Το σίριαλ των τελευταίων πολλών ημερών του NBA, αυτό της αποχώρησης του Jimmy Butler από τους Timberwolves, έλαβε το Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018 το τέλος του, στερώντας από εμάς μία από τις καθημερινές πηγές σαρκασμού και γέλιου, με όσα λάμβαναν χώρα εδώ και 52 ημέρες στον προβληματικό οργανισμό της Minnesota. Κατάφερε, όμως, το συγκεκριμένο trade να σηματοδοτήσει αλλαγή σελίδας, τόσο για τους Wolves, όσο και -ιδίως- για τους Sixers, οι οποίοι, δημιουργώντας τους δικούς τους Big-3, μπαίνουν σε μία λογική “Compete Now”.
Τι σημαίνει το συγκεκριμένο trade για τα δύο franchises αναλύουμε στο παρόν άρθρο.
Η φωτογραφία του άρθρου είναι από τον λογαριασμό στο instagram του περιοδικού Slam.
Ειδήσεις και Εξελίξεις
To πρωινό (ώρα ΗΠΑ) του Σαββάτου ξεκίνησε με μία ακόμα ιστορία γκρίνιας του Jimmy Butler, όπου αυτή τη φορά, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Sam Amick για το The Athletic, ο παίχτης διαμαρτυρόταν1)Εύλογα. Όπως και τα περισσότερα που έλεγε εδώ και καιρό. Το θέμα ήταν στον τρόπο, αλλά και στα κίνητρα -“τα φράγκα” ΄προφανώς- που τα έλεγε. για τα λεπτά που χρησιμοποιείται, αυτός και οι υπόλοιποι βασικοί των Wolves σε σχέση με τους υπόλοιπους παίχτες της ομάδας, που σηματοδοτούσε την συνολικότερη υποβάθμιση του πάγκου της ομάδας, πρακτική, ωστόσο, πέρα για πέρα συνηθισμένη από τον προπονητή με τον οποίο ο Butler έχει συνεργαστεί τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του, τον Tom Thibodeau.
Και αυτή φαίνεται πως ήταν η στρατηγική του Butler το τελευταίο διάστημα: γνωρίζοντας πως ο άνθρωπος που δεν του επέτρεπε να φύγει από τη Minnesota ήταν ακριβώς ο μέντοράς του, ο GM και Προπονητής των Wolves, o Thibodeau, όλες του οι ενέργειες είχαν πλέον στόχο τον ίδιο και τις τακτικές του.
Τακτική, που όπως λίγες ώρες μετά αποδείχθηκε, ήταν μάλλον επιτυχημένη, επικυρώνοντας για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια την παντοδυναμία των κορυφαίων παιχτών της Λίγκας επί κάθε άλλου στη λειτουργία του σύγχρονου NBA.
Έτσι, μετά από 52 ημέρες από την επισημοποίηση του trade request του, την πιο διάσημη προπόνηση ομάδας NBA που θυμόμαστε, μία παρά λίγο ανταλλαγή του στους Heat, και ένα χαμένο παιχνίδι που μας χάρισε ένα από τα πιο αγαπημένα μας meme της σεζόν ως τώρα,
Jimmy butler will sit out tonight again due to “general soreness” pic.twitter.com/LuxMDBA6dG
— AUSTIN ELLEY (@Aus10Elley) November 4, 2018
ο Butler κατάφερε αυτό που επιθυμούσε και μάλιστα με ακόμα καλύτερους όρους από αυτούς που αρχικά είχε ζητήσει.
Συγκεκριμένα, ενώ η αρχική του επιθυμία ήταν να μετεγγραφεί σε μία ομάδα εκ των Nets, Knicks ή Clippers, γιατί, όπως είπε στη συνέντευξή του στη Rachel Nichols, “θέλει να κερδίζει”, δεν ήταν δύσκολο να γίνει κατανοητό πως ο βασικός λόγος του αιτήματός του για μεταγραφή ήταν το γεγονός πως μετά τις ανανεώσεις των Wiggins και Towns, οι Wolves δεν είχαν τον χώρο στο salary cap για να του δώσουν το συμβόλαιο των πέντε ετών έναντι $190 εκατ. που ο ίδιος επιθυμούσε.
Αντίθετα, οι Sixers έχουν αυτή τη δυνατότητα, ενώ, παράλληλα, έχουν και πολύ καλύτερες πιθανότητες “να κερδίσουν”, από όσες οι ομάδες που αρχικά είχε ζητήσει ο Jimmy.
Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Mία μόλις ώρα μετά το αρχικό ρεπορτάζ του Sam Amick για τη νέα δυσαρέσκεια του Butler αναφορικά με τον χρόνο συμμετοχής του, κυκλοφόρησε η είδηση πως ο παίχτης έχει2)Επιτέλους για αυτόν, για την ομάδα του, για εμάς, για όλον τον κόσμο. ανταλλαχθεί στους Sixers, μαζί με τον Justin Patton, για τους Dario Saric, Robert Covington, Jerryd Bayless και ένα pick δεύτερου γύρου του 2022, με τις δύο ομάδες να δημιουργούν και από ένα trade exception.
The Wolves will trade Jimmy Butler and Justin Patton to the 76ers in exchange for Robert Covington, Dario Saric, Jerryd Bayless and a 2022 second-round pick, per @ShamsCharania. The Wolves will create a $2.7M trade exception, while the 76ers will create a $2.5M trade exception.
— Albert Nahmad (@AlbertNahmad) November 10, 2018
Για την ολοκλήρωση του trade απαιτήθηκε η ενεργοποίηση και συμμετοχή των ιδιοκτητών των δύο ομάδων, κάτι καθόλου σύνηθες στο NBA, αλλά μάλλον απαραίτητο στην συγκεκριμένη περίπτωση, ιδιαίτερα λόγω της κωλυσιεργίας και γενικότερης μη επιθυμίας του υπευθύνου, από την πλευρά των Wolves, Thibodeau να το ολοκληρώσει.
Ownership was heavily involved in the trade talks, with Philadelphia's Josh Harris and Minnesota's Glen Taylor working closely with management on executing a deal, sources tell @WindhorstESPN and me.
— Adrian Wojnarowski (@wojespn) November 10, 2018
Το συγκεκριμένο trade αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό σταθμό και για τις δύο ομάδες, σηματοδοτώντας “αλλαγή σελίδας” για αμφότερες, και για αυτό κρίνουμε σκόπιμο να εξετάσουμε όλους τους σχετικούς λόγους κάπως αναλυτικότερα.
Τι σηματοδοτεί το trade για τους Sixers
Οι Sixers δεν πλήρωσαν ακριβά για έναν All Star, All NBA, και -κατά γενική ομολογία- top-15 παίχτη εδώ και τουλάχιστον μία τριετία. Έδωσαν το πακέτο που φημολογούνταν πως είχαν προτείνει και στους Spurs για τον Kawhi Leonard το περασμένο καλοκαίρι. Καταφέρνουν έτσι να δημιουργήσουν τη δικιά τους “τριάδα” αστέρων, με τρεις αναντίρρητα top-30 παίχτες, ολοκληρώνοντας έτσι το “Process” και περνώντας στο “Compete”.
Σε μία Λίγκα που είναι σε μεγάλο βαθμό star driven, η συνύπαρξη των Butler, Embiid και Simmons ανεβάζει το επίπεδο της ομάδας, των δυνατοτήτων και των προσδοκιών, σε επίπεδα που οι Sixers είχαν να γνωρίσουν από τα early ως mid-80s από άποψη star power και early ’00s από άποψη προσδοκιών για παρουσία στους Τελικούς της Λίγκας.
Ωστόσο, ενώ η προηγούμενη πρόταση απλά καταγράφει το αυτονόητο και το πασιφανές, και ενώ δεδομένα οι Sixers είναι πλέον μία από τις καλύτερες τέσσερις ομάδες της Ανατολής και μία από τις 10 καλύτερες της Λίγκας (μην αλλάζοντας ουσιαστικά κάτι από το τρέχον status τους, απλά επικυρώνοντάς το), νομίζω πως μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει μέσα από το παρόν κείμενο να τονίσουμε ορισμένες από τις καταστάσεις που -κατά την άποψη του γράφοντος τουλάχιστον- περιορίζουν το ταβάνι των Sixers σε χαμηλότερα επίπεδα από τα δυνητικά ή τα προσδοκώμενα.
Όπως, λοιπόν, γράφουμε σε κάθε ευκαιρία, το NBA είναι μία Λίγκα πολύ μικρού περιθωρίου λάθους, που η επιτυχία απαιτεί εξαιρετικό σχεδιασμό και εκτέλεση σε διοικητικό επίπεδο. Και οι Sixers φαίνεται την τελευταία τριετία να μην έχουν ξεκάθαρο σχεδιασμό ή προσανατολισμό. Και αυτό γιατί διέκοψαν βίαια το, αμφιλεγόμενο, αλλά ξεκάθαρο, Process με την απόλυση του εμπνευστή και εκτελεστή αυτού, GM Sam Hinkie, χωρίς να μπορέσουν ποτέ στη συνέχεια να βρουν συγκεκριμένο προσανατολισμό. Και τούτο καθώς δεν ήταν παρά ελάχιστα χρονικά μετά την απόλυση του Hinkie και την πρόσληψη του Bryan Colangelo στη θέση του, που η ομάδα άρχισε να συνειδητοποιεί τη δυναμική του Process και τα ενδεχόμενα θετικά αποτελέσματά του, όπως αυτά διαφάνηκαν από την απόδοση των Embiid και Simmons και την απόκτηση του #1 pick που θα γινόταν στη συνέχεια Fultz. Και κάπως έτσι, μία διαδικασία που το ίδιο το ιδιοκτησιακό καθεστώς του franchise είχε αποδοκιμάσει με την απόλυση Hinkie, προσπάθησε μπασταρδεμένα να το ολοκληρώσει, με διοικητικό ηγέτη, όμως, εκείνον που είχε καλέσει για να το αντικαταστήσει με κάτι άλλο.
Τα ανάμεικτα αποτελέσματα της περιόδου Colangelo, μασκαρεύονταν από την εκτόξευση στη στρατόσφαιρα του ταλέντου του Embiid και την άνθιση του Simmons. Όμως οι λάθος αποφάσεις, όπως το trade από το #3 στο #1, με το pick των Kings του 2019 να αλλάζει χέρια για αυτόν τον σκοπό, αποδυνάμωναν την προοπτική της ομάδας.
Κρίσιμο ιδιαίτερα, με την αρνητική έννοια ενδεχομένως, φαίνεται πως αποδεικνύεται η off season του 2018, όταν και οριακά πριν την έναρξη αυτής, ο Bryan Collangelo απομακρύνθηκε, ως αποτέλεσμα της υπόθεσης των κρυφών λογαριασμών twitter. Κάπως έτσι, μετά την παρουσία των Sixers στον δεύτερο γύρο των Playoffs της Ανατολής, και ενώ θα έπρεπε να εκτελείται το σχέδιο για το επόμενο, παραπάνω, βήμα, η ομάδα δεν είχε διοικητικό ηγέτη στο front office μέχρι και τα μέσα Σεπτέμβρη, όταν και ανακοίνωσε τον πρώην αθλητή της ομάδας, Elton Brand για τη θέση, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει τη σεζόν 2018-19 αποδυναμωμένη σε σχέση με την προηγούμενη, παρά το αντίθετο ως θα έπρεπε και θα περίμενε κανείς.
Το κακό ξεκίνημα της σεζόν 2018-19, όπου μετά από 13 παιχνίδια η ομάδα είχε κερδίσει τα οχτώ, παρά τις εξωπραγματικές εμφανίσεις του Joel Embiid, επέβαλλαν στην πράξη την κίνηση για το trade του Butler. Κάπως έτσι, όμως, με το συγκεκριμένο trade, όλη η συλλογή από assets του Hinkie εξανεμίστηκε, με αποκλειστικό αποτέλεσμα της συγκεκριμένης διαδικασίας τους Butler και Fultz.
Και η ερώτηση που εύλογα ακολουθεί είναι: “είναι τετράδα Simmons, Fultz, Butler, Embiid ικανή να οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος;”. Και μιλάμε για την συγκεκριμένη τετράδα, καθώς θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η παραμονή του Butler με max $190 εκατ./πέντε χρόνια για πέρα από αυτή τη σεζόν, ένα συμβόλαιο που καμία άλλη ομάδα δεν μπορεί να του προσφέρει, και ένα συμβόλαιο που φαίνεται καιρό τώρα πως ήταν η κύρια επιδίωξη του παίχτη, όπως και εισαγωγικά αναφέραμε.
Jimmy Butler’s max EXTENSION options start in 2019-20 and add: (i) 2 years, $41M if executed within 6 months of the 76ers trade or (ii) 4 years, $101M thereafter. A max NEW CONTRACT signed next summer: (i) 5 years, $190M with the 76ers, or (ii) 4 years, $141M elsewhere.
— Albert Nahmad (@AlbertNahmad) November 10, 2018
Με αυτό ως δεδομένο, τον Embiid να είναι στον πρώτο χρόνο φέτος του δικού του πενταετούς συμβολαίου, έναντι $148 εκατ., και τον Simmons να παίρνει σειρά για την δικιά του maximum επέκταση το καλοκαίρι του 2019 εναντι $223 εκατ., οι Sixers θα δεσμεύουν κοντά $100 εκατ. του cap τους ετησίως σε αυτούς τους τρεις παίχτες.
Επιπλέον, ένα ακόμα ζήτημα που καλείται ο Brett Brown να αντιμετωπίσει είναι ο χαρακτήρας του Butler και οι πολύ κακές σχέσεις που είχε με τους νεαρούς συμπαίκτες του, τόσο στους Bulls, όσο και μέχρι πρόσφατα στους Wolves.
O Butler, έχοντας μία εξαιρετική αγωνιστική προσήλωση και νοοτροπία, που αποδεικνύεται μέσα από την εξέλιξη του ίδιου σαν παίχτη και την συνεισφορά του στα πάντα στον αγωνιστικό χώρο, έχει αναπτύξει μία πολύ προβληματική προσέγγιση leadership, πιο κοντά στη λογική Jordan και Kobe, που προσπαθεί να κινητοποιήσει τους συμπαίκτες του προκαλώντας και πιέζοντάς τους για το παραπάνω, παρά ενθαρρύνοντας και στηρίζοντας. Όμως, σε αντίθεση με τους προαναφερθέντες, ο Butler δεν έχει κερδίσει απολύτως τίποτα, ούτε σε προσωπικό, ούτε σε ομαδικό επίπεδο. Και όσο καλός παίχτης και αν είσαι, πρέπει να διαθέτεις συγκεκριμένα διαπιστευτήρια για να μπορέσεις να λειτουργήσεις σαν πρότυπο τέτοιου είδους σε μία ακραία ανταγωνιστική Λίγκα όπως το NBA, ακόμα και αν -χάριν συζήτησης- δεχτούμε πως αυτός είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να λειτουργεί ένας ηγέτης (που -μεταξύ μας- δεν είναι3)Κάθε μελέτη και διδακτορική διατριβή εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες αποδεικνύει πως το καλύτερο leadership και mentoring είναι το supportive και όχι το challenging, πόσο δε το challenging στα όρια του bullying..).
When Jimmy Butler walks into his first Sixers practice and sees Embiid watching anime, Simmons DMing Instagram models and Fultz crying in a corner pic.twitter.com/aZFv49fXVz
— Tribune of the Plebs (@Handsome_Jake_) November 10, 2018
Συνεχίζοντας στα της δομής του roster, όμως, και με δεδομένη την αδυναμία του Simmons από τα 7,25, η αποχώρηση των Belinelli και Ilyasova το καλοκαίρι, και η ανταλλαγή των Covington (39% από το τρίποντο σε 5,9 προσπάθειες ανά αγώνα) και Saric (30% σε πέντε, αντίστοιχα) στο trade του Butler, η ομάδα έχει χάσει το σημαντικότερο μέρος της περιφερειακής απειλής της, απειλής που προσέφερε το απαραίτητο spacing ώστε οι Simmons και Embiid πρωταρχικά, και Fultz δευτερευόντως, είχαν ανάγκη για να λειτουργήσουν. Και το θέμα είναι πως δεν θα υπάρχουν κάθε χρόνο λαχεία να κυκλοφορούν εξαγορασμένα, όπως ήταν πέρσι ο Ιταλός και ο Τούρκος, μιας και, ειδικά φέτος, τα buy-outs θα αφορούν κυρίως παλαιάς κοψιάς centers (τύπου Robin Lopez και Marcin Gortat), και όχι σουτέρ πολυτελείας όπως οι προαναφερθέντες. Κάπως έτσι, η απώλεια των Covington και Saric γίνεται ακόμα πιο κρίσιμη. Και, προφανώς, αν μπορείς να πάρεις έναν αστέρα επιπέδου Butler δίνοντας απλά ρολίστες και ένα pick β’ γύρου, είναι μία κίνηση που κάνεις κάθε μέρα με κλειστά μάτια. Ωστόσο, οι Sixers της επόμενης μέρας δυσκολεύονται να κατεβάσουν μία λειτουργική βασική πεντάδα, ενώ για βάθος ούτε λόγος.
Ειδικά αναφορικά με τους βασικούς τους, η λογική λέει πως ο Fultz θα περάσει στον πάγκο, με τον Redick να παίρνει ξανά τη θέση του βασικού, και τον Wilson Chandler να λαμβάνει τη θέση του βασικού power forward της ομάδας. Οτιδήποτε διαφορετικό στα μάτια μου φαντάζει μη λειτουργικό δίπλα στους Simmons, Butler, Embiid. Μα κοιτώντας στη συνέχεια τον πάγκο, αυτός πλέον διαθέτει μόνο τους Fultz, Muscala και Shamet. Πρόβλημα…
Κατά την γνώμη μου, λοιπόν, η μόνη λύση για να καλύψει η ομάδα τα κενά που διαθέτει, σε βάθος και σε σουτ από απόσταση, δεν είναι άλλη από την σκληρή απόφαση της ανταλλαγής του Fultz. Και ναι, αμέσως προηγουμένως μιλάγαμε για την supportive προσέγγιση και για το πόσο αυτή είναι η βέλτιστη, μα στην περίπτωση του περσινού #1 draft pick, μέχρι στιγμής δεν έχει επιφέρει το παραμικρό αποτέλεσμα. Και η πραγματικότητα δείχνει πως τα πράγματα που προσφέρει ο Fultz για την ομάδα δεν είναι καθόλου διαφορετικά από τα αντίστοιχα του T.J. McConnell, όσο σκληρό και αν αυτό σε πρώτη ανάγνωση φαντάζει, με τον πρώτο να είναι απλά καλύτερος σκόρερ από το ζωγραφιστό. Ένα ζωγραφιστό, όμως, που είναι το τελευταίο σημείο στο παρκέ από το οποίο οι Sixers χρειάζονται στην παρούσα μορφή τους ενίσχυση. Ενώ, το χειρότερο και κρισιμότερο κριτήριο που πρέπει να λάβουν υπόψιν τους οι Sixers, είναι πως η κοινή παρουσία στο παρκέ των Fultz και Simmons δεν είναι βιώσιμη. Και δεν είναι βιώσιμη καν σε επίπεδο regular season, πόσο δε για επίπεδο conference ή NBA Finals, που το trade σηματοδοτεί ως τον άμεσο και επιβεβλημένο στόχο τους.
Όσο, λοιπόν, οι ιθύνοντες των Sixers και ο τωρινός GM Elton Brand θεωρούν πως ο Fultz έχει ακόμα ανταλλακτική αξία, οφείλουν να το εκμεταλλευτούν για να φέρουν άμεσα ενισχύσεις για τους Big-3 της ομάδας. Ειδικά από την στιγμή που η νέα σελίδα που γύρισαν με το trade Butler λέει “compete/win now”, δεν υπάρχει μήτε λόγος, μήτε χρόνος, για περαιτέρω ντάντεμα του Markelle Fultz. Και ο Fultz είναι το asset που πρέπει να θυσιαστεί, ακριβώς γιατί στην μπασταρδεμένη διαχείριση του Process στην μετά-Hinkie εποχή, οι Sixers έκαναν τόσο κακή διαχείριση των κάμποσων assets που είχε κληροδοτήσει o Hinkie, που πλέον δεν διαθέτουν τίποτα άλλο με ανταλλάξιμη αξία.
Συνοψίζοντας για τους Sixers, το συγκεκριμένο trade ήταν μία σωστή, αν και καθυστερημένη μάλλον, κίνηση για τον οργανισμό τους. Το “Process”, όπως τουλάχιστον εφαρμόστηκε στην μη ολότητά του, ό,τι είχε να παράξει, το πάραξε. Οι Sixers έπρεπε να μπουν στη φάση του υψηλού ανταγωνισμού. Η απόκτηση ενός εκ των καλύτερων 15 παιχτών της Λίγκας για να πλαισιώσει τους Embiid και Simmons είναι η σωστή κίνηση. Ωστόσο, το πόσο πίσω έμειναν τα τελευταία δύομιση χρόνια σε σχέση με τους Celtics και Raptors, που βίωναν μέρες διοικητικής σταθερότητας και ηρεμίας, διαθέτοντας δύο από τα κορυφαία front offices και GMs της Λίγκας, τους φέρνει, ακόμα και με την απόκτηση Butler, πίσω τους σε επίπεδο παρόντος, αλλά ιδίως μέλλοντος, βάθους roster, και -ιδίως- οικονομικής ευελιξίας για διορθωτικές ή πρόσθετες κινήσεις, αν αυτές κριθούν (που κρίνονται ήδη…) απαραίτητες. Οι Sixers πόνταραν στους Embiid, Simmons, Butler και με αυτούς πλέον θα πρέπει να ζήσουν και να πεθάνουν.
To trade από την πλευρά των Wolves
Για το πόσο προβληματικά λειτουργούσαν οι Wolves εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα το έχουμε γράψει σε κάθε ευκαιρία4)Aλλά και σχετικά “σφηνάκια” σε σχεδόν κάθε Weekly Report της τρέχουσας σεζόν.. To trade, λοιπόν, της απομάκρυνσης του Butler και από την πλευρά των Wolves κρίνεται επιτυχημένο, έστω και καθυστερημένα.
Οι εμμονές του GM/coach Thibodeau επίτασσαν τη διατήρηση του περσινού επιτυχημένου roster, ενός roster που κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα σε post season παρουσία μετά από 14 ολόκληρα χρόνια, μιας επιτυχίας που κινητήριος μοχλός δεν ήταν άλλος από τον Jimmy Butler. Καθώς, όμως, φέτος οι νίκες δεν έρχονταν, με την ομάδα να έχει μόλις τέσσερις τέτοιες σε 13 παιχνίδια και να είναι στη προτελευταία θέση της Δύσης όταν το trade έλαβε χώρα, δεν υπήρχε λογική να πάει ως το τέλος με τον Butler στη σύνθεσή της η ομάδα και να χάσει ένα τόσο πολύτιμο asset χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα.
Κανείς μας δεν ξέρει αν αυτή ήταν η καλύτερη πρόταση που τους είχε κατατεθεί. Οι προηγούμενες που φημολογούνταν πως είχαν απορρίψει μίλαγαν για μία με βάση τον -εξαιρετικό φέτος- Josh Richarsdon από τους Heat, και μία με τέσσερα picks πρώτου γύρου (άγνωστων, όμως, των protections που αυτά θα έφεραν) από τους Rockets. Και ενώ ποτέ δεν μπορεί μία ομάδα να είναι κερδισμένη όταν δίνει αστέρα επιπέδου top-15, όπως είναι το τρέχον status του Butler, για να πάρει πίσω ρολίστες και pick -ούτε καν πρώτου γύρου-, οι δεδομένες συνθήκες κάνουν το συγκεκριμένο, όχι ιδανικό, αλλά καλό και για τους Wolves.
Οι παίχτες που απέκτησαν είναι σε κλειδωμένα συμβόλαια, με τον Saric να έχει λαμβάνειν $3,75 εκατ. για φέτος και $4,8 για τον επόμενο χρόνο, που είναι team option που έχει ήδη ενεργοποιηθεί, και τον Covington να έχει λαμβάνειν $33,3 ως το 2021. Επιπλέον, είναι δύο παίχτες σε ηλικία πιο κοντά στο timeline άνθισης και έλευσης στο peak των Towns και Wiggins5)Αν το δικό του έρθει τελικά κάποια στιγμή… και με αγωνιστικά χαρακτηριστικά που ταιριάζουν στη σύνθεση του τρέχοντος roster.
Μένει, βέβαια, να δούμε πως θα καταφέρει να τους χρησιμοποιήσει ο coach Thibodeau. Γιατί ενώ ο Saric δείχνει να ταιριάζει ιδανικά δίπλα στον Towns, δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως δεν θα λάβει “μεταχείριση Bjelica” και θα έρχεται από τον πάγκο για κάτω από 20 λεπτά, αντί να είναι αυτός ο βασικός που θα παίζει 28 λεπτά, με τον Gibson να αγωνίζεται 20 συνολικά, ως η πρώτη αλλαγή τόσο στη θέση του Towns, όσο και του Saric και τον Dieng άλλα οχτώ λεπτά. Ο Covigton από την άλλη, θα λάβει άμεσα θέση βασικού, δίπλα από τον Wiggins στα φτερά της ομάδας, με το εξαιρετικό του τρίποντο και την -περισσότερο διαφημισμένη από ό,τι πραγματικά αποτελεσματική είναι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο- καλή του άμυνα να είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στοιχεία για τους τρέχοντες Wolves.
Ωστόσο, με τα Playoffs να έχουν ανεπιστρεπτί χαθεί για τη φετινή σεζόν κατ’ εμέ (τουλάχιστον όσο ο Thibs παραμένει στη θέση του προπονητή της ομάδας), το συγκεκριμένο trade δεν θα πρέπει να είναι η μόνη αλλαγή που θα κάνει η ομάδα φέτος. Με τον coach Thibodeau να έχει αποτύχει πλήρως και στους δύο ρόλους του, τόσο ως GM, όσο και ως προπονητής, με τους Towns και Wiggins να μην έχουν εξελιχθεί καθόλου υπό τις οδηγίες του εδώ και δύο και πλέον χρόνια, θαρρώ πως θα πρέπει άμεσα να απομακρυνθεί από αμφότερες τις θέσεις του. Και στη συνέχεια η ομάδα να ψάξει για trades για τον Teague, που είναι σε ένα κακό συμβόλαιο $19 εκατ. τον χρόνο για φέτος και του χρόνου, και που είναι σε διαφορετικό timeline από τους young stars της ομάδας, αλλά και τον Taj Gibson, αν είναι να στερεί λεπτά βασικού από τον Saric. Ενδεχομένως και για τον ίδιο τον Wiggins. Από την στιγμή που η συγκεκριμένη προσπάθεια δεν βγήκε, καλό θα είναι η αλλαγή της σελίδας να είναι συνολική, και μία νέα φόρμα να στηθεί με κέντρο αποκλειστικά τον Towns και την ανάδειξη των εξαιρετικών αγωνιστικών χαρακτηριστικών του και απεριόριστων δυνατοτήτων του.
Συνολικά, αν πρέπει να κάνουμε όχι ένα, αλλά δύο και τρία βήματα πίσω και δούμε την ανταλλαγή των Saric, Covington και pick δεύτερου γύρου του 2020 για τους Dunn, LaVine, και ανταλλαγή του #16 για το #8 του draft του 2017 (χωρίς να υπολογίζω τους Patton και Markkanen, που αυτά στη συνέχεια έγιναν) που είχαν αρχικά δοθεί για τον Buttler, νομίζω πως είναι κίνηση που πάλι -προσωπικά- θα έκανα. Από την στιγμή που οι Wolves έχουν “δεμένο” για φέτος και άλλα πέντε χρόνια τον Towns, και δίπλα του έχουν παίχτες όπως ο Okogie, ο Saric, o Covington, ο Bates-Diop και ο Wiggins (είτε ως ο εαυτός του, είτε ως τα όποια ανταλλάγματα αυτός μπορεί να γίνει), με έναν προπονητή που θα δώσει κεντρικό ρόλο στον Towns και θα τον βοηθήσει να εξελιχθεί σαν παίχτης, οι Wolves δεν θα έχουν άμεσα παρουσία στην post season, αλλά τουλάχιστον θα αποτελούν μία ενδιαφέρουσα ομάδα να παρακολουθεί κανείς, και να βλέπει τον νεανικό κορμό της να εξελίσσεται, και επουδενί δεν θα είναι το ανέκδοτο που ήταν εδώ και αρκετές εβδομάδες.
Πως επηρεάζει το trade τη Λίγκα συνολικότερα
Ως προς τον τελικό Πρωταθλητή της φετινής σεζόν, μάλλον καθόλου.
Jimmy Butler has been traded to the Sixers
Warriors odds to win the NBA Finals:
Before trade: -250
After trade: -250 pic.twitter.com/lwan5AmYJy— The Action Network (@ActionNetworkHQ) November 10, 2018
Ωστόσο, σε διάφορα άλλα επίπεδα δείχνει πραγματάκια και τάσεις.
Αρχικά, δεν μπορεί να μην παρατηρηθεί και το γεγονός πως από την στιγμή που ο LeBron μετακόμισε στους Lakers και τη Δύση, έχει ξεκινήσει η αντιστροφή της μετανάστευσης που λάμβανε τόσα χρόνια χώρα, με τους stars πρώτης γραμμής να μετακομίζουν πλέον ανατολικά. Ο Kawhi πήγε στους Raptrors, o Butler τώρα στους Sixers, ενώ οι φήμες για ενδεχόμενη μετακίνηση του Durant στους Knicks είναι παρούσες εδώ και μήνες. Και καθώς στην περίπτωση των δύο πρώτων μιλάμε για trades και όχι ελεύθερες επιλογές, το τι θα επιλέξουν οι υπόλοιποι FAs το καλοκαίρι θα δείξει αν μπορούμε να μιλάμε πια για ξεκάθαρη τάση.
Μιας free agency, ωστόσο, που δείχνει περαιτέρω αποδυναμωμένη, καθώς ένας ακόμα top-20 παίχτης και περσινός All Star φαίνεται να είναι ήδη εκτός αγοράς, ανεβάζοντας τον αριθμό αυτών στους τρεις από τους έξι FAs.
About a third of NBA teams are planning on having major cap room for ‘the big summer of 2019 free agency.’
Meanwhile:
Klay – says he wants to stay in GS
Kyrie – says he wants to stay in Bos
Jimmy – “fully expects” to reach deal w/PHL per @WojESPN
KD – ?
Kawhi – ?
Boogie – ?— Rachel Nichols (@Rachel__Nichols) November 10, 2018
Με πάρα πολλές ομάδες να διαθέτουν άπλετο cap την ερχόμενη off season, μεταξύ των οποίων και τις τέσσερις ομάδες των δύο μεγαλύτερων αγορών του NBA, τη Νέα Υόρκη και το Los Angeles, τους Knicks, Nets, Lakers και Clippers, οι τυχεροί της διαμορφωθείσας κατάστασης ενδέχεται να είναι οι παίχτες του ακριβώς από κάτω ραφιού, όπως ο Kemba Wakler και ο Khris Middleton.
Τέλος, η όλη υπόθεση Buttler των τελευταίων 52 ημερών, όπως κορυφώθηκε με την ολοκλήρωση του trade ένα απόγευμα (για Ελλάδα) Σαββάτου, έβγαλε και πάλι κερδισμένους τους φιλάθλους και τη διαρκή διάδραση αυτών με τη Λίγκα, μέσω των social media, καθώς, αναλύσεις, memes, σχόλια και καθετί άλλο, προσφέρουν μια ολοκληρωμένη διασκέδαση, η οποία κάθε άλλο παρά περιορίζεται στη θέαση των αγώνων, αλλά επεκτείνεται ως μία ολοκληρωμένη διαδραστική ενασχόληση μέσω των social media, του fantasy και της διαρκούς από εκεί ανατροφοδότησης.
Let’s all just take a moment and realize that NBA fans won this Philly/Minny trade. I have seen some priceless twitter content and we’re only an hour into it 🤣
— Spencer Dinwiddie (@SDinwiddie_25) November 10, 2018
Nicolas Radicopoulos
Latest posts by Nicolas Radicopoulos (see all)
- Farewell to Arms 2019: #2 Golden State Warriors - June 17, 2019
- Farewell to Arms 2019: #3 Milwaukee Bucks - June 16, 2019
- BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #6: “Dynasty Down; All Hail the New King from the North” - June 14, 2019
- Farewell to Arms 2019: #12 San Antonio Spurs - June 10, 2019
- Farewell to Arms 2019: #21 Minnesota Timberwolves - June 2, 2019
| ↑1 | Εύλογα. Όπως και τα περισσότερα που έλεγε εδώ και καιρό. Το θέμα ήταν στον τρόπο, αλλά και στα κίνητρα -“τα φράγκα” ΄προφανώς- που τα έλεγε. |
|---|---|
| ↑2 | Επιτέλους για αυτόν, για την ομάδα του, για εμάς, για όλον τον κόσμο. |
| ↑3 | Κάθε μελέτη και διδακτορική διατριβή εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες αποδεικνύει πως το καλύτερο leadership και mentoring είναι το supportive και όχι το challenging, πόσο δε το challenging στα όρια του bullying. |
| ↑4 | Aλλά και σχετικά “σφηνάκια” σε σχεδόν κάθε Weekly Report της τρέχουσας σεζόν. |
| ↑5 | Αν το δικό του έρθει τελικά κάποια στιγμή… |
Simmons + Embiid + Butler =
https://giphy.com/gifs/explosion-oe33xf3B50fsc
Αυτό δεν ήταν ανάλυση αλλά ολόκληρη έκθεση βάλτε ένα φρένο στον Ραδικόπουλο ρε παιδιά:P
Feed the hot hand λέγεται αυτό. :p