολαίων των Stotts και Olshey, μόνο εγγυήσεις δίνει τόσο για την επόμενη, όσο και για τις επόμενες σεζόν που έρχονται.
Gus Chr
Latest posts by Gus Chr (see all)
- Utah Jazz: The World Took Note - July 2, 2019
- Farewell to Arms 2019: #4 Portland Trail Blazers - June 16, 2019
- Farewell to Arms 2019: #6 Denver Nuggets - June 15, 2019
- Farewell to Arms 2019: #9 Utah Jazz - June 12, 2019
- Farewell to Arms 2019: #13 Los Angeles Clippers - June 9, 2019
