Όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί κατά καιρούς με το ΝΒΑ θα έχουν ακούσει κάποια αναφορά για το salary cap αυτού. Το TheBallHog.Net μέσω του αρθρογράφου του Νίκου Ραδικόπουλου, κάνει μία, όσο το δυνατόν αναλυτικότερη, παρουσίαση της έννοιας του ΝΒΑ salary και του ρόλου αυτού στην ΝΒΑ καθημερινότητα, προσπαθώντας παράλληλα να αποφύγει να κουράσει με τις πάμπολλες λεπτομέρειες και ιδιαιτερότητες του νομικού πλαισίου που το καθορίζει.
Η ανάλυση αυτή θα παρουσιάζεται εβδομαδιαίως1)ήταν απλά η αρχική προσδοκία. σε μέρη.
To επερχόμενο καλοκαίρι του 2016 για το ΝΒΑ αναμένεται να είναι ένα από τα πιο τρελά που έχουμε ζήσει. Ο λόγος δεν είναι άλλος από την μεγάλη αύξηση του salary cap που αναμένεται, λόγω της έναρξης του νέου υπέρογκου τηλεοπτικού συμβολαίου που η λίγκα υπέγραψε με το ESPN και την Turner (TNT). Σημαντικό μέρος της συζήτησης καταλαμβάνεται από τα νέα συμβόλαια των μεγάλων αστέρων της λίγκας και το ύψος αυτών, ενώ διαρκής είναι η αναφορά στον όρο “max contract”. To παρόν άρθρο σκοπό έχει να ταξινομήσει και να ξεκαθαρίσει αυτές ακριβώς τις έννοιες, να προσπαθήσει να προβλέψει τις αλλαγές σε οικονομικό επίπεδο που η νέα τηλεοπτική σύμβαση θα επιφέρει, ενώ μέσω παραδειγμάτων να δείξει το πολύπλοκο και παράλογο του επερχόμενου καλοκαιριού, αλλά και εκείνων που θα ακολουθήσουν.
Max Contracts
Tα max συμβόλαια δεν ήταν μία μορφή συμβολαίων που υπήρχε στη λίγκα από την έναρξή της, ή που ήταν διαχρονικά άρρηκτα συνδεδεμένα με το salary cap. Ήταν μία απαίτηση της ένωσης των ιδιοκτητών των ομάδων του ΝΒΑ στις διαπραγματεύσεις με την ένωση των παικτών (NBPA) κατά τη διάρκεια του lock out του 1999. Μόλις δύο χρόνια πριν, το 1997, ο Kevin Garnett, στη δεύτερη χρονιά του στο NBA, είχε υπογράψει εξαετές συμβόλαιο έναντι $ 126 εκατ. με τους Minnesota Timberwolves. Ήταν το ακριβότερο συμβόλαιο της εποχής, ακολουθούμενο από τα επταετή συμβόλαια έναντι $ 105 εκατ. των Juwan Howard με τους Wizards και του Alonzo Mourning με τους Heat, ενώ ο Glenn Robinson είχε υπογράψει δεκαετές συμβόλαιο έναντι $ 68 εκατ. σαν rookie! Δεν ήταν παράλογο οι ιδιοκτήτες να ήταν έντονα προβληματισμένοι για το ύψος των συμβολαίων που καλούνταν να δώσουν σε παίχτες που ακόμα δεν είχαν αποδείξει καλά-καλά την αξία τους σε επίπεδο ΝΒΑ. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι ιδιοκτήτες διεκδίκησαν -και πέτυχαν- το να μην μπορεί κάποιος παίκτης να πάρει συμβόλαιο μεγαλύτερο από ένα ορισμένο ποσοστό του salary cap, ενώ παράλληλα τα δε συμβόλαια του ΝΒΑ δεν μπορούν πια να είναι μεγαλύτερα από πέντε χρόνια σε διάρκεια.
Ο ορισμός του max συμβολαίου είναι πως αυτό αποτελεί το συμβόλαιο το οποίο δεν ορίζει ένα προκαθορισμένο ποσό, αλλά ισούται με ένα ποσοστό του salary cap της ομάδας της σεζόν του πρώτου έτους που αυτό τίθεται σε ισχύ. Ένα max συμβόλαιο μπορεί να έχει διάρκεια ως πέντε έτη και η ετήσια αύξησή του από σεζόν σε σεζόν να φτάνει ως το 7,5%.
Max συμβόλαιο δικαιούνται όλοι οι παίχτες, μετά τη λήξη όμως των rookie συμβολαίων τους2)εδώ και εδώ αναλυτικότερα. Οι παίχτες που έχουν συμπληρώσει στη λίγκα ως και έξι χρόνια (0 ως 6)3)το μηδέν περισσότερο αναφέρεται για τις περιπτώσεις παικτών που θα μπουν στη λίγκα μετά το πέρας ισχύς rookie contract, οπότε μπορούν να διεκδικήσουν απευθείας max συμβόλαιο. Τέτοια περίπτωση δεν έχει ως σήμερα καταγραφεί μπορούν να διαπραγματευτούν και να διεκδικήσουν max συμβόλαιο ύψους ίσο με το 25% του ύψους του salary cap, παίχτες που έχουν συμπληρώσει στη λίγκα εφτά ως εννέα χρόνια (7 ως 9) ή έχουν πετύχει κάποιο από τα “5th year max criteria” (ή αλλιώς “Derrick Rose Rule”), που θα δούμε ακολούθως, τότε μπορούν να διεκδικήσουν συμβόλαιο ίσο με το 30% του ύψους του salary. Oι παίχτες με άνω των 10 χρόνων παρουσία στη λίγκα δικαιούνται ως και 35% του salary cap max συμβόλαιο.
5th year max criteria / “Derrick Rose” Rule
Ας δούμε, όμως, ποια είναι τα “5th year max criteria”. Κάθε παίχτης που βγαίνει από το rookie συμβόλαιό του, ανεξάρτητα αν προερχόταν από επιλογή 1ου γύρου και ολοκληρώθηκε το τετραετές συμβόλαιό του, είτε δεύτερου γύρου, είτε ακόμα και παίχτης που δεν είχε επιλεχθεί καν στο draft δικαιούται να υπογράψει 30% max πενταετούς διάρκειας, εφόσον πληρεί μία από τις κάτωθι προϋποθέσεις:
- Έχει επιλεχθεί σε μία από τις τρεις πρώτες ετήσιες All NBA Teams, στην πρώτη, δεύτερη ή τρίτη καλύτερη πεντάδα μιας σεζόν δηλαδή, τουλάχιστον δύο φορές.
- Έχει ψηφιστεί ως βασικός σε All-Star Game δύο φορές.
- Έχει εκλεχθεί MVP τουλάχιστον μία φορά.
Τα “5th year max criteria” έχουν επικρατήσει να αποκαλούνται “Derrick Rose” Rule, μιας και καθορίστηκαν με την CBA του 2011, τη χρονιά δηλαδή που ο Rose κέρδιζε το MVP του. Aυτόματα η ανανέωσή του με το Chicago συμφωνήθηκε για πέντε χρόνια, έναντι του 30% του salary της ομάδας. Ο μόνος έτερος παίχτης που έχει ανανεώσει από το rookie συμβόλαιό του σε 30% max είναι ο Paul George, ο οποίος τις σεζόν 2012-13 και 2013-14 επιλέχθηκε στην τρίτη All NBA team. Το ίδιο συμβόλαιο δικαιούταν με τους Timberwolves και ο Kevin Love, αλλά, σε μία από τις μύριες όσες αψυχολόγητες ενέργειες του τότε GM της ομάδας, David Kahn, αντ’ αυτού υπέγραψε ένα τετραετές συμβόλαιο με δυνατότητα ο παίχτης να “βγει” (opt out) από αυτό τον τελευταίο χρόνο ισχύoς του, συμβόλαιο που τον οδήγησε στη συνέχεια στο Cleveland.
Designated Player
Kάθε ομάδα, παρόλα αυτά, έχει δικαίωμα να ορίσει έναν παίκτη της ως “Designated Player” και να του δώσει επέκταση μετά το πέρας του rookie συμβολαίου ως και 25% του salary cap και πενταετούς διάρκειας, αντί της προκαθορισμένης τετραετούς, που ακολουθεί κατά την CBA (Collective Bargaining Agreement) την μέγιστη διάρκεια για το επόμενο του rookie συμβολαίου. Κάθε ομάδα μπορεί να ορίσει μόνο έναν παίκτη ως designated και δεν μπορεί να ορίσει δεύτερο μέχρι τη λήξη του συμβολαίου του πρώτου. Μπορεί, παρόλα αυτά, να πάρει μέσω trade μέχρι έναν ακόμα που άλλη ομάδα έχει ορίσει ως designated. Για την σεζόν 2015-16 ως Designated Players ήταν ορισμένοι οι κατωθι:
| Ομάδα | Designated Player | Λήξη Συμβολαίου |
| Chicago | Derrick Rose | 2017 |
| Cleveland | Kyrie Irving | 2020 |
| Houston | James Harden | 2018 |
| Indiana | Paul George | 2018 |
| LA Clippers | Blake Griffin | 2018 |
| Oklahoma City | Russell Westbrook | 2017 |
| Washington | John Wall | 2019 |
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί κάτι που ενδεχομένως έχει ήδη γίνει κατανοητό: το ότι ένα συμβόλαιο max είναι ποσοστό του cap, συνεπώς για τις ανανεώσεις των rookies που λαμβάνουν χώρα μία σεζόν πριν τεθεί σε ισχύ το συμβόλαιο, το συνολικό ύψος του συμβολαίου βασίζεται σε projections έναντι των μελλοντικών BRI (Basketball Related Income), και το οριστικό ύψος αυτού θα μπορεί να συγκεκριμενοποιηθεί μόνο μετά την λήξη του επόμενου ετήσιου July Moratorium. (Το σύνολο αυτών των βασικών για το salary cap εννοιών έχουν εξεταστεί στο 1ο Μέρος της παρούσας στήλης). Συνεπώς, κατά την υπογραφή τέτοιου είδους συμβολαίου οι όροι μπορεί να μην αναγράφονται πλήρως, και το συμβόλαιο, το ακριβές ποσοστό του cap αυτού και συνεπακολούθως ο μισθός του παίχτη, να καθοριστούν μετά την οριστικοποίηση του salary cap της σεζόν ισχύς του συμβολαίου. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει και η πιθανότητα το συμβόλαιο να είναι τελικά χαμηλότερου ύψους από το αρχικά προβλεπόμενο, σε περίπτωση που το πραγματικό salary cap καθοριστεί σε ποσό μικρότερο της αρχικής πρόβλεψης.
Ακόμα όμως και σε αυτό το σημείο της CBA, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαινομενικά δείχνουν. Για τον υπολογισμό των Max Contracts χρησιμοποιείται διαφορετική υπολογιστική φόρμουλα από ό,τι για τα υπόλοιπα συμβόλαια. Συγκεκριμένα, λαμβάνεται υπόψιν το 42,14% της πρόβλεψης επί του BRI και όχι το 44,74%, το οποίο συμφωνήθηκε στην CBA του 2005, για όλα τα υπόλοιπα συμβόλαια πλην των max, διαφοροποίηση που συνεχίζει να υφίσταται και με την CBA του 2011. Συνέπεια αυτού είναι όταν αναφερόμαστε σε συμβόλαια max ύψους 25%, 30% ή και 35% να μην μιλάμε για το ακριβές αντίστοιχο του ποσοστού ποσού του salary cap, αλλά για κατά τι μικρότερο.
Για τη σεζόν που διανύουμε, 2016-17, το ποσό έναρξης των max συμβολαίων έχουν διαμορφωθεί ως ακολούθως:
Max salaries for 2015-16, based on years of service:
0-6 yrs: $16.407 mil
7-10 yrs: $19.689 mil
10+ yrs: $22.970 mil— Howard Beck (@HowardBeck) July 9, 2015
Τέλος, να σημειωθεί πως, σε κάθε περίπτωση, ένα max συμβόλαιο πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο με το 105% του προηγούμενου συμβολαίου του παίχτη, ακόμα κι αν με αυτό τον τρόπο υπερβαίνει τα όποια όρια έχουν τεθεί από τη λίγκα για κάθε παίχτη, ανάλογα με την εμπειρία του.
Νέο Τηλεοπτικό Συμβόλαιο και Λοιπές Οικονομικές Συμφωνίες
Στις 9 Ιουνίου του 2014 το ΝΒΑ ανακοίνωσε την υπογραφή νέου τηλεοπτικού συμβολαίου με τις εταιρείες ESPN και Turner για την περίοδο από τη σεζόν 2016-17 μέχρι τη σεζόν 2024-25 έναντι $2,6 δισεκατομμυρίων4)ναι δισεκατομμυρίων. ετησίως5)ναι, ετησίως., συνολικής αξίας κοντά $24 δισεκατομμυρίων για εννέα χρόνια. Το τρέχον τηλεοπτικό συμβόλαιο του ΝΒΑ είχε υπογραφεί το 2007 και απέφερε στο ΝΒΑ $ 930 εκατ. τη σεζόν, οπότε μιλάμε για μία ετήσια αύξηση της τάξης του 180% στα έσοδα της λίγκας αποκλειστικά και μόνο από μία πηγή.
Η υπογραφή αυτού του συμβολαίου άνοιξε μία σειρά από συζητήσεις στη λίγκα σε όλα τα επίπεδα. Αρχικά αποτέλεσε μία ακόμη απόδειξη του πόσο χαμένοι βγήκαν οι παίχτες από τις διαπραγματεύσεις του lock out του 2011. Εκείνη την περίοδο, οι ιδιοκτήτες, με βασικό επιχείρημα τους ζημιογόνους ισολογισμούς τους, προσπαθούσαν -και εν τέλει κατάφεραν- να περάσουν την εικόνα πως η λίγκα δεν είναι στα καλύτερα επίπεδα κερδοφορίας της και να πιέσουν το ποσοστό που λαμβάνουν οι παίχτες προς τα κάτω, όπως και επίσης κατάφεραν. Το αντεπιχείρημα πως οι ζημίες είναι λογιστικές και δεν θα πρέπει να εξετάζεται το τελικό λογιστικό αποτέλεσμα, αλλά το Cash Flow (ρευστότητα) των επιχειρήσεων και ο δείκτης EBIDTA6)Earnings Before Interest, Depreciation, Tax and Amortizations – Κέρδη προ Φόρων, Τόκων και Αποσβέσεων. Παρουσιάζει τα λειτουργικά αποτελέσματα μιας επιχείρησης. παρότι ήταν απόλυτα σωστό δεν υπερίσχυσε. Έτσι οι παίχτες αποδέχτηκαν να μειώσουν το ποσοστό που λαμβάνουν από το BRI από 57% σε 51,1%.
Και, δυστυχώς για τους παίχτες, η τηλεοπτική συμφωνία δεν ήταν η μόνη τεράστιου ύψους, καθώς ακολούθησαν μία σειρά από συμφωνίες συνεργασίας και χορηγίες για τη λίγκα, όχι ισοϋψείς, αλλά σίγουρα πέρα για πέρα προσοδοφόρες. Συγκεκριμένα, την τελευταία διετία στο ΝΒΑ έλαβε χώρα η μετά από 28 χρόνια αντικατάσταση της Coca Cola από την Pepsi σαν το επίσημο αναψυκτικό της λίγκας, ξεκίνησε η συνεργασία με την Tissot, με την συγκεκριμένη εταιρεία να αναλαμβάνει, με εξαετή συμφωνία έναντι $ 200 εκατ., τη χορηγία της χρονομέτρησης των αγώνων, ενώ νέες συμφωνίες υπέγραψαν και η Anheuser-Busch (ζυθοποιία -έχει τις ετικέτες της Budweiser και της Beck’s μεταξύ άλλων) για τέσσερα χρόνια και η Verizon (πάροχος τηλεφωνίας) για τρία. Τέλος, η Nike θα αντικαταστήσει, ως επίσημος χορηγός αθλητικού υλικού, την Adidas από τη σεζόν 2017-18, έναντι $ 1 δισεκατομμυρίου το χρόνου και για οχτώ χρόνια, σε ένα συμβόλαιο που θα αποφέρει στη λίγκα $ 400 εκατ. παραπάνω ετησίως από το τρέχον της Adidas.
Με όλες αυτές τις ενέργειες, και τη δημοτικότητα της λίγκας να ανεβαίνει διαρκώς τα τελευταία χρόνια, αποφέροντας τα αντίστοιχα έσοδα σε όλα τα επίπεδα, καταφάνηκε το πόσο κερδοφόρες είναι στην πράξη οι εταιρείες που έχουν τις ομάδες του ΝΒΑ, ενώ δεν άργησε να λάβει χώρα και η πρώτη μεταβίβαση ομάδας για ποσό ανώτερο του $ 1 δις7)$ 2 δις για την ακρίβεια, στην αγορά των Clippers από τον Steve Ballmer το 2014.
Και σε όλα αυτά δεν υπολογίζονται τα έσοδα από τα τοπικά κανάλια της κάθε Πολιτείας, με τα οποία κλείνουν διαφορετικά συμβόλαια οι ομάδες. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε πως οι New York Knicks, μία από τις χειρότερες ομάδες της λίγκας εδώ και πάρα πολλά χρόνια, που έχει όμως την τύχη να κατοικοεδρεύει σε μία παγκόσμια Μητρόπολη και ενδεχομένως στη μεγαλύτερη αγορά του ΝΒΑ, υπέγραψε ετήσιο συμβόλαιο για την καλωδιακή μετάδοση των αγώνων τους έναντι $ 90 εκατ. ετησίως. Ένα συμβόλαιο που από μόνο του υπερκαλύπτει τα $ 70 εκατ. salary cap της λίγκας για τη σεζόν 2015-16, χωρίς να χρειαστεί να υπολογιστεί κανένα άλλο έσοδο! Ενώ οι Lakers διαθέτουν το μεγαλύτερο σχετικό συμβόλαιο, έχοντας υπογράψει για 20 χρόνια με την Time Warner έναντι $ 4 δισεκατομμυρίων!
Με όλες αυτές τις πολυετείς συμφωνίες, που στην ουσία εξασφαλίζουν τα έσοδα της λίγκας σε όλα τα επίπεδα για τα επόμενα χρόνια, πλέον η μέση αξία των ομάδων του ΝΒΑ έχει ανέλθει -σύμφωνα με μία έκθεση του Forbes του Ιανουαρίου 2016- στα $ 1,25 δις, καταγράφοντας αύξηση της μέσης αξίας ύψους 13% σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν και 74% από την σεζόν 2013-14.
Επιπτώσεις
Δεν είναι παράλογο με αυτήν την εικόνα διαμορφωμένη, οι παίχτες να δηλώνουν απογοητευμένοι από τη συμφωνία που υπέγραψαν το 2011. Και καθώς η CBA του 2011 δίνει δικαίωμα σε όποια από τις δύο πλευρές το επιθυμεί, είτε της ένωσης των παικτών, είτε των ιδιοκτητών, να την σπάσουν το 2017, ώστε να προκαλέσουν εκ νέου διαπραγματεύσεις, πρέπει να θεωρείτε δεδομένο πως κάτι τέτοιο θα συμβεί από την ένωση των παικτών. Μάλιστα η πλευρά των τελευταίων έχει πλέον άγριες διαθέσεις. Συγκεκριμένα καρατόμησε από το 2013 τον ανεκδιήγητο διαπραγματευτή Billy Hunter από τη θέση του Εκτελεστικού Διευθυντή και του -και σε αυτό το επίπεδο απαράδεκτου- Dereck Fisher8)ο οποίος κατάφερε να υπογράψει μία τόσο φιλοεργοδοτική συμφωνία και εις βάρος των συμφερόντων του Σωματείου που εκπροσωπούσε, που στα γραφεία του Ball Hog έχει κερδίσει για πάντα τον τίτλο του “Πολυζωγόπουλου του ΝΒΑ” από τη θέση του Προέδρου. Πλέον το NBPA (National Basketball Players Association) κατεβάζει στις διαπραγματεύσεις του 2017 τα βαριά χαρτιά του: o Chris Paul είναι ο νέος Πρόεδρός του και ο LeBron James αντιπρόεδρος, ενώ στη θέση της Εκτελεστικής Διευθύντριας είναι η Michele Roberts, η πρώτη γυναίκα που λαμβάνει αντίστοιχη θέση στην ιστορία των αμερικάνικων σπορ.
Τις διαθέσεις της η πλευρά των παιχτών τις έδειξε από την υπογραφή της νέας τηλεοπτικής σύμβασης, όταν και αρνήθηκε η αύξηση του salary cap να εξομαλυνθεί μέσα στα χρόνια και να μην αυξηθεί αλματωδώς το καλοκαίρι του 2016, όταν και θα τεθεί σε ισχύ. Με τον τρόπο αυτό οι παίκτες ουσιαστικά προκάλεσαν το χάος που θα συμβεί το καλοκαίρι του 2016, σαν μια πρώτη μικρή εκδίκηση για την ήττα στις διαπραγματεύσεις του 2011. Με το cap να ανεβαίνει απότομα για όλες τις ομάδες, το σύνολο αυτών θα διαθέτουν άπλετα χρήματα για να διεκδικήσουν παίχτες. Έτσι, αναπόφευκτα, θα μπουν σε πλειστηριασμούς παικτών για να κερδίσουν την υπογραφή τους, με τους παίκτες να είναι αυτοί που αναμένεται να βγουν ευνοημένοι από την συγκεκριμένη κατάσταση.
Και πλέον από τα βασικά ζητήματα, όπως η ατζέντα δείχνει να έχει διαμορφωθεί ως σήμερα, που θα τεθούν για την αποφυγή ή μη ενός ενδεχόμενου lock out το καλοκαίρι του 2017 θα είναι το ποσοστό του BRI που θα λάβουν οι παίχτες, αλλά και τα max συμβόλαια. Αναφορικά με το πρώτο, μπορεί εν πρώτοις να μην κάνει αίσθηση αν το ποσοστό αυτό θα είναι το τρέχον 51,1% ή μία αύξηση στο 53%, αλλά αν αναλογιστεί κανείς πως η πρόβλεψη του BRI για το 2016 ανέρχεται στα $ 5,85 δις, τότε το 2% που θα πάει στην πλευρά των παιχτών ή των ιδιοκτητών ανέρχεται στο ποσό των $ 116 εκατ.! Πολύ παραπάνω από pourboire για να αφεθεί στο τραπέζι9)Ποσά, αριθμοί και στατιστικά μέρους της παραγράφου από εδώ..
To δεύτερο σημαντικό ζήτημα αναμένεται να είναι εκείνο των max συμβολαίων και η διατήρηση ή μη αυτών. Το να μπαίνει περιορισμός στο ποσό που μπορεί να λάβει ένας παίχτης εναντιώνεται στις βασικές αρχές που διέπουν την ελεύθερη αγορά, δόγμα που, λανθασμένα ή μη, είναι κυρίαρχο ιδίως στις Η.Π.Α. Το ότι Paul και James ηγούνται αυτή την περίοδο των διαπραγματευτικών ενεργειών της πλευράς των παιχτών είναι ενδεικτικό των διαθέσεών τους σχετικά. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση μάλλον οι παίχτες δεν έχουν άδικο. Ο συγκεκριμένος περιορισμός των max συμβολαίων έχει δημιουργήσει μεγάλες στρεβλώσεις στην αντιστοιχία μπασκετικής απόδοσης και οικονομικής αμοιβής. Δεν γίνεται ο LeBron να λαμβάνει $ 23 εκατ. το χρόνο το 2016, μία αμοιβή, παρεμπιπτόντως, που στο baseball, που δεν έχει περιορισμούς στα συμβόλαια, ο Alex Rodriguez έλαβε το μακρινό 200110)$ 22 εκατ. για να είμαστε απόλυτα ακριβείς, και στην ίδια ομάδα, την ίδια στιγμή ο Tristan Thompson να λαμβάνει $ 14,26! H μπασκετική απόδοση και συνεισφορά τους είναι χαώδης για να αποτυπώνεται σε αυτούς τους οικονομικούς όρους. Αλλά πηγαίνοντας τον συλλογισμό ακόμα παραπέρα, το συμβόλαιο του LeBron του επιστρέφει ποσό μικρότερο από το 0,005% του projected $ 5,85 δις του BRI της τρέχουσας σεζόν, μάλλον αξία πολύ μικρότερη από αυτή που εκείνος συνεισφέρει με την παρουσία του και την απόδοσή του στη λίγκα.
Είναι εύλογο το συμπέρασμα πως ο περιορισμός των χρημάτων που θα έπρεπε να λαμβάνουν οι καλύτεροι παίχτες της λίγκας δημιούργησε ένα πλεόνασμα χρημάτων στους ιδιοκτήτες με το οποίο αυτοί επιδίδονται σε πλειστηριασμούς ρολιστών, ανεβάζοντας έτσι την τιμή των τελευταίων, κάτι που μάλλον -και σε οικονομικούς όρους- γυρίζει εις βάρος των ίδιων των ιδιοκτητών. Από την στιγμή που το max συμβόλαιο έχει γίνει ένας τρόπος προσέλκυσης παικτών που δεν το αξίζουν, οι ομάδες καταλήγουν να δίνουν περισσότερα χρήματα για μικρότερη ανταποδοτική αξία, αλλά αθροιστικά περισσότερα από ό,τι θα έδιναν για τον έναν πραγματικά max παίχτη της ομάδας τους, χαλώντας και τον καθοριστικό δείκτη value/money των επενδυομένων χρημάτων. Με τους παρόντες όρους συνεπώς, στη λίγκα max συμβόλαιο έχει ο LeBron και o Durant, αλλά και ο Joe Johnson, o Chandler Parsons και ο Gordon Hayward. Και παρότι μόλις το 6% με 7% του συνόλου των παιχτών του ΝΒΑ λαμβάνουν κάθε χρόνο αμοιβή ανώτερη των $ 15 εκατ., η εκλογή στην κεφαλή της αντιπροσωπείας των παικτών των Paul και LeBron δείχνει πως η κατάργηση του περιορισμού των max συμβολαίων είναι κάτι που θα τεθεί ψηλά στην ατζέντα τους.
Εξέταση Περιπτώσεων
Και αφού είδαμε το γενικότερο πλαίσιο των max συμβολαίων, αξίζει να γίνει αναφορά σε ορισμένα πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτήν την στιγμή στο ΝΒΑ. Aπό τη μία την ανανέωση του Antony Davis με τους Pelicans, την Free Agency του Durant το επερχόμενο καλοκαίρι, και από την άλλη τις ανανεώσεις των Klay Thompson και Draymond Green από τους Warriors τα καλοκαίρια του ’14 και ’15 αντίστοιχα, σε συνδυασμό με την επικείμενη ανανέωση του Curry το καλοκαίρι του 2017.
Αναφορικά με τον Anthony Davis αρχικά. Ο Davis, στο τέλος της τρέχουσας σεζόν, 2015-16 θα ολοκληρώσει την τέταρτη σεζόν του στη λίγκα και το rookie συμβόλαιό του. Ήδη από το καλοκαίρι του 2015 έχει ανανεώσει με τους Pelicans για άλλες πέντε σεζόν, ξεκινώντας από τη σεζόν 2016-17, έναντι max συμβολαίου, με το οποίο μάλιστα ο Davis χριζόταν ως ο Designated Player του franchise των Pelicans. Το max όταν υπογραφόταν προβαλλόταν σαν 25%, αλλά με σημαντικές πιθανότητες να μετατραπεί σε 30% max, κάνοντας τον Davis μόλις τον τρίτο παίχτη που θα ενέπιπτε στον “Derrick Rose” Rule, που εξετάστηκε στην αρχή του παρόντος κειμένου. Ο Davis παρουσιαζόταν εκ των φαβορί για να κερδίσει το φετινό MVP, μία προοπτική όμως, που ο Curry την απέκλεισε από πολύ νωρίς. Σε σχέση με το δεύτερο κριτήριο, της εκλογής δύο φορές σαν βασικός σε All Star Game, ο Davis είχε εκλεχθεί βασικός στο All Star της σεζόν 2014-15, δεύτερος σε ψήφους στη Δυτική Περιφέρεια και πρώτος στην frontcourt της, ενώ τη σεζόν 2013-14 ήταν 7ος στην frountcourt της Δύσης, ενώ φέτος μόλις 9ος σε ψήφους μεταξύ των ψηλών της Περιφέρειάς του, μη λαμβάνοντας θέση βασικού all-star. Έτσι, το μόνο κριτήριο που του έχει απομείνει να καλύψει είναι να εκλεχθεί σε μία από τις τρεις πρώτες All ΝΒΑ Teams. Αν συμβεί αυτό, καθώς τη σεζόν 2014-15 ήταν μέλος της καλύτερης All-NBA oμάδας, αυτόματα θα έχει καλύψει τις προϋποθέσεις για να αναβαθμιστεί το συμβόλαιό του από 25% max σε 30%. Μισθολογικά η διαφορά αυτή κάθε άλλο από αμελητέα είναι, μιας και βάση της προβολής του salary cap στα $ 90 εκατ. για τη σεζόν 2016-17 το συμβόλαιό του με 25% max υπολογίζεται στα $ 145 εκατ. για πέντε χρόνια, ενώ από πάει στο 30% max θα έχει λαμβάνειν περίπου στα $ 20 εκατ. παραπάνω στη διάρκεια των πέντε χρόνων του νέου του συμβολαίου. Ας μην κάνει, συνεπώς, εντύπωση αν στα τελευταία 30 παιχνίδια της σεζόν δούμε έναν Davis αφηνιασμένο να κάνει εμφανίσεις παραπλήσιες του πρόσφατου 59/23, παρά το αστείο supporting cast που η ομάδα του έχει επιλέξει για να τον πλαισιώνει.
Αντίστοιχη περίπτωση, και ενδεχομένως και η πιο αντιπροσωπευτική, τόσο του max συμβολαίου, όσο και της επικείμενης αύξησης του salary cap και τί αυτό θα προκαλέσει, αποτελεί εκείνη του Kevin Durant. To τρέχον συμβόλαιο του Durant λήγει το καλοκαίρι του 2016 και ο superstar των Thunder θα μπορέσει να ζητήσει και να λάβει συμβόλαιο ύψους του 30% του προβαλλόμενου στα $ 90 εκατ. salary cap. Αν όμως επιλέξει να υπογράψει ένα συμβόλαιο τύπου LeBron για 1+1 χρόνια, με τον δεύτερο χρόνο να είναι player option, σαν μια ασφαλιστική δικλίδα για το κακό ενδεχόμενο κάποιου τραυματισμού, τότε τον επόμενο χρόνο θα ολοκληρώνει τον ένατο χρόνο παρουσίας του στο ΝΒΑ και συνεπώς θα μπορεί να λάβει 35% max επί βάσης προβολής salary cap $ 108 εκατ. για τη σεζόν 2017-18, κάτι που θα συνεπάγεται πάνω από $ 65 εκατ. παραπάνω για πενταετές συμβόλαιο! Συγκεκριμένα, με υπολογισμό της μέγιστης ετήσιας αύξησης του 7,5% από σεζόν σε σεζόν, οι διαφορές στις απολαβές του Durant αν υπογράψει max συμβόλαιο το 2016 ή το 2017 θα είναι οι ακόλουθες:
KD's max contract options
2016, 9 yrs exp, 30% max/$89 mil cap: 5 years, $155 mil
2017, 10 yrs exp, 35% max/$108 mil cap: 5 years, $220 mil— Jason Damiano (@JDonsports) April 30, 2015
H διαφορά, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, είναι τεράστια για να μην αξιολογηθεί και προσμετρηθεί σε όποια ενδεχόμενη απόφαση του παίχτη.
Για το τέλος αφήσαμε την πλέον χαρακτηριστική περίπτωση ορθής, ως αψεγάδιαστης, οργάνωσης franchise. Και φυσικά αναφερόμαστε σε εκείνο του Golden State. Για την αποφυγή επανάληψης παρατίθεται απάντηση του γράφοντα σε προηγούμενο roundtable:
“Μετά την υπογραφή της τελευταίας CBA, πέρα από την εμφατική νίκη στις διαπραγματεύσεις των ιδιοκτητών των ομάδων έναντι των παικτών, το κυριότερο ζήτημα που τέθηκε ήταν εκείνο της εύνοιας των μικρότερης χρονικής διάρκειας συμβολαίων, πράγμα που θα είχε σημαντικές επιπτώσεις στη δυνατότητα παραμονής ενός κορμού σε μια ομάδα στο απαραίτητο βάθος χρόνου, ώστε αυτή να αποκτήσει τη χημεία πρωταθλητισμού. Ε, ο Bob Mayers επί διαδοχικά καλοκαίρια καταφέρνει και λύνει μαεστρικά όλες τις εξισώσεις που η CBA βάζει σε κάθε GM, διατηρώντας τον κορμό της ομάδας ανέπαφο. Το καλοκαίρι του 2012, τη χρονιά που ο Curry είχε τραυματίσει τον αστράγαλό του, πήρε το ρίσκο και τον ανανέωσε με ένα συμβόλαιο που για πολλούς είχε θεωρηθεί μεγάλου ρίσκου τότε, αλλά με τα όργια που ο τελευταίος κάνει την τελευταία διετία πλέον θεωρείται τρομερή ληστεία. Το καλοκαίρι του 2013 έφερε τον Iguodala στην ομάδα, σε μία κίνηση που επίσης είχε δεχτεί μεγάλη κριτική. Δύο χρόνια μετά ο Igy ανακηρυσσόταν MVP των τελικών. Το καλοκαίρι του 2014 ο Klay Thompson ζήτησε max συμβόλαιο. Υπέγραψε με σχεδόν max, αλλά όχι max. Το ίδιο συνέβη και με τον Draymond Green το καλοκαίρι που μας πέρασε. Η σημαντική διαφορά του max συμβολαίου είναι πως αυτό είναι ένα ποσοστό του salary cap (25% ή 30%, ανάλογα τον παίχτη και τα χρόνια του στη λίγκα), πράγμα που σημαίνει τη δέσμευση σημαντικότατου μέρους του salary cap της ομάδας. Με την υπογραφή μη max, αλλά ορισμένου ύψους 5ετών συμβολαίων σε Thompson και Green, υπάρχει η απαραίτητη οικονομική άνεση για να διατηρηθεί ένα εκ των σημαντικών γραναζιών Barnes ή Ezeli το καλοκαίρι του 2016, αλλά και να υπογράψει το max του ο Curry το καλοκαίρι του 2017. Με απλά λόγια, με τις κινήσεις του GM τους οι Warriors έχουν εξασφαλίσει τον κορμό της ομάδας-τρένου που απολαμβάνουμε πέρσι και φέτος για ακόμα τουλάχιστον τέσσερα χρόνια. Καλή τύχη στους υπόλοιπους!”
Mε κλεισμένες συμφωνίες σε Green και Thompson, το Golden State θα έχει την άνεση να δώσει στον Curry max συμβόλαιο το καλοκαίρι του 2017, ένα max που πολύ πιθανό να ξεκινά από τα $ 37 εκατ. Με τη διατήρηση του ίδιου κορμού για τουλάχιστον μέχρι και τη σεζόν 2018-19, όταν και θα λήγει το συμβόλαιο του Klay Thompsοn, η λίγκα είναι μπροστά στο ενδεχόμενο μίας μπασκετικής αυτοκρατορίας που πολύ δύσκολα -τραυματισμών απόντων- θα μπορεί να νικηθεί στα επόμενα χρόνια. Η χρήση της ως το τελευταίο παράδειγμα αυτού του κεφαλαίου γίνεται για να τονιστεί πως το στήσιμο και η διατήρηση μιας ομάδας ικανής να διεκδικεί με συνέπεια τον τίτλο της καλύτερης στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ δεν συντελείται αποκλειστικά εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου και των πρωτοποριακών συστημάτων στα προπονητικά πινακάκια. Πλέον και κύρια, με την πολυπλοκότητα και το δαιδαλώδες των οικονομικών της λίγκας, περνάει πρωτίστως από τις οικονομικές και επιχειρηματικές κινήσεις του κάθε GM. Αυτός είναι ο άνθρωπος που θα εξασφαλίσει τον συνδυασμό εκείνων των οικονομικών συμφωνιών που θα επιτρέψουν στον προπονητή να έχει τα κατάλληλα εργαλεία στα χέρια του, και μάλιστα για σημαντικό χρονικό διάστημα, ώστε να μπορέσει να αποδώσει εντός του παρκέ την όποια φιλοσοφία του. Η τρέχουσα κυριαρχία των Warriors, συνεπώς, θα πρέπει πρωτίστως να πιστώνεται στις μαεστρικές επιχειρηματικές κινήσεις του Bob Mayers, του ανθρώπου που κατάφερε να συλλέξει, αλλά και να διατηρήσει μαζί, τα κομμάτια αυτού του σαγηνευτικού μπασκετικού παζλ που μέρα παρά μέρα δίνει εκπληκτικού κάλλους παραστάσεις στις οθόνες μας.
Κατακλείδα κάθε άρθρου της στήλης MoneyBall, δεν θα μπορούσε να μην είναι τα δύο sites που αποτελούν εδώ και χρόνια τις εγκυκλοπαίδειες, δικές μας, αλλά και παγκοσμίως, γύρω από τα θέματα salary του ΝΒΑ, έχοντας μάλιστα, αρκετές φορές διορθώσει το ίδιο το ΝΒΑ, γύρω από ζητήματα που αφορούν τη CBA και τα συμβόλαια παιχτών. Πρώτο και παλαιότερο είναι το NBA Salary Cap FAQ του Larry Coon και στο ίδιο επίπεδο ακολουθεί το ShamSports, του Βρετανού (και όμως!) Mark Deeks, που όμως εδώ και καιρό βρίσκεται σε ανακατασκευή. Δίπλα σε αυτά πλέον στέκεται και το καταπληκτικό spotrac.com, site που αποτελεί τη βασική πηγή στοιχείων ενημέρωσης για την ενδεχομένως καλύτερη NBA fantasy λίγκα του κόσμου.
Για οποιεσδήποτε απορίες ή λεπτομέρειες θεωρείτε πως δεν καλύφθηκαν επαρκώς στο παρόν άρθρο, μπορείτε να μας ρωτήσετε στα comments, να μας στείλετε mail στο theballhogsite@gmail.com, στο twitter account μας ή στη σελίδα μας στο facebook.
Αν έχετε χρόνο, διάθεση και υπομονή, μπορείτε να λύσετε τις απορίες σας επισκεπτόμενοι τα προαναφερθέντα sites, όπου δεν υπάρχει η παραμικρή λεπτομέρεια σε θέματα CBA και salary που να μένει αναπάντητη. Αυτά άλλωστε αποτέλεσαν και τις κύριες πηγές συγγραφής του παρόντος άρθρου.
Όπως αναφέρεται και εισαγωγικά, η ανάλυση του σε θέματα salary, συμβολαίων και CBA δεν τελειώνει με το παρόν άρθρο, οπότε αν βρίσκετε κι εσείς ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον κόσμο των νομικών και οικονομικών εγγράφων που βρίσκονται πίσω από το παιχνίδι και καθορίζουν στην πράξη το πλαίσιο διεξαγωγής του, μείνετε συντονισμένοι!
Nicolas Radicopoulos
Latest posts by Nicolas Radicopoulos (see all)
- Farewell to Arms 2019: #2 Golden State Warriors - June 17, 2019
- Farewell to Arms 2019: #3 Milwaukee Bucks - June 16, 2019
- BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #6: “Dynasty Down; All Hail the New King from the North” - June 14, 2019
- Farewell to Arms 2019: #12 San Antonio Spurs - June 10, 2019
- Farewell to Arms 2019: #21 Minnesota Timberwolves - June 2, 2019
| ↑1 | ήταν απλά η αρχική προσδοκία. |
|---|---|
| ↑2 | εδώ και εδώ αναλυτικότερα |
| ↑3 | το μηδέν περισσότερο αναφέρεται για τις περιπτώσεις παικτών που θα μπουν στη λίγκα μετά το πέρας ισχύς rookie contract, οπότε μπορούν να διεκδικήσουν απευθείας max συμβόλαιο. Τέτοια περίπτωση δεν έχει ως σήμερα καταγραφεί |
| ↑4 | ναι δισεκατομμυρίων. |
| ↑5 | ναι, ετησίως. |
| ↑6 | Earnings Before Interest, Depreciation, Tax and Amortizations – Κέρδη προ Φόρων, Τόκων και Αποσβέσεων. Παρουσιάζει τα λειτουργικά αποτελέσματα μιας επιχείρησης. |
| ↑7 | $ 2 δις για την ακρίβεια |
| ↑8 | ο οποίος κατάφερε να υπογράψει μία τόσο φιλοεργοδοτική συμφωνία και εις βάρος των συμφερόντων του Σωματείου που εκπροσωπούσε, που στα γραφεία του Ball Hog έχει κερδίσει για πάντα τον τίτλο του “Πολυζωγόπουλου του ΝΒΑ” |
| ↑9 | Ποσά, αριθμοί και στατιστικά μέρους της παραγράφου από εδώ. |
| ↑10 | $ 22 εκατ. για να είμαστε απόλυτα ακριβείς |
Αυτο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι γιατι τετοιος εθισμος με τα max συμβολαια ρε παιδι μου. Δεν εχει βρεθει καποιος που να μην ζητησει τα 25 που δικαιουται αλλα παει με 16 καπου αλλου μονο και μονο επειδη το θελει αυτος. Μιλαμε για ανθρωπους οι οποιοι εχουν μια καθημερινη ζωη που λειτουργουνε σαν ΑΕ που με μια μειωση στα εσοδα μπορει να χασει μεριδιο στην αγορα. Εδω ομως μιλαμε για φυσικα προσωπα.
Ο West πηγε στο Σαν Αντονιο και αφησε ενα οικονομικο πλεονεκτημα της ταξεως των 11 εκατ. Αλλα νομιζω οτι κατι τετοιο το κανει ισως κανεις προς το τελος της καριερας του. Φυσικα οι πρωτοι που θα αντιδρουσαν εαν καποιος παικτης απερριπτε ενα τετοιο οικονομικο πλεονεκτημα για να παει εκει που θελει θα ηταν οι ατζεντηδες του…
Παντως με τα νεα δεδομενα διαμορφωνεται τρομερα ευνοικη οικονομικη κατασταση για το draft της χρονιας του 2013 στην οποια ανηκει και ο Αντετοκουνμπο. Σκεφτειτε να παρει ο Αντε max contract με salary cap 108 εκατ. για την περιοδο 2017….