Μια ομάδα καταδικασμένη εδώ και χρόνια στη μετριότητα, λόγω του αθροίσματος των ετήσιων μετριο-κακών επιλογών της, φέτος είχε και την ατυχία να την αγκαλιάσει, με το αποτέλεσμα να είναι πλέον κάτω και από αυτό το συνηθισμένο μέτριο. Το χειρότερο δε είναι πως κοιτώντας μπροστά καθαρό μονοπάτι αντιστροφής της κατάστασης εντός της επόμενης τριετίας δεν φαίνεται να υπάρχει.
Η σεζόν που τέλειωσε
H σεζόν που τελείωσε ήταν για τους Wizards μια διαδρομή από πληγή σε πληγή. To “στοίχημα” χάθηκε, ωστόσο, για αυτό δεν ευθύνεται το φετινό “ποντάρισμα”. Πηγή όλων των κακών αποτελούν τα δύο συμβόλαια που κουβαλάνε, του Wall, που ακόμα δεν έχει καν ξεκινήσει να μετράει, διάρκειας τεσσάρων ετών και αξίας $170 εκατ., αλλά και του Ian Mahimni (άλλον έναν χρόνο για $15,5). Με αυτά ως δεδομένα, τα οικονομικά περιθώρια της ομάδας είναι απειροελάχιστα.
Κάπως έτσι σαν φτηνή λύση επιλέχθηκε ο Dwight Howard ($5,4), o οποίος ελάχιστα έπαιξε, αλλά διατήρησε την κατάρα (αναλυτικότερα σχετικά ακολούθως), ο Austin Rivers που είχε έρθει από τους Clippers (έναντι του Gortat) παραήταν ειλικρινής στις δηλώσεις του στα media -και μίλαγε διαρκώς και αυτό ενοχλούσε, οπότε στάλθηκε στους Suns, μαζί με τον Oubre, που καλός ήταν -και το απέδειξε στο Phoenix-, αλλά δεν υπήρχε χώρος στο cap για να ανανεωθεί. Στη θέση του ήρθε ο Ariza, σε μία “all in” κίνηση της ομάδας για φέτος. Ώσπου τραυματίστηκε ο Wall, αρχικά η ομάδα είπε πως “θα τα βγάλει όλα στο σφυρί” και θα πάει για επανεκκίνηση, το ταβάνι χαμήλωσε, ο Beal προσπάθησε να κάνει ό,τι υπέρβαση ήταν ανθρωπίνως αδύνατη (τερματίζοντας μάλιστα πρώτος σε αγωνιστικά λεπτά σε όλη τη Λιγκά με 3.028, μαζί με 27,2 πόντους, έξι assists, 5,1 reboounds και 1,8 κλέψιμο μετά τον τραυματισμό του Wall), η ομάδα δεν tankαρε (ως μάλλον θα έπρεπε), στο trade deadline “σκοτώθηκε” μόνο ο Porter Jr. τελικά, έναντι των φιλότιμων Portis (που μάλλον θα ανανεωθεί) και Jabari (που αποκλείεται να ενεργοποιηθεί το team option του για $20 εκατ. του χρόνου) και αφέθηκε ελεύθερος ο Markieef Morris. Κάπως έτσι η ομάδα τελείωσε με 32-50, έκτη χειρότερη της Λίγκας. Tο lottery draft, ωστόσο, την έστειλε στο #9. Eίπαμε εξ αρχής: φέτος πέρα από μετριότητα, δεν υπήρχε ούτε τύχη.
Από τη χρονιά κρατάμε, βέβαια, τις πολύ καλές εμφανίσεις του Thomas Bryant (10,5 πόντοι, 6,3 rebounds, αλλά και ορισμένα μαγικά βράδια) και τις ετήσιες σποραδικές καλές εμφανίσεις του Jeff Green, που κάθε χρόνο όλο και κάποιον ξεγελούν για να του δώσει συμβόλαιο στο κανονικό NBA και κάποιον αντίστοιχο για να τον μαζέψει στον πάγκο της ομάδας του στο fantasy.
Τι την σημάδεψε;
Ο τραυματισμός του Wall και το trade του Otto Porter.
Ο δε τραυματισμός του Wall έλαβε χώρα σε δύο φάσεις, καθώς μετά τον αρχικό του τραυματισμό στον αχίλλειο τένοντα στις 26 Δεκέμβρη, στις 05 Φλεβάρη, γλίστρησε και έπεσε σπίτι του και πλέον θα είναι εκτός μέχρι τουλάχιστον τον Φλεβάρη του 2020. Μάλιστα, θα έχει ενδιαφέρον το πότε θα επιστρέψει ο Wall, κρατώντας σαν δεδομένο πως αν λείψει όλη την επόμενη σεζόν, το συμβόλαιό του το πληρώνει η ασφαλιστική εταιρεία και όχι η ομάδα.
Τι περιμένουμε να κάνουν το καλοκαίρι;
Αρχικά να βρουν νέο GM, μετά την απομάκρυνση -με τεράστια καθυστέρηση, περίπου εφτά με 10 χρόνων- του Ernie Grunfeld, η θέση παραμένει ακόμα κενή. Δεδομένα είναι capped out και δεν έχουν κανέναν τρόπο να προσελκύσουν κάποιον καλό free agent, και μένει να δούμε αν και για πόσα θα ανανεώσουν τον Bobby τον Portis. Από την άλλη, τα $20 εκατ. του Jabari πρέπει να θεωρούνται ήδη παρελθόν.
Τα σημαντικότερα, ωστόσο, θέματα, εν αναμονή του νέου GM και των αρμοδιοτήτων/οδηγιών που αυτός θα λάβει από το ownership, τα είναι η διατήρηση ή μη του -ταιριαστά με την ομάδα μέτριου- Brooks, και την κατάρτιση του επόμενου roster. Και τούτο καθώς το ταβάνι της συγκεκριμένης σύνθεσης το έχουμε δει: τίποτα το ιδιαίτερο. Αξίζει να ανταλλαχθεί ο Beal για young assets και picks και η ομάδα να μπει σε rebuild mode με βάθος τετραετίας, όταν θα λήγει και το supermax του Wall; Κατά τη γνώμη μου είναι η μόνη λύση.
Θα τα καταφέρουν;
Προφανώς και όχι. Μιλάμε για έναν από τους οργανισμούς-μεγαλύτερα ανέκδοτα της Λίγκας. Έξι εβδομάδες περίμεναν να περάσουν μετά την απόλυση του Ernie Grunfeld για να κάνουν πρόταση στον Tim Connelly των Nuggets με το τέλος των Playoffs της ομάδας του Denver και τελικά, μετά από μιάμιση μέρα όλη κι όλη αυτός τους είπε “thank you, but no, thank you”. Καταλαβαίνουμε όλοι, λοιπόν, για το πόσο ασόβαρο παραμένει το franchise. Με την έννοια ρε παιδιά, έξι βδομάδες δεν κάνατε μία διερευνητική να δείτε τι θα ζητήσει, πόσα θέλει σε λεφτά, αρμοδιότητες, το οτιδήποτε, για να ξέρετε αν σκοπεύετε να του τα δώσετε και να συμφωνήσετε αμέσως ή όχι και να πάτε παρακάτω;!
Nicolas Radicopoulos
Latest posts by Nicolas Radicopoulos (see all)
- Farewell to Arms 2019: #2 Golden State Warriors - June 17, 2019
- Farewell to Arms 2019: #3 Milwaukee Bucks - June 16, 2019
- BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #6: “Dynasty Down; All Hail the New King from the North” - June 14, 2019
- Farewell to Arms 2019: #12 San Antonio Spurs - June 10, 2019
- Farewell to Arms 2019: #21 Minnesota Timberwolves - June 2, 2019
