BallHog’s Playoffs 2018 Walkaround #5

Posted on Apr 28 2018 - 8:20pm by Loukas Moschoulas

Τα NBA Playoffs 2018 βρίσκονται σε εξέλιξη και το Ball Hog βρίσκεται αντίστοιχα πιστό στο ετήσιο ραντεβού του. Οι Κοσμάς Καψάλης, Λουκάς Μοσχούλας, Νίκος Ραδικόπουλος και Gus Χρυσοχού σχολιάζουν ανάλαφρα τι είδαν, τι τους άρεσε -και τι όχι- στα παιχνίδια της κάθε σειράς. 

Eastern Conference

Boston Celtics vs Milwaukee Bucks
Game 6:

Οι Bucks προέβησαν -επιτέλους- στην πολυσυζητημένη προσαρμογή, ξεκινώντας τον Maker στο “5” και χρησιμοποιώντας αποκλειστικά αυτόν και τον Giannis ως center, με μια μικρή μόνο εξαίρεση για τον Zeller. Η αλλαγή αυτή έκανε την άμυνά τους πολυμορφική και απίθανα μακριά, δυσκολεύοντας κάθε επίθεση των Celtics. Είναι χαρακτηριστικό πως το 21% των επιθέσεων των “Κελτών” εκτελέστηκαν στα 4” και κάτω, με τις 10 εξ αυτών να είναι για τρίποντο.

Γενικά, οι Bucks έκλεισαν εξαιρετικά τους διαδρόμους, οδηγώντας τους Celtics σε επιλογές ανάγκης από τα 7,25, όπου και είχαν μόλις 10/36.

https://twitter.com/haralabob/status/989693507643195392?s=20

Ο Giannis με 13/23 για 31 πόντους, 14 rebs και τέσσερις assists, αλλά και ένα εντυπωσιακό +17 στο plus/minus ήταν ο καλύτερος παίχτης του παρκέ, με τη φάση που ξεχώρισε να είναι το εντυπωσιακό του eurostep που έστειλε τον Ojeleye πεσμένο στο παρκέ.

Βέβαια, όσο εντυπωσιακό κι αν είναι το eurostep του Γιάννη:

Θα αφήνει πάντα περιθώριο για πετυχημένα σχόλια:

https://twitter.com/SheaSerrano/status/989687283732402178

Γενικά η εικόνα των Bucks στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν η καλύτερη που έχουν παρουσιάσει ως τώρα στη σειρά, πηγαίνοντας με βάσιμες ελπίδες για away team στη Βοστόνη.

Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός πως η συγκεκριμένη σειρά πάει σε έβδομο παιχνίδι μόνο τέτοια χαρά μας φέρνει μιας και θεωρούμε πως η συγκεκριμένη σειρά θα είναι σημείο αναφοράς στα χρόνια που θα ακολουθήσουν για “το ψήλωμα” και των δύο franchises και την εξέλιξη των παιχτών τους.

Toronto Raptors vs Washighton Wizards
Game 6:

Από τότε που οι John Wall και Bradley Beal συνέθεσαν την back court της Washington, ουδέποτε είχαν γνωρίσει τον αποκλεισμό στον πρώτο γύρο των Playoffs. Αυτό, μέχρι τα ξημερώματα, όταν και οι Raptors κατάφεραν να πάρουν τη νίκη στο έκτο ματς της σειράς με 102-92 και να προχωρήσουν στον επόμενο γύρο, όπου περιμένουν τους Cavs ή τους Pacers. Οι δυο τους έκαναν τα πάντα, ή τέλος πάντων ό,τι μπορούσαν, για να πάνε τη σειρά σε game seven, αλλά τόσο οι βασικοί του Toronto, όσο -και κυρίως- ο πάγκος τους, ήταν too much για την Washignton. O μεν Wall τελείωσε το ματς με ένα 23/5/8/1/1, ενώ ο δε Beal είχε 32 πόντους με 6/10 τρίποντα. Μεγάλη προσφορά είχε και ο Markieff Morris με 12 πόντους και 15 rebounds, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο εξαφανίστηκε. Για να είμαστε δίκαιοι, το σύνολο των Wizards εξαφανίστηκε, καθώς στην τέταρτη περίοδο η ομάδα της πρωτεύουσας σούταρε με το πενιχρό 4/16, ενώ υπέπεσε και σε τέσσερα λάθη.

Από την άλλη, οι Raptors φαίνονταν σαν μια καλοδουλεμένη μηχανή που όλα της τα γρανάζια ήταν συγχρονισμένα στην εντέλεια. Από τον -MVP του παιχνιδιού- Kyle Lowry που είχε 24/6/6/1, μέχρι και τον πολύ ουσιώδη Delon Wright, που είχε μικρή συμμετοχή μεν στο σκοράρισμα (τέσσερις πόντους), αλλά έκανε τέσσερα κλεψίματα.

Πλέον οι Wizards οδεύουν προς την off season έχοντας το εξής κύριο ερώτημα: Θα συνεχίσουν την επόμενη χρονιά με τον ίδιο κορμό; Και αν το κάνουν, θα μπορέσουν να παρουσιάσουν ένα πιο ανταγωνιστικό σύνολο, κυρίως όσον αφορά την second unit; Φυσικά, για το συγκεκριμένο παιχνίδι είχαν ένα μεγάλο πλήγμα στο πρόσωπο του Otto Porter Jr., καθώς η απουσία του έφερε τον Kelly Oubre Jr. στο βασικό σχήμα και τους Lawson, Satoransky, Scott και Mahinmi να προσφέρουν 20 πόντους. Την ίδια στιγμή, ο πάγκος των Raptors σημείωσε 34.

Οι Raptors πια πηγαίνουν στον επόμενο γύρο φερόμενοι να έχουν ξορκίσει τους δαίμονες του παρελθόντος τους, παίζοντας πολύ physical, κυνηγώντας τα επιθετικά rebounds και εκμεταλλευόμενοι τα ελεύθερα σουτ τους. Μέσα σε όλα αυτά, ενδεχομένως το πιο σημαντικό είναι η παρουσία του Fred VanVleet, ο οποίος εξελίσσεται στον glue guy της ομάδας, με πολλά hustle plays και διάθεση για σκυλίσια άμυνα. Πράγματα, δηλαδή, που είναι απαραίτητα σε κάθε ομάδα, πολλώ δε μάλλον στα Playoffs. Πλέον οι Raptors περιμένουν τους αντιπάλους τους στον επόμενο γύρο, έχοντας στις πλάτες τους πειστικές εμφανίσεις. Και αυτό είναι ίσως η σημαντικότερη παρακαταθήκη της σειράς με την Washington.

Cleveland Cavaliers vs Indiana Pacers
Game 6:

Δύο λέξεις/φράση: Συντριβή και απόλυτη κυριαρχία. Μόνο αυτές μπορούν να χαρακτηρίσουν το παιχνίδι που έγινε τα ξημερώματα στην Indianapolis και είδε τους γηπεδούχους Pacers να επικρατούν των Cavaliers με 121-87. Ναι, σωστά διαβάζετε, 34 πόντους διαφορά. Παρεπιμπτόντως, αυτή είναι και η μεγαλύτερη διαφορά με την οποία η Indiana έχει κερδίσει ποτέ παιχνίδι σε post season. Για ένα ακόμα παιχνίδι ο Oladipo ήταν συγκλονιστικός, σημειώνοντας triple-double, και έγινε ο τρίτος παίχτης στην ιστορία του franchise που πετυχαίνει κάτι ανάλογο στα playoffs, μετά τους Mark Jackson και Paul George. Ωστόσο, το πραγματικά μεγάλο του κατόρθωμα που τον κάνει μια κατηγορία μόνο του είναι αυτό:

Ωστόσο, πέραν της εξαιρετικής ατομικής επίδοσης του “Dipo”, το supporting cast του ήταν επίσης καταπληκτικό. Ο Domantas Sabonis σούταρε με 9/11, ο Darren Collison με 6/9, Thad Young και Myles Turner από 4/6. Το ποσοστό εντός πεδιάς έφτασε στο 56,3%, ενώ εκείνο του τριπόντου στο 50%. Παράλληλα, οι Pacers μάζεψαν 11 παραπάνω rebounds από τους αντιπάλους τους, μοίρασαν άλλες τόσες παραπάνω assists και υπέπεσαν σε επτά λιγότερα λάθη. Αυτό που φάνηκε από την αρχή πάντως, ήταν η διάθεση της Indiana να τρέξει στη γήπεδο. Οι Pacers έκαναν κόλαση τη ζωή των Cavs στο transition, σημειώνοντας 35 πόντους από fast-breaks, ενώ 58 από τους 121 σημειώθηκαν μέσα από την ρακέτα.
Από την άλλη, οι Cavs μοιάζουν σαν έναν κουρασμένο πυγμάχο που δεν μπορεί να αντιδράσει στα σφυροκοπήματα του νεαρότερου αντιπάλου του. Κι αν αυτό δεν ισχύει για το σύνολο των Cavs, ισχύει σίγουρα για τον LeBron James, ο οποίος δεν έχει απολύτως καμία βοήθεια καθ’όλη τη διάρκεια της σειράς. Στις τρεις νίκες της ομάδας του, ο “Βασιλιάς” έχει 40,7 πόντους μ.ο., με 61% (!!!) ποσοστό ευστοχίας, 11,7 rebounds και 6,7 assists. Επιπλέον μετά από έξι παιχνίδια, έχει ενδιαφέρον να ρίξουμε μια ματιά στους παίχτες που ηγούνται των στατιστικών κατηγοριών του Cleveland:

Είναι τρομακτικό το πόσο μόνος είναι ο James ως τώρα στην post season. Και με αυτό δεν εννοούμε ότι δεν έχει καλούς παίχτες γύρω του, αλλά ότι εμφανίζονται -πολύ- κατώτεροι των καταστάσεων και προσδοκιών. Ο Kevin Love είναι σκιά του εαυτού του μετά τον τραυματισμό του, ο JR Smith σουτάρει πιο άθλια και από παίχτη τοπικού πρωταθλήματος, ενώ οι εκλάμψεις των Hood και Korver δεν είναι αρκετές μέχρι τώρα. Ειδικά στην περίπτωση του Love, τα Μέσα των ΗΠΑ, έχουν πέσει να τον “φάνε”, με τον ίδιο τον James να δηλώνει μετά το χθεσινό ματς:

“We can’t make the shots for him. He has to step up and knock those down… If we want to have any success either in Game 7 or to move on to the next round, Kev has to be a big part of that.”

Πλέον ο James, ο οποίος είχε να γνωρίσει ήττα στον πρώτο γύρο από το 2012, και το Cleveland βρίσκονται μπροστά από έναν πρόωρο αποκλεισμό αν δεν εμφανιστούν ανταγωνιστικοί στο έβδομο ματς, κάτι που ίσως βάλει τέλος στην δεύτερη θητεία του “Βασιλιά” στο Cleveland. Μεταξύ μας, αν κάποιος αξίζει να περάσει, αυτοί είναι οι Pacers, με τον Bobby Portis να δηλώνει ανοιχτά τις προτιμήσεις του:

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα στο έβδομο παιχνίδι της σειράς, η εικόνα που θα μπορούσε να περιγράψει την σειρά αυτή, χωρίς λέξεις είναι αυτή:

Υπομονή λίγες ώρες για το έβδομο ματς.

 

Western Conference

Oklahoma City Thunder vs Utah Jazz
Game 6:

Παρασκευή βράδυ, να έχεις βγει να πιεις τα ποτάκια σου, να έχεις βάλει ξυπνητήρι λίγες ώρες μετά για να το δεις και να συνεχίσεις τον ύπνο σου μετά, και να εξελίσσεται σε τέτοια ματσάρα που μετά δεν μπορείς να κοιμηθείς από την υπερένταση…

Και να είμαστε ακόμα στον πρώτο γύρο!

Στα του ματς τώρα, οι Thunder ξεκίνησαν δυνατά το παιχνίδι και ο τραυματισμός του Rubio μόλις μετά από εφτά λεπτά συμμετοχής, τους βοήθησε ακόμα παραπάνω, καθώς η Utah έδειξε να αποσυντονίζεται πολύ από την απουσία του.
Κάπως έτσι οι Thunder βρέθηκαν να προηγούνται με 35-26 και να δείχνουν ικανοί να γυρίσουν την σειρά πίσω στην Oklahoma.

Η Utah αντέδρασε στοχεύοντας αμυντικά τον Melo, με τον Favors να κάνει πολύ καλό παιχνίδι πάνω του.
Έναν Melo που η συνολική του εικόνα κάθε άλλο παρά θυμίζει, όχι απλά τον παλιό, καλό εαυτό του, αλλά ούτε καν τον “hoodie Melo” που είχε τόσο hype το καλοκαίρι του 2017.

Η Utah ξεκίνησε δυναμικά το δεύτερο ημίχρονο και με την ίδια τακτική κατάφερε να χτίσει διαφορά άνω των 10 πόντων.

Με τους συμπαίκτες του να είναι τραγικοί, o Russ πήρε το παιχνίδι της ομάδας πάνω του -καμία έκπληξη ως εδώ- σουτάροντας παραπάνω από ό,τι οι υπόλοιποι συμπαίκτες του στη βασική πεντάδα αθροιστικά.

Αν και θα πρέπει κάποια στιγμή -σύντομα- να αναλογιστεί αν αυτό που παίζει λέγεται όντως μπάσκετ, ένα ομαδικό θεωρητικά άθλημα:

Αναφορικά με το σύνολο να σημειώσουμε πως σύμφωνα με το Basketball Reference, παραπάνω σουτ σε αγώνα post season έχουν πάρει μόνο ο Barry το 1967 (48) και ο Jordan το 1988 (44) το  1993 (σε αγώνα τριπλής παράτασης ωστόσο) και το 1988 (43 επίσης).

Το θέμα εν προκειμένω είναι πως Russell Westbrook δεν έχει σουτάρει με καν 50% στα τελευταία του 15 playoff παιχνίδια, μετρώντας σε αυτά ρεκόρ 4-11.

Τα αποτελέσματα, συνεπώς, κάθε άλλο παρά τον δικαιώνουν. Μάλλον το ακριβώς αντίθετο.

Στο μάλλον τελευταίο παιχνίδι του με τη φανέλα των Thunder, “Playoff P” George δεν εμφανίστηκε, τελειώνοντας τον αγώνα με περισσότερα λάθη (έξι) από πόντους (πέντε), σουτάροντας με το τραγικό 2/16.

Παρόλα αυτά, παίζοντας volley κάτω από τη ρακέτα των Jazz και με συνεχή επιθετικά rebounds οι Thunder κατάφεραν να ξαναμπουν στο παιχνίδι, μειώνοντας τη διαφορά στο τρίποντο στο τελευταίο λεπτό.

Ωστόσο, η φάση που έκρινε μάλλον το παιχνίδι είναι εκείνη του τριπόντου του George, με τη διαφορά να είναι στους τρεις, όπου δεν δόθηκε foul πάνω στον Gobert. Οι διαιτητές υποστήριξαν μετά τον αγώνα πως δεν το έδωσαν γιατί ο George κινείται προς τα δεξιά για να πάρει την επαφή, αλλά -αν μου επιτρέπεται- μάλλον είναι καθαρό foul εν προκειμένω.

Η συνολική εικόνα, πάντως, του αγώνα λέει πως μάλλον δίκαια η Utah προκρίνεται στα ημιτελικά της Δύσης.

Πάντως, αν πρέπει να κρατήσουμε από το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι η μία ακόμα εξαιρετική εμφάνιση του Donovan Mitchell. Με 38 πόντους σε 40 λεπτά, με 14/26 σουτ, εκ των οποίων 5/8 τρίποντα, αλλά και σκυλίσια άμυνα πάνω στον Westbrook αμυντικά, ο Mitchell αποτελεί αναμφισβήτητα το πρόσωπο της σειράς.

Κάτι που μας οδηγεί στο ερώτημα αν έχουμε, τόσο εμείς, όσο κι ο ίδιος συνειδητοποιήσει πόσο καλός είναι και μέχρι που μπορεί να φτάσει!

https://twitter.com/DamianTrillard/status/990096799309312000?s=20

Κλείνοντας, να σημειώσουμε πως το τέλος της σεζόν των Thunder είχε μια αλληγορία που δεν μπόρεσε να περάσει απαρατήρητη από τον κόσμο του twitter:

https://twitter.com/TheRenderNBA/status/990096946705719296?s=20

https://twitter.com/PaoloUggetti/status/990098126244429825?s=20

Αν και ενδιαφέρον είχαν και δύο καταστάσεις μετά το τέλος του αγώνα.

Πρώτη, με αυτούς τους δύο λατρεμένους τύπους:

Και, δευτερευόντως, με τα “νευράκια” του Russ:

Ξυδάκι.

The following two tabs change content below.

Loukas Moschoulas

Μπορεί να μην πρόλαβε τον “Nick the Greek” να φοράει την αγαπημένη του κίτρινη φανέλα, όμως από μικρή ηλικία ξεκίνησε το μπάσκετ και την προσπάθειά του να τον αντιγράψει. Η προσπάθεια του έμεινε ημιτελής για το καλό του παγκόσμιου μπάσκετ και των πωλήσεων. Αγαπάει το step back shot του Γερμανού επιβήτορα, τους Dallas Mavericks και ακόμα απορεί πως έχασαν το πρωτάθλημα του 2009. Είναι λάτρης του Ανατολικού μπάσκετ, καθώς τον στιγμάτισαν οι μονομαχίες των Wallace με τον Shaq στους τελικούς του 2004. Στο Ball Hog θα ασχολείται κυρίως με τις στήλες retro, και με αφιερώματα.

Latest posts by Loukas Moschoulas (see all)