Ραντεβού τον Οκτώβρη: New Orleans Pelicans #21

Η Νέα Ορλεάνη είναι μια πόλη που φέρνει στο μυαλό σου νότες, μυρωδιές, ανατριχίλα, αλλά και περηφάνια. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη πόλη στις Η.Π.Α. που να συνδέεται με τόσα πολλά πράγματα στο μυαλό μας. Η Νέα Ορλεάνη είναι η γενέτειρα της jazz, του Louis Amstrong και της χαρακτηριστικής φωνής του. Είναι η περιοχή που στους βάλτους της Louisiana βρήκε καταφύγιο η θρησκεία του voodoo, όταν μεταφέρθηκε από τους σκλάβους των Αφρικανικών χωρών. Είναι η πόλη που η creole γεννήθηκε μέσα από το ζευγάρωμα ισπανικών, γαλλικών και αφρικανικών συνταγών. Είναι η πόλη που η βοή της έχει πάντα ρυθμό, ακόμα και στις νεκρικές πομπές. Είναι η πόλη που ο τυφώνας Κατρίνα, όχι μόνο δεν κατάφερε να εξαφανίσει, αλλά της έδωσε την ευκαιρία να ξαναδημιουργηθεί από τα συντρίμμια της, με την αποκλειστική βοήθεια των κατοίκων της, και να επιστρέψει για ακόμη μια φορά στις ρίζες και τις παραδόσεις της. Όλα τα παραπάνω έχουν αποτυπωθεί με ιδιαίτερη επιτυχία στην μικρή οθόνη από τον ”μάγο” David Simon.

Η πόλη της Νέας Ορλεάνης διαθέτει και ομάδα στο ΝΒΑ, τους Pelicans. Μια νέα ομάδα, με μόλις 15 χρόνια ζωής, εκ των οποίων τα δύο αναγκάστηκε να τα περάσει στην Oklahoma, λόγω των ζημιών από τον τυφώνα Κατρίνα. Αρχές του 2013 η ομάδα ονομάστηκε Pelicans, καθώς μέχρι τότε είχε ιδρυθεί και ονομαζόταν Hornets. Η μετονομασία ήταν συνεπακόλουθο της μετακόμισης των Charlotte Bobcats, στη Charlotte και την υιοθέτηση του αρχικού τους ονόματος σε Charlotte Hornets. Στις 14 seasons στο NBA, οι Pelicans έχουν έξι συμμετοχές στην post season, μία νίκη σε σειρά playoffs, και έναν division title. Not bad at all, που λένε και στα βουνά του Ταΰγετου.

Τι πήγε καλά

Boogie. Η ομάδα των Pelicans, ολοκλήρωσε τη φετινή χρονιά με 34-48, επτά νίκες μακριά από την 8η θέση της Δύσης. Αν κρίναμε τη χρονιά από το ρεκόρ νικών, θα μπορούσαμε να πούμε πως δεν τα πήγαν και άσχημα, αλλά η φετινή χρονιά των Pelicans κρίνεται με ορόσημο το All Star Weekend και την 20η Φεβρουαρίου. Την ημέρα που έγινε αυτό. Όσα trades και να έγιναν φέτος την τελευταία ημέρα του trade deadline, κανένα δεν κατάφερε να ξεπεράσει την ανταλλαγή του Cousins από τους Kings στους Pelicans με αντάλλαγμα τους Buddy Hield, Tyreke Evans, Langston Galloway, το first-round pick και το second-round pick του φετινού draft. A, σωστά. Το trade συμπεριλάμβανε και την μετακίνηση του Casspi στους Pelicans. Αγωνιστικά το trade θα κριθεί από την επόμενη χρονιά με ασφάλεια, αλλά ως κίνηση θα κριθεί σύντομα (βλ. Τι περιμένουμε το καλοκαίρι).

Ολόκληρη η φετινή χρονιά των Pelicans, λοιπόν, υποχρεωτικά θα πρέπει να κριθεί περισκοπικά αυτού του trade που έφερε στην ίδια ομάδα των Boogie και τον The Brow, τους Fire and Ice. Πριν το trade οι Pelicans είχαν ρεκόρ 23-34 και μετά το trade είχαν 11-14. Με μια πρώτη ματιά, η ομάδα βελτιώθηκε, αλλά δεν πρόλαβε να βρει την κατάλληλη χημεία μεταξύ των δύο παικτών. Τα κακό ξεκίνημα, 1-4 αμέσως μετά το trade, αλλά και το κακό τελείωμα, 4-6 με τον Boogie να απουσιάζει από τα έξι παιχνίδια, δεν κατάφεραν να δώσουν στους Πελεκάνους την 8η θέση της Δύσης.

Η χρονιά φαινόταν πως θα ήταν χαμένη, οπότε οι υπεύθυνοι της ομάδας πήραν την απόφαση να πυροδοτήσουν το μεγάλο αυτό trade, μήπως και βάλουν σε μια σειρά το μέλλον της.

The Brow. Ο Davis είναι το μόνο pick πρώτου γύρου που υπάρχει στο roster της ομάδας. Από το 2012, που τον επέλεξαν, όλα τα picks πρώτου γύρου έχουν καταλήξει σε ανταλλαγή, με τελευταίο αυτό που πήγε στους Kings για το trade του Boogie. Οι κακές κινήσεις έφεραν την ομάδα να περιμένει πράγματα και να χρυσοπληρώνει κάτι Solomon Hill και E’Twaun Moore. Αυτό σήμαινε πως η ομάδα θα στηριζόταν αποκλειστικά πάνω στον Anthony Davis και τις τρομακτικές του ικανότητες. Στην πρώτη του χρονιά μακριά από σοβαρούς τραυματισμούς, ο Brow έκανε μια εξαιρετική σεζόν και η επιλογή του στην πρώτη All-NBA Team είναι δικαιολογημένη. Αν και τα πρώτα δείγματα συνύπαρξης με τον Boogie στην ίδια ρακέτα δεν ήταν τόσο ενθαρρυντικά, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το πως θα βγει αυτό το πείραμα στο παρκέ από τοn Οκτώμβρη, αφού θα έχει την ευκαιρία να δουλευτεί στην off season.

Τι πήγε στραβά

Solomon Hill- E’Twaun Moore. Τον πρώτο τον υπέγραψαν το καλοκαίρι με την προοπτική να τους βγει ο δικός τους Barnes, αλλά τους βγήκε ακόμα μία πατάτα. Τα $ 12 εκατ. τον χρόνο, μόνο ως ανέκδοτο ακούγονται αν τα βάλεις δίπλα στα στατιστικά του. Τελείωσε τη χρονιά με εφτά πόντους μ.ο., 3,8 rebounds και 1,8 assists εκτοξεύοντας τούβλα με ποσοστό 38,4%. Άντε να τον ξεφορτωθείς….

Το δεύτερο τον υπέγραψαν με περίπου $ 8 εκατ. τον χρόνο και δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί ούτε το διάστημα της απουσίας του Holiday, για να καθιερωθεί βασικός. ”Προσέφερε” 9,6 πόντους μ.ο. με 37% στα τρίποντα.

Καυτές πατάτες. Omer Asik και Alexis Ajinca. Τους πληρώνουν $ 8 εκατ. και $ 5 εκατ. αντίστοιχα, απλά για να πιάνουν χώρο στο roster, όπως εκείνος ο ξεραμένος κάκτος που πιάνει χώρο στη γωνία του σαλονιού σου εδώ και τρία χρόνια. Τουλάχιστον τον κάκτο θα τον ξεφορτωθείς κάποια φορά που θα αποφασίσεις να κάνεις γενική, τα δύο ”παλτά” όμως όχι. Τον Asik πρέπει να τον κρατήσεις για τρία ακόμα χρόνια και τον Alexis για άλλα δύο. Όσο και να προσπαθήσω να θυμηθώ, δεν θυμάμαι κάποια χειρότερη υπογραφή συμβολαίου από αυτές τις δύο πακέτο.

Τι περιμένουμε το καλοκαίρι

Jrue Holiday. Όλα θα κριθούν από το αν θα παραμείνει ο Jrue στους Pelicans. Η απόφαση που έχει να πάρει η διοίκηση είναι εξαιρετικά κρίσιμη και θα καθορίσει πολλά και για το καλοκαίρι του 2018. Αν ανανεώσει ο Holiday, με συμβόλαιο κοντά στο maximum, τότε σημαίνει πως οι Pelicans δεν θα έχουν τη δυνατότητα να ανανεώσουν του χρόνου το καλοκαίρι τον Boogie. Αν δεν ανανεώσει ο Holiday, τότε οι Pelicans θα πρέπει να βρουν ισάξιο αντικαταστάτη, χωρίς pick πρώτου γύρου σε ένα draft με πολλούς ελπιδοφόρους PGs, όπως το φετινό, χωρίς assets για trade, αφού τα έδωσαν όλα για τον Boogie, και χωρίς χώρο στο salary cap τους για να προσελκύσουν κάποιον FA. Οπότε η απόφαση είναι εξαιρετικά δύσκολη γιατί μπορεί να τους φέρει μια επιτυχημένη season από την μία, αλλά να τους διαλύσει την ομάδα την μεθεπόμενη. Ο Holiday σίγουρα είναι ένας εξαιρετικός pg αλλά τόσο τα προβλήματα τραυματισμών, που είναι αρκετά συχνά, όσο και τα προσωπικά προβλήματα, που τον κράτησαν μακριά από τα γήπεδα φέτος, μεγαλώνουν το ρίσκο της προσφοράς max συμβολαίου.

Wings. Οι Pelicans θα πρέπει να εκμεταλλευτούν τους χώρους που θα δημιουργούν οι Fire and Ice με καλούς σουτέρ στα φτερά. Το πρόβλημα είναι ίδιο με το παραπάνω. Χωρίς χώρο στο salary cap και με ένα pick δεύτερου γύρου, είναι δύσκολο να βρεις αξιόπιστους ελεύθερους σουτέρ για να υπογράψεις.

Ξεφόρτωμα. Θα προσπαθήσουν να βρουν ομάδα για να φορτώσουν τους Asik, Ajinca, Hill και Moore, αλλά κομματάκι δύσκολο να πετύχεις GM νηφάλιο για να τους πάρει.

Στόχοι. Κάποιος εκ των C.J. Miles ή Mike Dunleavy θα ήταν ιδανική προσθήκη για τα φτερά των Pelicans. Από την στιγμή που οι McLemore και Jonathan Simmons δεν θα είναι ελεύθεροι όπως φαίνεται, θα μπορούσαν να πάνε και σε μια λύση τύπου Thabo Sefolosha ή Justin Holiday (αδερφού του Jrue). Εξαιρετική επιλογή για τη θέση του PG θα είναι ο Patty Mills, αν καταφέρουν να τον πείσουν ή να τον πληρώσουν.

Fun Fact

Στα 376 λεπτά σε 17 παιχνίδια που έπαιξαν μαζί οι Davis, Cousins και Holiday, κέρδισαν τους αντιπάλους τους κατά 2,8 πόντους ανά 100 κατοχές. Παρά το μικρό μέγεθος του δείγματος, φαίνεται πόσο σημαντικό είναι να παραμείνει ο Holiday, ώστε να μπορέσουν να έχουν ελπίδες για κάτι καλύτερο του χρόνου.