Ball Hog’s NBA Weekly Report S05E30: “To Weekly με τα Υπόλοιπα μιας Τρελής Βδομάδας”

Posted on Feb 1 2019 - 11:56am by Nicolas Radicopoulos

Σε μια βδομάδα που τόσο άνοιξε, όσο και έκλεισε εντυπωσιακά, με το αίτημα για ανταλλαγή του Davis και την ανταλλαγή του Porzingis, αντίστοιχα, όσα άλλα συνέβησαν στο ενδιάμεσο, καταγράφονται σε ένα ακόμα Ball Hog’s -kind of- Weekly Report. 

Mind Games, Βλακείες και ο Οδοστρωτήρας που λέγεται “Πραγματικότητα”

Το main story του σημερινού Weekly μεγάλωσε πολύ και αυτονομήθηκε σε ξεχωριστό κείμενο από χτες:

 “The Anthony Davis Saga Update: Mind Games και ο Οδοστρωτήρας που λέγεται ‘Πραγματικότητα'”

Ο Πρώτος Μεταγραφικός Χτούπος

Αλλά και το δεύτερο story όμως, μεγάλωσε πολύ, και αυτονομήθηκε κι αυτό!

Ήταν ένας Γερμανός, ένας Σλοβένος και ένας Λετονός…”

Καναπεδάκια

1/ Μέσα σε όλον αυτόν τον πανικό, ανακοινώθηκαν χτες και οι υπόλοιποι 2019 NBA All-Stars.

Οι 12 παίχτες προερχόμενοι από την Ανατολή είναι οι: Giannis, Kawhi, Embiid, Kyrie, Kemba, Beal, Griffin, Lowry, Middleton, Oladipo, Simmons και Vucevic.

Με τον αντικαταστάτη του Oladipo να αναμένεται να ανακοινωθεί σύντομα, την στιγμή που ο Middleton γίνεται ο πρώτος παίχτης προερχόμενος από την G-League που συμμετέχει σε NBA All Star. Άξια και μπράβο του.

Ενώ οι 12 από τη Δύση είναι οι: LeBron, Durant, George, Curry, Harden, Aldridge, Davis, Jokic, Westbrook, Klay, Towns, Lillard.

Ούτε Doncic, ούτε Rose, τελικά, αλλά το πρόβλημα για εμένα είναι αλλού: η απουσία του Gobert από την συγκεκριμένη λίστα είναι τόσο εκκωφαντική, όσο και προκλητική.

Με τον παίχτη, μάλιστα, να χάνει και το $1 εκατ. bonus που είχε λαμβάνειν βάσει του συμβολαίου του αν γινόταν All Star,  bonus που δεν θα πάρει πλέον ακόμα και αν κληθεί για να αντικαταστήσει κάποιον. Ντροπή…

Παράλληλα, ανακοινώθηκαν οι ομάδες των Rising Stars, του “ορεκτικού” του All Star Game, και αυτές θα είναι οι κάτωθι:

Kαι καθώς ανακοινώθηκε πως την Team World θα coachάρει ο Τεράστιος Dirk, οι δύο λατρείες του Hog φρόντισαν να μας χαρίσουν τον κάτωθι διάλογο:

Από την άλλη, την Team US θα coachάρει ο Kyrie Irving, σαν επιβράβευση φαντάζομαι για το εξαιρετικό leadership του φέτος στο young core της Βοστόνης.

2/ Κάπου εδώ θέλω να κάνω μια εξομολόγηση και να σας πω πως δεν αντέχω άλλο ούτε τη χαζομάρα, ούτε τη γραφικότητα. Δεν αντέχω τα χαζά mind games shows που περιλαμβάνουν παιδάκια, σκυλάκια και κάθε κακομοίρη που πρέπει να κάνει από κάτι απλό, ως κάτι τρομακτικά απίθανο, για να κερδίσει μια χούφτα δολάρια. Δεν αντέχω τους οπαδούς να προσποιούνται πως χορεύουν σαν ξεβιδωμένοι για να κερδίσουν 20 δεύτερα στην κάμερα και να νιώσουν “διάσημοι” ξεχειλίζοντας από το ενθουσιασμό από το γεγονός, τις kiss cams και ό,τι άλλη μαλακία έχει το NBA για να γεμίζει τις αγωνιστικές. Ξενυχτάμε που ξενυχτάμε, έχουμε να αντιμετωπίσουμε είτε εύλογα θέματα γκρίνιας από τις συντρόφους μας, είτε δυσκολίες κάποια πρωινά στις δουλειές μας, οπότε είναι ανυπόφορο μην μας σπάνε τις μπάλες χειρότερα με τέτοιες χαζομάρες.

Μα κυρίως, δεν αντέχω άλλο τη γραφικότητα αυτής της γωνιάς του πλανήτη, αμφότερων των πλευρών που βρέχονται από το Αιγαίο.

Και συγκεκριμένα δεν αντέχω άλλο τη γραφικότητα των Greek Heritage Nights. Δεν είναι πολιτιστική και πολιτισμική κληρονομιά μας διάολε μόνο τα τσάμικα, τα καλαματιανά, τα σουβλάκια και οι στολές των καραγκούνων. Η δε εικόνα από παιδάκια που φοράνε μια μπλουζίτσα με τυπωμένη πάνω τη γαλανόλευκη και πιάνουν την καρδιά τους στο Milwaukee ή το Detroit, για εμένα αγγίζει τα όρια της παιδικής κακοποίησης.

H σχετική ειρωνεία του Luben είναι απόλυτα εύστοχη εν προκειμένω.

Θέλετε “Greek Heritage Nights”; Υπάρχει η Ελλάδα του Χατζηδάκι, του Θεοδωράκη, του Ξαρχάκου και του Μακρόπουλου, του Τσαρούχη, του Χατζηκυριάκου-Γκίκα, του Μόραλη και του Μυταρά, των εξαιρετικών ποιητών του 20ου αιώνα, των φιλοσόφων αυτής, είτε θες να τους πιάσεις από τον Επίκουρο, είτε από τον Καστοριάδη, είτε από τους σύγχρονους Μπαλτά και Ψύλλο. Όχι, όμως, άλλο τσάμικο, όχι άλλο κάρβουνο. Νισάφι!

Και το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις -όλο και τακτικότερες εσχάτως- γραφικές εμφανίσεις του Kanter. Καλώς κάνει και μιλάει πολιτικά, κακώς φτάνει αγωνιστικά να φιλάει παρκέ και ό,τι άλλο καραγκιοζιλίκι επιδίδεται τελευταία.

Όσο πιο απλά μπορώ να το πω: αν θες να περάσεις ένα πολιτικό μήνυμα, με το να κάνεις τακτικά τον καραγκιόζη, το μόνο που καταφέρνεις είναι να αδυνατίζεις τη βαρύτητα του πολιτικού σου μηνύματος. Παίξε το μπασκετάκι σου και άσε τα έργα σου να μιλήσουν. Διαχρονικά έχει αποδειχτεί ότι περνάει πολύ καλύτερα και επιδραστικότερα ένα μήνυμά με αυτόν τον τρόπο. Άντε να σε χαρούμε κι εσένα.

“Στις Γωνίες”
Η Γωνιά του Giannis

Μιας και πιάσαμε παραπάνω τις γραφικότητες της “Ελληνικής Βραδιάς” στο Detroit, να ξεκινήσουμε και εδώ από τον Giannis στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Εκεί, λοιπόν, είδαμε ένα νέο play των Bucks που κέρδισε την προσοχή μας. Να το, λοιπόν, και το corner three για τον Giannis!

Επίσης, να σημειώσουμε, μιας και πιθανότερος για να κοπεί από τo roster των Mavs μετά το mega-trade είναι ο Kostas, η πως η κοινή παρουσία του Giannis με τον Kostas την προηγούμενη εβδομάδα στο γήπεδο (αλλά όχι στο παρκέ) στον αγώνα των Bucks κόντρα στους Mavs τους έκανε τους 10ους αδερφούς που συνυπήρξαν στο NBA αυτή τη σεζόν, μετά τους Stephen και Seth Curry; Pau και Marc Gasol; Jerami και Jerian Grant; Juancho και Willy Hernangomez; Jrue, Justin και Aaron Holiday; Brook και Robin Lopez; Marcus και Markieff Morris; Mason και Miles Plumlee; Cody και Tyler Zeller.

H Γωνιά του MVP

28ο παιχνίδι με πάνω από 35 πόντους στη σεζόν για τον Harden, στην -απρόσμενη- ήττα τους από τους Pelicans και ο μόνος παίχτης με περισσότερες 35άρες από τον “Μούσια” πριν το All Star Game είναι μόνο ο Wilt Chamberlain πλέον.

H Γωνιά της Αγνής Σλοβένικης Καύλας

Γιατί όχι και έτσι;!

Η Γωνιά των Lakers και του LeBron

Η τελευταία εμφάνιση της ομάδας χωρίς τον LeBron κόντρα στους Sixers ήταν και αυτή απογοητευτική, με αποτέλεσμα την ήττα τους με κάτω τα χέρια. Όμως δεν ξέρω πόσο πλέον μπορούμε να ζητάμε από 20χρονα παιδιά να παίζουν ανεπηρέαστα από ό,τι συμβαίνει γύρω τους. Από την αρχή της χρονιάς οι παίχτες των Lakers έχουν την υπερπροβολή που “ο κόσμος του LeBron” επιτάσσει, τη σωρεία των πρόσθετων δημοσιογράφων που έχουν την ομάδα στο καθημερινό επίκεντρο ανάλυσης του οτιδήποτε, μα, κυρίως, την πίεση του ότι αντιμετωπίζονται σαν ζωντανά σε υπαίθριο παζάρι. Οι αγωνιστικές τους επιδόσεις δεν κρίνονται σαν τέτοιες, αλλά ως προς το πόσο επηρεάζουν την χρηματιστηριακή αγορά της ανταλλακτικής τους αξίας.

Παίζουν δε υπό έναν προπονητή που κάθε δίμηνο αμφισβητείται, παρά το σαφώς θετικότατο έργο του. Οι συνθήκες αυτές, συνδυαστικά και αθροιστικά, δεν είναι απλά δύσκολες, αλλά οριακά ανυπόφορες. Αν θα έπρεπε να το περιμένουν πως αυτό έρχεται σαν το κόστος του οφέλους του να έχεις τον LeBron στην ομάδα σου; Ναι, προφανώς και θα έπρεπε. Αυτό ακριβώς φαντάζομαι είχε χαρακτηρίσει ως “toxic environment” o Durant προ διμήνου. Και σίγουρα, άλλο να το περιμένεις και άλλο να το ζεις. Από την άλλη, “that’s what it takes to be a champion”. Σε αυτή την διαρκή πίεση καλείται να αντεπεξέλθει όποιος θέλει να κατακτήσει την κορυφή, όπως κάθε Πρωταθλητής (που δεν λέγεται “Spurs”) έχει αποδείξει τα τελευταία πάμπολλα χρόνια.

Και ακριβώς για αυτόν τον λόγο, όλο αυτό για τον οργανισμό των Lakers δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Όμως, με την απώλεια της συνέχειας της ομάδας των επιτυχιών και το δικό τους “Process” της τελευταίας πενταετίας η σωρευμένη σχετική γνώση δεν είχε κανάλια μεταλαμπάδευσης στους εισερχόμενους rookies. Οι Walton, και -ιδίως- οι Magic και LeBron είναι που πρόσφατα ανέλαβαν την σχετική “εκπαίδευση”. Μα αυτή λαμβάνει χώρα υπό τις πλέον δύσκολες και απαιτητικές συνθήκες. Προς ώρας -και όσοι και για όσο παραμείνουν τέτοιοι- οι young Lakers δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν.

Με πλέον χαρακτηριστική περίπτωση σχετικά, αυτή του Ingram. Ενός Ingram που ακόμα και όταν κάνει το καλύτερό του παιχνίδι τρία χρόνια τώρα στη Λίγκα κόντρα στους Sixers, η εικόνα που σου δίνει είναι αυτή:

Με αποτέλεσμα να αρχίζει ο οποιοσδήποτε να προβληματίζεται σοβαρά για τον παίχτη. Και το πρόβλημα στον συγκεκριμένο τομέα είναι ιδίως του ίδιου (και των Lakers στο κομμάτι που δεν τον έχουν βοηθήσει να αναπτυχθεί περαιτέρω και να εξελίξει το παιχνίδι του). Και τούτο καθώς δεν γίνεται το 2019 ένας παίχτης να αποφεύγει σαν τον διάολο το λιβάνι το τρίποντο και τις βολές, τους δύο τομείς που χαρίζουν στον Harden το δεύτερο σερί MVP του. Ειδικά η αντιμετώπισή του ως προς τις βολές, είναι ανεπίτρεπτη. Τον βλέπεις σε κάθε του σουτ, πως προσπαθεί να αποφύγει την επαφή, ακόμα και αν χρειαστεί να σουτάρει υπό χειρότερες συνθήκες από τον φόβο του να πάει στη γραμμή. Ε, έτσι δουλειά δεν γίνεται παλικάρι μου…

Αλλά, μιας και “παιδιά είναι”, κάτι πρέπει να κάνουν και αυτά να ξεδώσουν από την όλη πίεση:

Σε άλλα νέα, ο LeBron επέστρεψε στη δράση, οι Lakers νίκησαν τους όγδοους -αυτή την στιγμή- στη Δύση Clippers και τους πλησίασαν στη μία νίκη, παρότι με ένα σερί 1-9 στο τέλος της κανονικής διάρκειας του αγώνα, που έστειλε το ματς στην παράταση, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να το χάσουν. Ο LeBron δε, που τέλειωσε τον αγώνα με 24/14/9, έχασε το triple double από αυτή τη μαγεία του McGee:

Κλείνοντας την ενότητα, προφανώς οι Magic και Pelinka ήταν τόσο απασχολημένοι στο να αδειάσουν το cap και να κάνουν tampering σε κάθε μεγάλο αστέρα της Λίγκας την τελευταία διετία, που προφανώς δεν παρακολούθησαν καθόλου τα παιχνίδια των Bucks, τόσο επί Kidd, όσο και φέτος, για να δουν πόσο ξεκάθαρα κακοπροπονημένοι ήταν επί των ημερών του πρώτου. Αποτέλεσμα, να κυκλοφορεί από χτες η φήμη πως ο Kidd είναι υποψήφιος να διαδεχθεί τον εξαιρετικό Walton στον πάγκο της ομάδας.

Προσωπικό σχόλιο επί της συγκεκριμένης φήμης: “What the fuck are you smoking guys?!”

#Shaqtin’ Monents

Κακές συνήθειες, σε κακό βαθμό αναπτυγμένες…

Στο σκάκι κάπως έτσι το λήγουν ισοπαλία:

Η Γωνιά του Σέρβου Αρτίστα

Όγδοο triple double για τον Jokic στη σεζόν και 24ο στην καριέρα του, με 20/13/10, συνοδευόμενο και από τρία blocks και κλεψίματα. Πλέον υπολείπεται μόνο ενός από το ρεκόρ των εννέα σε μία σεζόν από έναν center, ένα ρεκόρ που προφανώς και ανήκει στον Wilt  Chamberlain, από το πολύ πολύ μακρινό 1966-67.

Κάπως έτσι ο Σέρβος Αρτίστας οδηγεί τους Nuggets στο καλύτερο ξεκίνημα της ιστορίας τους με 35-15.

Η Γωνιά του Κορυφαίου Προπονητή Μπάσκετ Ever

Δεν θα έπρεπε να είσαι ο Popovich για να βγεις να δηλώσεις ευθέως πως σε έναν αγώνα που νίκησες ο αντίπαλος ήταν καλύτερος στα πάντα, ακόμα και προπονητικά, και πως η ομάδα σου κέρδισε χάριν και της διαιτησίας. Αλλά επειδή είσαι ο Pop και το κάνεις, εμείς απλά βρίσκουμε μία ακόμα αφορμή για να υποκλιθούμε στο μεγαλείο σου.

Η γωνιά της Δυναστείας των Warriors

Το γράφαμε από το preview τους, πως ενδεχομένως ο Cousins είναι ο φορέας του φρέσκου αέρα που θα αναζωογονήσει τους Warriors, ο νέος χαρακτήρας σε μια τηλεοπτική σειρά που τείνει να βαλτώσει, αυτός που θα κινήσει ξανά το ενδιαφέρον.

Το credit για αυτό ακριβώς του έδωσε ο προπονητής του, Steve Kerr:

“No dog days this year. It’s been nice. I think he personally got us through what would normally be the tough stretch. Let’s face it: We had some tough days earlier in the season, between injuries and some drama and all that stuff. So it doesn’t feel like a normal January, February point of the schedule. It feels fresher, and a lot of that has to do with DeMarcus”

Ωστόσο, Πέμπτη βράδυ το σερί των 11 νικών έσπασε από τους Sixers μες στο Oracle, στην πρώτη νίκη των τελευταίων στο Oakland από το 2011, παρά την 40άρα του Curry, με το 13ο παιχνίδι του με πάνω από 10 τρίποντα (10/18), οχτώ περισσότερα από τον επόμενο. Εντυπωσιακό το γεγονός πως στο τρίτο 12λεπτο, εκεί που πέρσι οι Warriors ισοπέδωναν κάθε αντίπαλο, έχασαν από τους Sixers 42-26, χάνοντας από εκεί ουσιαστικά το παιχνίδι.

Ενδιαφέρον είναι και το γεγονός πως φέτος έχουν χάσει στην έδρα τους και από τις τρεις top ομάδες της Ανατολής, Bucks, Raptors και Sixers.

Κατηγορία “Συστατικά”

1/ O Kenneth Faried στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια του με τους Rockets έχει μέσους όρους 14,3 πόντων, 9,5 rebounds, 1,3 κλεψίματα και ακριβώς άλλα τόσα blocks, με ποσοστό ευστοχίας στο 61%. Δεν μπορεί η Λίγκα να είναι τόσο χαζή ώστε να κάνει διαρκώς τον Morey να δείχνει τόσο εξυπνότερος από όλους τους υπόλοιπους…

2/ Εξαιρετική χρονιά κάνει ο John Collins στους Hawks, γράφοντας μέσους όρους 19,5 πόντων και 10 rebounds, με 59,5 FG% και 40% από το τρίποντο. Ακόμα εντυπωσιακότερα κάνει να φαντάζουν αυτά τα νούμερα το γεγονός πως παίζει όλα κι όλα 30 λεπτά ανά αγώνα.

3/ Αντίστοιχη περίπτωση με τους Faried θυμίζει και ο Jahlil Okafor, ο οποίος κατά την απουσία του Davis έχει σε πέντε παιχνίδια γράψει νούμερα 21,2 πόντων με 74,6 FG,%, 11 rebounds και 2,6 blocks. Ναι, και εγώ ηλίθιος νιώθω και σε αυτή την περίπτωση, όπως και με του Kenneth…

4/ O Bradley Beal έχει 12 30άρες ως τώρα στη σεζόν, τις περισσότερες για παίχτη των Wizards πριν το All Star από τις μέρες του Gilbert Arenas και τη σεζόν 2006-07.

5/ Και μιας και πιάσαμε τους Wizards, να πούμε πως η τριάδα των Bradley Beal, Otto Porter και Tomas Satoransky όταν μοιράζεται το παρκέ τρέχει με το εντυπωσιακό +12 ανά 100 κατοχές!

6/ O Dennis Smith Jr. με τους 13 πόντους του, τα 10 rebounds του και τις -career-high- 15 assists του στη νίκη των Mavs στη Νέα Υόρκη έγινε μόλις ο δεύτερος παίχτης της ιστορίας του Dallas που κάνει triple double στο Garden μετά τον Antoine Walker, που το είχε πετύχει το 2004. Πλέον θα έχει τη δυνατότητα να το επαναλάβει στο συγκεκριμένο γήπεδο, μιας και αυτό είναι το νέο σπιτικό του.

7/ Aφήνω για το τέλος το αγαπημένο μου “συστατικό” της σημερινής στήλης. Ένα από τα πρώτα κείμενα του Hog, 4,5 κοντά χρόνια πίσω, ήταν αυτό του Μαρίνου “Απομυθοποίηση Τώρα: Πόσο καλός σουτέρ ήταν ο Larry Bird;”Ε, το άθλημα έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό πια που δεν μπορούμε καν να βάζουμε τον Larry Legend σε οποιαδήποτε σύγκριση με την σημερινή εποχή. Και τούτο καθώς, από τους 171 παίχτες που έχουν παίξει φέτος πάνω από 1.000 λεπτά ως τώρα, οι 143 έχουν ήδη σουτάρει περισσότερα τρίποντα ανά 100 κατοχές από ό,τι ο Bird τη σεζόν 1985-86. Για να το βάλουμε σε προοπτική, τα τρίποντα του Bird ανά 100 κατοχές το 1985-85, είναι όσα παίρνει φέτος ο Julius ο Randle!

Σφηνάκια

1/  Δεν ξέρω τι συμβαίνει στο κεφάλι αυτού του ανθρώπου.

Ενίοτε φαντάζει τρομακτικά εκνευριστικό, ενίοτε έχει απίθανη πλάκα

2/ Οι Wizards, μιας και τα έχουν όλα τόσο καλά φτιαγμένα στην ομάδα τους, άφησαν να περάσει ακριβώς ένας χρόνος από το trade του Griffin, χωρίς να εκμεταλλευτούν το trade exception που είχαν πάρει από την ανταλλαγή του Marjanovic, ύψους $7 εκατ., με αποτέλεσμα αυτή να λήξει. Ακόμα ένα μπράβο για αυτούς!

3/ Ο Jrue αφιερώνει στον Anthony που του λείπει ήδη πολύ.

Μιλώντας ξανά για τον Anthony, ας ορίσουμε το κακό timing:

 

4/ Με τη νίκη κόντρα στους Bulls και παρότι σε back to back, οι Nets έφτασαν τις νίκες που είχαν καθόλη την περσινή σεζόν, με 28. Τα έγραψε ο Χάτσιος πρόσφατα για το πόσο καλά πηγαίνουν τα πράγματα στο Brooklyn.

5/ Σε κάποια γωνιά του σπιτιού του ο Thibodeau κρατάει τις κάτωθι photos και πλαντάζει στο κλάμα σε εμβρυακή στάση.

6/ Μένοντας στους Wolves για λίγο ακόμα, απίθανο ήταν το buzzer του Towns, με το οποίο κέρδισαν τους καταθλιπτικούς εδώ και καιρό Grizzles.

Ωστόσο, ακόμα εντυπωσιακότερο ήταν ένα άλλο στιγμιότυπο που μας χάρισε.

Αυτό που έτρωγε παγωτό με αμάνικο στους -33 βαθμούς Κελσίου!

Πολύ φίλος μου!!

Bonus: ο All Star KAT

 

7/ Ρεκόρ καριέρας για τον Giles με 20 πόντους και 10/12 στην εύκολη νίκη των Kings επί των Hawks, με highlight την στιγμή που κερδίζει foul από τον Carter με κίνηση που ο ίδιος του έμαθα κατά την περσινή τους συνύπαρξη στο Sacramento.

Οι Kings παραμένουν μία πολύ ευχάριστη ομάδα να παρακολουθείς, και θα πρέπει να ευγνωμονούν τους Bulls που μάτσαραν την πρόταση για $80 εκατ./4 χρόνια που είχαν κάνει στον LaVine. O χρόνος που θα έκοβε από τους Hield και Bogdanovic, και το ball-hogging του, που θα στερούσε χρόνο από τον Fox με την μπάλα στα χέρια, μόνο χειρότερους θα τους είχε κάνει. Για να μην αναφερθώ και στον χώρο του cap που ασκόπως θα καταλάμβανε.

Και μιλώντας για Bogdanovic, να θυμίσουμε ακόμα μία φορά την αδυναμία του γράφοντα για τους Γιούγκους:

8/ 30 πόντους στο κεφάλι οι Jazz από τους Blazers και ο Quin Snyder μάλλον δεν είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένος.

Μάλλον.

Δεν ξέρω σίγουρα δηλαδή.

Αλλά εμένα έτσι μου δείχνει.

9/ Αν και τα credits πρέπει να δοθούν για ακόμα μία φορά στους Blazers και τον Stotts, που όπως έχει γράψει και ξαναγράψει στο Hog ο Gus, πάντα τέτοια εποχή του χρόνου, τέταρτη σερί σεζόν, δείχνουν να ανεβάζουν ταχύτητα.

10/ Αντίθετα το Miami παραμένει, για τρίτη σερί σεζόν, μακράν η πιο -αρνητικά- απρόβλεπτη ομάδα της Λίγκας. Οποιοδήποτε βράδυ, μπορεί να κερδίσει με 25 κάθε ομάδα με την ίδια ευκολία που θα χάσει από τον καθένα με 25. Αφορμή, για το σχόλιο η ήττα με κάτω τα χέρια από το Chicago.

11/ Και μιας και αναφέραμε τον LaVine και παραπάνω, να πούμε το εξής παράδοξο, ότι η ομάδα του, στις Boylen days αυτής, είναι στο 4-2 όταν αυτός δεν παίζει και στο 3-19 όταν παίζει.

12/ Ούτε εγώ που υποστηρίζω Lakers δεν το σφύραγα υπέρ του Lance αυτό…

13/ Ολόκληρο το άρθρο στο “Διαβάσαμε” που ακολουθεί, αλλά αυτό σαν post αξίζει να του δώσουμε την έμφαση που του αναλογεί:

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε
#AskTheHog

Στο Μπασκετικό Γουρούνι περιμένουμε και τις επόμενες ερωτήσεις σας, τις οποίες μπορείτε να στείλετε μέσω των comments στα Weekly, στο mail μας, theballhogsite@gmail.com και με μήνυμα, είτε στη σελίδα μας στο facebook, The Ball Hog, είτε στον λογαριασμό μας στο twitter, @TheBallHogNet, ώστε να αρχίσουμε από το επόμενο Weekly Report την απάντηση αυτών.

The following two tabs change content below.

Nicolas Radicopoulos

Επαγγελματίας auditor, εδώ βρέθηκε ως editor. Μέγας μάγιστρος του excel και neat freak, Νομίζει λόγω δουλειάς πως η δημιουργική γραφή δεν του ταιριάζει αλλά κάνει λάθος. Τον συναρπάζει το γρήγορο, αλλά ομαδικό, μπάσκετ, το παιχνίδι του Magic, κάθε point-forward, προεξάρχοντος του μερακλή Boris Diaw, οι αριθμοί του παιχνιδιού, είτε αυτοί αφορούν τα in game stats, είτε τα οικονομικά πίσω από αυτό (και μεταξύ μας ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σου απαντήσει από μνήμης στην ερώτηση "Πόσα παίρνει ο Wayne Selden;", εφόσον δηλαδή η ερώτηση δεν είναι "Ποιος είναι ο Wayne Selden;"), αλλά περισσότερο από όλα το τσίπουρο (με γλυκάνισο!) παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές του Ball Hog στα χωριουδάκια του Πηλίου. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

4 Comments so far. Feel free to join this conversation.

  1. @Lovethisgame10 February 2, 2019 at 21:53 -

    Σε ότι αφορά τα κοινωνικοπολιτικά μηνύματα, να ένα καλό παράδειγμα από τους δύο κορυφαίους του NBA https://twitter.com/regularbarnett/status/1091772531927769088

  2. panathanatos February 12, 2019 at 00:38 -

    Ειλικρινα ποσο δικιο εχεις και εμενα με κουραζει απιστευτα ολο αυτο το πανηγυρι που γινεται σε καθε time out.
    “Κάπου εδώ θέλω να κάνω μια εξομολόγηση και να σας πω πως δεν αντέχω άλλο ούτε τη χαζομάρα, ούτε τη γραφικότητα. Δεν αντέχω τα χαζά mind games shows που περιλαμβάνουν παιδάκια, σκυλάκια και κάθε κακομοίρη που πρέπει να κάνει από κάτι απλό, ως κάτι τρομακτικά απίθανο, για να κερδίσει μια χούφτα δολάρια. Δεν αντέχω τους οπαδούς να προσποιούνται πως χορεύουν σαν ξεβιδωμένοι για να κερδίσουν 20 δεύτερα στην κάμερα και να νιώσουν “διάσημοι” ξεχειλίζοντας από το ενθουσιασμό από το γεγονός, τις kiss cams και ό,τι άλλη μαλακία έχει το NBA για να γεμίζει τις αγωνιστικές. Ξενυχτάμε που ξενυχτάμε, έχουμε να αντιμετωπίσουμε είτε εύλογα θέματα γκρίνιας από τις συντρόφους μας, είτε δυσκολίες κάποια πρωινά στις δουλειές μας, οπότε είναι ανυπόφορο μην μας σπάνε τις μπάλες χειρότερα με τέτοιες χαζομάρες.”